Reklama

Polska

Europa będzie Chrystusowa, gdy ludzie w niej będą chrześcijanami

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Stoimy przed pytaniem, jaka będzie Europa przyszłości. Znamy współczesne zagrożenia dla chrześcijan w Europie i w świecie.

Łatwo nam nieść hasła:

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

„Dokąd idziesz, Europo?

Europo, coś uczyniła ze swoim chrztem?

Europa albo będzie Chrystusowa,

albo jej w ogóle nie będzie”.

To bardzo mądre i nośne zawołania, ale dotyczą Europy; my na to patrzymy, słuszność przyznajemy, a Stary Kontynent jaki był, taki jest. Przecież nie o kontynent chodzi, tylko o nas, ludzi.

Sienkiewiczowski Winicjusz, stojąc na rozdrożu kultury antycznej i chrześcijaństwa, pytał:

„Grecja dała światu mądrość,

Rzym prawo,

a wy coście dali?”.

Paweł z Tarsu odchodzącemu światu kultury antycznej odpowiedział:

„Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,

a miłości bym nie miał,

stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący” (1 Kor 13, 1).

Dziś to zdanie nawet w ustach ludzi wierzących brzmi dziwnie, bo nie wiemy, czy w ogóle jest miłość... A jeśli jest, to która i gdzie? Ta w telewizji, w prasie czy w agencjach? Pomieszała się nam miłość z seksem, jak powróz, co nas nierządem dusi. I w tym gnijącym świecie orkanem brzmi głos:

„Nie ma większej miłości od tej,

gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół...

Wy jesteście przyjaciółmi Moimi.

Po tym poznają, że jesteście Moimi,

jeśli miłość mieć będziecie

jedni ku drugim” (por. J 15, 13-14).

Takim zadziwieniem dla świata byli chrześ-

cijanie, którzy w czasie prześladowania odeszli z Jerozolimy do Antiochii.

Mieszkańcy mówili: Patrzcie!

„Christiani sunt!”.

A co było takim znakiem rozpoznania chrześcijan? Strój, język, zachowanie? Nie! Oni po prostu byli sobą. Piotr w Zielone Świątki mógł powiedzieć cudzoziemcom:

„Tego Jezusa, którego wy

zabiliście rękami bezbożnych,

Reklama

ja widziałem żywego” (por. Dz 2, 23).

Ten świat młodego chrześcijaństwa pamiętał nauki Zbawiciela:

„Teraz wy będziecie moimi świadkami

w Jeruzalem, w Samarii,

w Europie,

w Warszawie, w Brukseli,

aż po krańce ziemi” (por. Dz 1, 8).

To nie wystarczy mówić – wierzę.

Wiara to nie jest gadanie.

To jest życie człowieka. Każdy mój oddech, każde uderzenie serca, każda decyzja, każde słowo i każdy krok. Albo idę do Boga, albo od Niego odchodzę. „Ja i mój dom zostajemy przy Bogu prawdziwym” (por. Joz 24, 15).

Dlatego Paweł miał odwagę powiedzieć tym, którzy byli ochrzczeni, a żyli znów jak poganie:

„O, nierozumni Galaci!

Co was tak urzekło?

Zaczynaliście od Ducha Świętego,

a skończyliście na uczynkach ciała” (por. Ga 3, 1).

A mieliśmy być „solą ziemi i światłem świata” (por. Mt 5, 13-14). Zwietrzeliśmy, więc gnije ten świat. Zamiast świecić, zaczęliś-

my kopcić. Dlatego nazywają nas ciemnotą.

To nie Europa staje się pogańska. To ludzie ochrzczeni żyją tak, jakby Boga nie było. Staliśmy się zgorszeniem dla świata. Gandhi był w myśleniu i w postępowaniu chrześcijaninem, a jednak patrząc na życie europejskich chrześcijan, nie przyjął chrztu.

Kocham bardzo piękną Żydóweczkę, św. Edytę Stein, która umarła za swój naród, rozumiejąc tajemnicę krzyża, ale mój niekanonizowany męczennik Janusz Korczak uczył dzieci Modlitwy Pańskiej i Ośmiu Błogosławieństw, a jednak nie chciał być warszawskim chrześcijaninem.

To po co zwołujemy jakoweś kongresy „Europa Christi”? Potrzebne to? Tak! O ile staniemy się lepsi, o tyle odmieni się świat, odmienimy się my, odmieni się oblicze ziemi. To piękne, że rodzi się takie środowisko, które chce odmienić oblicze ziemi.

„Już tyle rzeczy zostało zrobione, ale nie przeorany jeszcze glob ludzkich sumień” (A. de Saint-Exupéry).

Reklama

Nie stawiajcie mi pytania: To co mamy robić? Odpowiem Herbertem: Trzeba iść!

„Idź dokąd poszli tamci (...)

ocalałeś nie po to aby żyć masz mało czasu trzeba dać świadectwo (...)

czuwaj – kiedy światło na górach daje znak – wstań i idź dopóki krew obraca w piersi twoją ciemną gwiazdę (...)

Bądź wierny Idź” (Zbigniew Herbert).

Dokąd i po co?

Europa już stawała do konfrontacji z innymi, dzikimi plemionami Gotów, Wandali, ale była wtedy mocna wiarą ludzi Chrystusowych, aż tak mocna, że „zjadaczy chleba przerobiła w aniołów” (por. J. Słowacki); oni stali się też współtwórcami kultury Europy (styl gotycki). „Angli sunt Angeli fiunt” (Anglikami są, Aniołami się staną)! Ewangeliczny zaczyn chlebowy ma taką moc, że mąkę sypką w pożywny chleb przerobi.

