Reklama

Niedziela Lubelska

Krasienin

Przy grobie rodziców

Niedziela lubelska 38/2016, str. 7

[ TEMATY ]

cmentarz

Cezary Taracha

Nagrobek rodziców bł. bp. Władysława Gorala

Nagrobek rodziców bł. bp. Władysława Gorala

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Nad Twoją białą mogiłą/ cisza jasna promienieje/ jakby w górę coś wznosiło/ jakby krzepiło nadzieję”. W tych wzruszających słowach, ujętych w poetycką formę, młody Karol Wojtyła żegnał się ze swoją przedwcześnie zmarłą matką Emilią. Nasze cmentarze pełne są tego rodzaju wspaniałych dowodów miłości dzieci do rodziców. Przybierają one postać okazałych nagrobków, wolnostojących rzeźb czy inskrypcji. Świadectwo umiłowania ojca i matki pozostawił również bł. bp Władysław Goral.

Tuż obok pięknego, późnorenesansowego kościoła w Krasieninie, znajduje się cmentarz parafialny. W pobliżu symbolicznego grobu Męczennika z Sachsenhausen usytuowany jest tam piękny nagrobek rodziców Biskupa. Fundatorem nagrobka był ks. Władysław Goral, który kazał wyryć na cokole pomnika następującą inskrypcję: „Tym, którzy dali mi życie, wychowali, za którego modlili się, stawia ten pomnik z miłości, wdzięczności i prośbą za nimi do Boga – syn ksiądz”. Śmierć rodziców była dla młodego kapłana trudnym doświadczeniem. Z rodziną, z rodzicami i rodzeństwem łączyły go bowiem bardzo silne więzi. Na chwile obecną nie wiemy, kiedy dokładnie powstał nagrobek. Nie ulega wątpliwości, że został on wykonany pomiędzy czasem śmierci matki Julianny z Zielińskich (1922 r.) oraz ojca Kajetana Gorala (1934 r.). Wiadomo natomiast, kto był wykonawcą pomnika, jego nazwisko widnieje bowiem na nagrobku. Z prośbą o wykonanie ks. Władysław Goral zwrócił się do Leona Migalskiego (1881-1941), jednego z najwybitniejszych ówczesnych rzeźbiarzy specjalizujących się w nagrobkach. Wspaniałe realizacje sepulkralne artysty, absolwenta krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, znajdują się w wielu miejscach Polski, m.in. w katedrze płockiej oraz na cmentarzu przy ul. Lipowej w Lublinie. Nagrobek rodziców późniejszego biskupa sufragana lubelskiego wykonany został z piaskowca. Szczególna i wręcz profetyczna, w kontekście późniejszych tragicznych losów ks. Gorala, jest koncepcja nagrobka. Płaskorzeźba przedstawia bowiem Jezusa pogrążonego na modlitwie w Ogrodzie Oliwnym. Ponad klęczącym Chrystusem widnieje anioł wskazujący ręką krzyż i koronę cierniową.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2016-09-14 14:17

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Do świętości powołany jest każdy człowiek

Kiedy myślimy o świętości i o świętych, często myślimy o czymś, co jest odległe, nieosiągalne, nierealne, wręcz niepojęte, czego nie można dostąpić, co nie jest naszym przeznaczeniem, lecz tylko przeznaczeniem ludzi nadzwyczajnych, specjalnie urodzonych. Tymczasem do świętości powołany jest każdy człowiek, mężczyzna i kobieta. Świętość stanowi podstawę życia. Wezwanie do niej jest skierowane do każdego i każdej z nas. I nikt nie może wątpić, że może do niej nie dojść – mówił biskup Tadeusz Rakoczy podczas Mszy św. sprawowanej 1 listopada w kaplicy bielskiego cmentarza przy ul. Grunwaldzkiej.
CZYTAJ DALEJ

