Po dobre uczynki

Ks. inf. Józefowi Wójcikowi

Powiedz nam,
co zrobić, kiedy mdli od myślenia o sobie.
W co obuć stopy, żeby nogi nie słabły,
nie uwierały, bo czasu mało
na przystanki i leczenie własnych ran?
W co się odziać, by szatan nas nie rozpoznał
i nie kusił do powrotu
w drodze po dobre uczynki?

Powiedz nam,
czy nie będzie żal odświętnego ubrania,
gdy się spocimy albo ktoś nas opluje,
potarmosi, podetnie nogi i kopnie.
Mamy ruszyć w odwet czy skamleć o łaskę?
A co stanie się, jak poszatkują mózg
i naznaczą stygmatem złego
w drodze po dobre uczynki?

Powiedz nam,
co czynić, by pleśń nie pokryła
dziesięciu przykazań i rachunku sumienia.
Byśmy doszczętnie nie zhardzieli
od patrzenia spode łba na innych
i nie wdzierali się do obcych łóżek,
dając fałszywe świadectwa
w drodze po dobre uczynki...

Fragment wiersza „Po dobre uczynki” z tomiku poezji „Gorzkie owoce” 2009 r. Anny Zielińskiej-Brudek

Wiersz stawia adresatowi – ks. Wójcikowi szereg pytań o pryncypia: skąd czerpać siłę do czynienia dobra, co czynić, „by pleśń nie pokryła dziesięciu przykazań i rachunku sumienia”, jak wartościować dobra tego świata. – Powiedział mi, że są to pytania wciąż aktualne i chciałby, aby spróbowali odpowiedzieć na nie także inni księża – mówi Anna Zielińska-Brudek.

Jej bliska znajomość z ks. inf. Józefem Wójcikiem trwa od 2009 r., gdy Zielińska-Brudek przeprowadzała z nim rozmowę do książki o duszpasterstwie policji. Spotkania i rozmowy od tego czasu odbywały się co najmniej raz na kwartał. Potrzebne mi one były jak tlen – wyjaśnia poetka – policjantka. Dodaje, że razem z mężem odwiedzili księdza na kilka godzin przed śmiercią. – Był niezwykle ciepłym, ale i konkretnym, rzeczowym człowiekiem – wspomina Zielińska-Brudek.

Anna Zielińska-Brudek urodziła się na Kielecczyźnie. Pracowała jako dziennikarz w „Słowie Podlasia” w Białej Podlaskiej oraz w „Tygodniku Nadwiślańskim” w Tarnobrzegu. Pisała reportaże do prasy ogólnopolskiej i regionalnej. W latach 1991-99 była rzecznikiem prasowym Komendanta Wojewódzkiego Policji w Tarnobrzegu. Obecnie jest oficerem Policji w Wydziale Ruchu Drogowego Komendy Wojewódzkiej Policji w Kielcach.

Publikowała wiersze w almanachach poetyckich – „Prezentacje”, „Spojrzenia 2” oraz w „Świętokrzyskim Kwartalniku Literackim.”

Jest laureatką I nagrody w ogólnopolskim konkursie poetyckim, otrzymała wyróżnienie za cykl reportaży opublikowanych w „Tygodniku Nadwiślańskim”. Nagrodzona w Radio Kielce za opowiadanie pt. „Pokonać strach przed śmiercią”. Wyróżniona w ogólnopolskim konkursie za reportaż „Pętla na plebanii”. Jest współautorką książek: „Duszpasterstwo Policyjne”, „Policjanci wczoraj i dziś”. Jej biogram znajduje się w „Encyklopedii Policji”. Odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej, w 2012 roku otrzymała srebrną odznakę w podziękowaniu za zaangażowanie na rzecz bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Autorka tomików poezji pt. „Gorzkie owoce” (2009) oraz „Tymczasowi” (2012). Prezentowała swoje wiersze na Warszawskiej Jesieni Poezji.

Wiersz pt. „Po dobre uczynki” dedykowany Księdzu Infułatowi został wykorzystany 14 listopada 2013 roku w przedstawieniu teatralnym w Muzeum Narodowym w Kielcach w ramach obchodów 150. rocznicy Powstania Styczniowego. Z kolei wywiad z Księdzem Infułatem znalazł miejsce w książce „Duszpasterstwo Policyjne” wydanej w 2009 roku.