Tylko dajmy Bogu robotników, bo żniwo będzie wielkie, a chłopów mało! „Oto jestem, poślij mnie” (por. Iz 6, 8), bo jeśli będziemy posługiwać się najemnikami, to bezbożny świat powie: „Medice, cura te ipsum!”. A gorliwcom powie: „Posłuchamy Cię innym razem” (Dz 17, 32).

To co mamy robić?

Musimy przeżyć metanoję – przemianę. Zgrzeszyliśmy. To, że chrześcijaństwo jest podzielone, jest grzechem przeciwko samemu Chrystusowi i Jego prośbie z Ostatniej Wieczerzy: „Ojcze, spraw, aby wszyscy byli jedno!” (por. J 17, 21).

Grzech ten jest krzyczącym zgorszeniem dla bezbożnych. Chrześcijanie muszą się wyspowiadać przed Bogiem i przed ludźmi, wtedy stanie się unia.

Wołanie Matki Bożej: „Pokutę czyńcie i odmawiajcie Różaniec”, nie jest wołaniem do dewocji. Przecież my się nie spowiadamy, albo spowiadamy się, ale się nie nawracamy. Nie jesteśmy świadkami dla niewierzących, albo jesteśmy fałszywymi świadkami, a to gorszym czyni ten świat.

Jeśli chrześcijanie wrócą do autentyczności wiary, jeśli napełnią się nasze kościoły, „jeśli będziemy trwać na modlitwie i łamaniu chleba” (por. Dz 2, 42), ten bezbożny świat się zatrzyma i jeszcze raz powie:

Reklama

„Patrzcie, jak oni się miłują!

Patrzcie, jak oni potrafią pięknie żyć” (Tertulian).

„Patrzcie, «Christiani sunt»!” (por. Dz 11, 26).

„Stanie się jedna owczarnia i jeden Pasterz” (J 10, 16).

Do kogo więc będzie należeć Europa? Będzie Chrystusowa.

Ale jak to się stanie?

„Nie mamy króla ani wodza, ani proroka” (por. Dn 3, 38).

To lepiej, aby „z Boga okazała się owa przeogromna moc” (por. 2 Kor 4, 7).

Bóg da siłę swojemu ludowi

Bóg swój lud ocali (por. Ps 86, 16).

Ale to trzeba pracy!

Bóg da nam Świadka Wiary,

„Który będzie silnym Boga Robotnikiem.

Jego głos będzie głosem Pana

Jego krzyk Europy będzie krzykiem” (por. J. Słowacki).

Więc niech się tak szybko stanie. Amen.

[zdjecie id="66817"][/zdjecie]
2017-10-25 10:35

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kard. Robert Sarah w Senacie RP: od rodziny zależy przyszłość świata

[ TEMATY ]

kongres

Europa Christi

Bożena Sztajner/Niedziela

- Dziś rodzina znajduje się pod różnymi formami nacisku. Zachód chce zniszczyć rodzinę, uważa, że ma prawo dyktować jak ma wyglądać rodzina i społeczeństwo - mówił dziś podczas V sesji Kongresu Europa Christi kard. Robert Sarah, która odbyła się 23 października w Senacie RP. Wygłosił on wykład nt. nowych form kolonializmu.

Prefekt watykańskiej Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów przypomniał słowa papieża z 1994 roku, kiedy Jan Paweł II był hospitalizowany. Mówił wówczas, że rodzina w dzisiejszym świecie jest zagrożona i stała się obiektem ataku.

CZYTAJ DALEJ

Całun Turyński – badania naukowe potwierdzają, że nie został wyprodukowany

2024-03-28 22:00

[ TEMATY ]

całun turyński

Adobe.Stock

Całun Turyński

Całun Turyński

W Turynie we Włoszech zachowało się prześcieradło, w które według tradycji owinięto ciało zmarłego Jezusa - Święty Całun. W ostatnich latach tkanina ta została poddana licznym, nowym badaniom naukowym. Rozmawialiśmy o tym z prof. Emanuelą Marinelli, autorką wielu książek na temat Całunu - niedawno we Włoszech ukazała się publikacja „Via Sindonis” (Wydawnictwo Ares), napisana wspólnie z teologiem ks. Domenico Repice.

- Czy może pani profesor wyjaśnić tytuł swojej nowej książki „Via Sindonis”?

CZYTAJ DALEJ

Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować

2024-03-29 06:20

[ TEMATY ]

Wielki Piątek

rozważanie

Adobe. Stock

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Dzisiaj nie ma Mszy św. w kościele, ale adorując krzyż, rozważamy miłość Boga posuniętą do ofiary Bożego Syna. Izajasz opisuje Jego cierpienie i nagrodę za podjęcie go (Iz 52, 13 – 53, 12). To cierpienie, poczynając od krwi ogrodu Oliwnego do śmierci na krzyżu, miało swoich świadków, choć żaden z nich nie miał pojęcia, że w tym momencie dzieją się rzeczy większe niż to, co widzą. „Podobnie, jak wielu patrzyło na niego ze zgrozą – tak zniekształcony, niepodobny do człowieka był jego wygląd i jego postać niepodobna do ludzi – tak też wprawi w zdumienie wiele narodów. Królowie zamkną przed nim swoje usta, bo ujrzą coś, o czym im nie mówiono, i zrozumieją coś, o czym nigdy nie słyszeli” (Iz 52, 14n). Krew Jezusa płynie jeszcze po Jego śmierci – z przebitego boku wylewa się zdrój miłosierdzia na cały świat. Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję