- To było 24 lata temu, kiedy na ścianie budynku w Kansas zobaczyłem napis: „Not for profit, not for charity, but for service” (Nie dla zysku, nie z filantropii, ale po to, żeby służyć). Od tego zdania zacząłem moją naukę credit unions. Nie od zarządzania, nie od księgowości, nie od technologii - to wszystko przyszło później. Zacząłem od tego, co najważniejsze: od pytania o cel. Dla tego celu warto poświęcać siły i oddać serce. Tylko tak można osiągnąć rezultaty.
Ten wybór jest najwyższym wyróżnieniem, jakie można otrzymać w globalnej społeczności unii kredytowych. Być wybranym przez wybranych to wielki honor. Różnimy się bardzo od innych instytucji finansowych, bo przyciągamy szczególnych ludzi, ludzi wrażliwych, którzy włączają się w działalność nie tylko swoich lokalnych społeczności, ale nie pozostają głusi także na wołanie o pomoc z bardzo odległych części świata. Ci ludzie nie zadają sobie pytania, dlaczego mam pomagać gdzieś daleko, skoro w moim kraju jest tyle biedy. Porusza ich każdy głos wołających o pomoc i każdemu chcą pomóc.
Jestem szczęśliwy, że tu, w Ottawie, na tej konferencji zgromadziło się ich niemal 2,5 tysiąca. Ludzi z krajów zamożnych, którzy mają pieniądze i rzeczy, które mogą sobie za nie kupić, lecz są tu, by się upewnić, czy nie zgubili rzeczy, których nie da się kupić za pieniądze. Ale także ludzi z krajów ubogich, którzy wiedzą, że nigdy nie jesteśmy tak biedni, żeby nie stać nas było na niesienie pomocy innym.
Papież Benedykt XVI w swojej encyklice „Caritas in veritate” napisał, że unie kredytowe są przykładem działania miłości w gospodarce. „Jeśli miłość jest inteligentna, potrafi również znaleźć sposób działania przewidujący, słuszny i opłacalny”. Mam wrażenie, że na tej konferencji znajdujemy takie rozwiązania dla naszego zadania, jakim jest międzynarodowy rozwój unii kredytowych. Kanadyjczycy pomagający Malawi, Polacy pomagający Białorusi, Irlandczycy - Albanii, Amerykanie w tak wielu miejscach...
Ta pomoc nas nobilituje. Jeśli ktoś prosi nas o pomoc, to znaczy, że jesteśmy coś warci.
Uroczystość objęcia funkcji przewodniczącego WOCCU, Kanada - Ottawa, 15 lipca 2013 r.
Od jesieni 2016 roku do grudnia 2019 roku syndycy Kas, które znajdowały się w stanie upadłości, zwracali się do ich byłych członków o dodatkowe pieniądze mające pokryć powstałe straty. Pierwszy był syndyk SKOK-u Wołomin.
Od samego początku zarówno Kasa Krajowa jak i wiele autorytetów prawniczych i znawców prawa spółdzielczego a także Rzecznik Praw Obywatelskich, Prokuratura Krajowa i dziennikarze wielu mediów wskazywali na bezzasadność takich żądań. To niezgodne z zasadami spółdzielczymi – takie głosy padały powszechnie.
To już trzecia niedziela Adwentu. Liturgia codziennych czytań będzie nas teraz wprowadzać bezpośrednio w czas świąt Narodzenia Pańskiego. Wszystko dokoła przypomina nam o świętach, ale niekoniecznie o Bożym Narodzeniu. Przygotowujemy dekoracje, stroimy domy, szykujemy potrawy świąteczne – ale co z Solenizantem, którego urodziny tuż-tuż? Codzienne Roraty, w których być może uczestniczymy, przygotowują nas na to wyjątkowe wyczekiwanie: najpierw na powtórne przyjście Chrystusa, a teraz także na święta Bożego Narodzenia. Dzisiejsze czytania i liturgia, a właściwie cała niedziela uwrażliwiają nas na potrzebę radości. Radości nie wymuszonej, ale płynącej z głębi naszego serca. Radości uobecniającej przychodzącego i jednocześnie będącego wśród nas Pana. Boga, który napełnia nas swoim miłosierdziem, płynącym z przebaczenia grzechów, co pozwala nam jednocześnie odnieść triumf nad naszym nieprzyjacielem, którym jest szatan. Radość płynie z obecności Boga i naszego dzięki Niemu zwycięstwa. Radość ta zabiera lęk i strach. Człowiek radosny w Panu nie ma w sobie niepewności. Bóg napełnia jego serce pokojem. Taki człowiek z podniesionym czołem staje do duchowej walki, wiedząc, Kto za nim stoi. Walka ta nie jest mozołem czy jakimkolwiek utrudzeniem. Do tego zmagania stajemy z radością, a nawet – jak pisze prorok Sofoniasz – z weselem. Bóg mnie kocha. To nie jest pusty slogan, ale rzeczywistość każdego dnia, zwłaszcza czasu adwentowego, pełnego pokoju i wyczekiwania. Wyczekiwania w miłości i na Miłość. Z sercem otwartym i radosnym. „Każdy święty chodzi uśmiechnięty” – to nie jest gołosłowny tekst dziecięcego zespołu religijnego, ale to uzewnętrznienie Boga w moim sercu. Boża radość ma rozpierać nie tylko mój umysł czy moje serce, ale całego mnie, także w wymiarze cielesnym. Nasze przebywanie wśród bliźnich musi promieniować obecnością Chrystusa. Do radości, o której czytamy w dzisiejszych pierwszym i drugim czytaniu, św. Paweł dodaje jeszcze „wyrozumiałą łagodność”. Nasze „promieniowanie Chrystusem” ma i tę cechę. Idziemy w obecności Boga Miłosierdzia, doświadczywszy łaski przebaczenia przez sakrament pokuty i pojednania, i czynimy podobnie. Święty Paweł zapewnia nas, że gdy będziemy mieli takie usposobienie, Chrystus będzie strzegł naszego serca i umysłu, by zapanował w nas jakże upragniony pokój. Pokój, o którym śpiewają aniołowie w grocie betlejemskiej i który przynosi przerażonym Apostołom w Wieczerniku Chrystus Zmartwychwstały.
W Zespole Placówek Oświatowych w Koprzywnicy odbyła się miejska wigilia.
Poprzedziło ją poświęcenie odrestaurowanej figury Maryi Niepokalanej na terenie dawnych Ogrodów Cysterskich. Ceremonii wpisującej się swoją symboliką w czas Adwentu, a zarazem zapowiadającej Narodziny Chrystusa, przewodniczył biskup sandomierski Krzysztof Nitkiewicz, w obecności burmistrz miasta pani Aleksandry Klubińskiej, samorządowców, dyrekcji szkół, duchownych i mieszkańców.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.