Radość z obecności Boga

2024-12-10 12:35

Niedziela Ogólnopolska 50/2024, str. 20

[ TEMATY ]

homilia

Adobe Stock

To już trzecia niedziela Adwentu. Liturgia codziennych czytań będzie nas teraz wprowadzać bezpośrednio w czas świąt Narodzenia Pańskiego. Wszystko dokoła przypomina nam o świętach, ale niekoniecznie o Bożym Narodzeniu. Przygotowujemy dekoracje, stroimy domy, szykujemy potrawy świąteczne – ale co z Solenizantem, którego urodziny tuż-tuż? Codzienne Roraty, w których być może uczestniczymy, przygotowują nas na to wyjątkowe wyczekiwanie: najpierw na powtórne przyjście Chrystusa, a teraz także na święta Bożego Narodzenia. Dzisiejsze czytania i liturgia, a właściwie cała niedziela uwrażliwiają nas na potrzebę radości. Radości nie wymuszonej, ale płynącej z głębi naszego serca. Radości uobecniającej przychodzącego i jednocześnie będącego wśród nas Pana. Boga, który napełnia nas swoim miłosierdziem, płynącym z przebaczenia grzechów, co pozwala nam jednocześnie odnieść triumf nad naszym nieprzyjacielem, którym jest szatan. Radość płynie z obecności Boga i naszego dzięki Niemu zwycięstwa. Radość ta zabiera lęk i strach. Człowiek radosny w Panu nie ma w sobie niepewności. Bóg napełnia jego serce pokojem. Taki człowiek z podniesionym czołem staje do duchowej walki, wiedząc, Kto za nim stoi. Walka ta nie jest mozołem czy jakimkolwiek utrudzeniem. Do tego zmagania stajemy z radością, a nawet – jak pisze prorok Sofoniasz – z weselem. Bóg mnie kocha. To nie jest pusty slogan, ale rzeczywistość każdego dnia, zwłaszcza czasu adwentowego, pełnego pokoju i wyczekiwania. Wyczekiwania w miłości i na Miłość. Z sercem otwartym i radosnym. „Każdy święty chodzi uśmiechnięty” – to nie jest gołosłowny tekst dziecięcego zespołu religijnego, ale to uzewnętrznienie Boga w moim sercu. Boża radość ma rozpierać nie tylko mój umysł czy moje serce, ale całego mnie, także w wymiarze cielesnym. Nasze przebywanie wśród bliźnich musi promieniować obecnością Chrystusa. Do radości, o której czytamy w dzisiejszych pierwszym i drugim czytaniu, św. Paweł dodaje jeszcze „wyrozumiałą łagodność”. Nasze „promieniowanie Chrystusem” ma i tę cechę. Idziemy w obecności Boga Miłosierdzia, doświadczywszy łaski przebaczenia przez sakrament pokuty i pojednania, i czynimy podobnie. Święty Paweł zapewnia nas, że gdy będziemy mieli takie usposobienie, Chrystus będzie strzegł naszego serca i umysłu, by zapanował w nas jakże upragniony pokój. Pokój, o którym śpiewają aniołowie w grocie betlejemskiej i który przynosi przerażonym Apostołom w Wieczerniku Chrystus Zmartwychwstały.
CZYTAJ DALEJ

Zadbaj o dziś - rekolekcje adwentowe z ks. Piotrem Pawlukiewiczem - odcinek 3

2024-12-16 09:42

[ TEMATY ]

rekolekcje

adwent

ks. Piotr Pawlukiewicz

Mat.prasowy

Zapraszamy na rekolekcje „Jak zadbać o dziś” prowadzone w oparciu o słowa ks. Piotra Pawlukiewicza, w omówieniu i interpretacji ks. Jerzego Jastrzębskiego.

Droga do bliskości z Jezusem jest pełna różnorodności – i to właśnie piękno różnych dróg miłości ukazuje ten dzień rekolekcji. W centrum rozważań znajdują się postacie kobiet, które na różne sposoby pokochały Boga i oddały Mu swoje serca. Dlaczego Jezus potrzebował kobiet w swojej misji? Ks. Piotr Pawlukiewicz często przypominał, że to właśnie kobiety są mistrzyniami miłości całym sercem. Postacie Marii i Marty z Betanii, każda na swój sposób, uczą nas, że miłość może być zarówno kontemplacyjna, jak i czynna.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję