12 grudnia 2012 r. w Paryżu rozpoczęto obchody 850-lecia istnienia katedry Notre Dame. Wiąże się z nią wiele ważnych wydarzeń, o których warto wspomnieć przy okazji tej rocznicy.
W roku 1871 podczas Komuny Paryskiej katedra o mały włos nie spłonęła, pożar wyrządził wiele szkód, ale struktura zewnętrzna ocalała. Jednak może pożar ten w świetle następnych wydarzeń historycznych z czasów rewolucji był zrządzeniem Opatrzności, może to dzięki temu nie podzieliła ona losu innych obiektów sakralnych, które masowo burzono. Komunardzi nie zajmowali się już i tak w ogromnym stopniu zdewastowanym obiektem, a niszczyli wszystko inne, co jeszcze przypominało monarchię i chrześcijaństwo.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Wróćmy jednak do początku. Katedra - obiekt gotycki, wybudowana została na planie pięcioramiennego krzyża. Początek jej budowy sięga roku 1163. Sama budowa trwała dwa stulecia. Ukończono ją w roku 1345. Ale czy definitywnie? Nasuwają się również pytania: dlaczego i gdzie powstała? Wyspa La Cité stanowiła zalążek stolicy, jak i państwa francuskiego. To w jej sercu, w bliskości powstałych już w IX wieku dwóch kościołów chrześcijańskich skupiało się życie publiczne i religijne Paryża. Rangę każdego liczącego się średniowiecznego miasta podnosiła natomiast jego katedra. Tak również myśleli uczestnicy Wielkiej Rewolucji, którzy w roku 1793 podjęli decyzję o jej zburzeniu. Zaniechano tego pomysłu, ponieważ zburzenie katedry groziłoby również zniszczeniem sąsiadujących z nią pobliskich budynków. W końcu podjęto decyzję o usunięciu 28 postaci królów Izraela i Judy, a katedra przetrwała jako świątynia bogini mądrości. Konsekrowana na nowo w roku 1802, dwa lata później była świadkiem koronacji Napoleona I na cesarza Francji. Dokonał jej Papież Pius VII. 850-letnia historia katedry Notre Dame (w dosłownym tłumaczeniu Naszej Pani), czyli katedra Matki Bożej, to również 850 lat z historii Francji.
Reklama
Serce katedry Notre Dame stanowi jej skarbiec, który może zachwycić każdego konesera sztuki, sztuki nie tylko w wymiarze materialnym, ale i wymiarze duchowym. Najważniejsze trzy elementy stanowią: relikwie Korony Cierniowej, relikwie gwoździa i relikwie Drzewa Krzyża Świętego. Ten ostatni relikwiarz był świadkiem koronacji królów polskich. Wywiózł go po swej abdykacji król Jan II Kazimierz. Inny polski akcent: plac przed katedrą został nazwany imieniem Papieża Jana Pawła II. Cenną informacją jest także to, że Relikwiarz Korony Cierniowej wystawiany jest w katedrze w każdy pierwszy piątek miesiąca w trakcie roku, a w trakcie Wielkiego Postu w każdy piątek możemy w skupieniu spędzić przed nim czas na modlitwie.
Warto zadać sobie pytanie - czy rzeczywiście budowa trwała tylko dwa stulecia. Jedni twierdzą, że tak, a inni, że nie. Może i ci drudzy mają odrobinę racji, może ze względu na jej burzliwe losy mające decydujący wpływ na odbudowy i remonty, a co za tym idzie, i na zmianę jej wyglądu zewnętrznego, jak i wewnętrznego można stwierdzić, że budowa trwała dłużej, przez następne wieki, a może trwa nadal?
* * *
AGENCE FR-Paryz, organizator 6-dniowych rekolekcyjnych wyjazdów wielkopostnych do katedry Notre Dame, Sacre Coeur i na Rue du Bac w Paryżu
Szczegółowe informacje w redakcji „Niedzieli Rzeszowskiej”
