Reklama

Polityka

Puszcza Białowieska raz jeszcze

Od kilkunastu lat Puszcza Białowieska jest obiektem zainteresowania krajowych i zagranicznych liberalno-lewackich środków społecznego przekazu. Reprezentanci tego nurtu, którzy często nigdy nie byli nie tylko w puszczy, ale i w Polsce, kreują poglądy szkalujące Polskę i Polaków

Niedziela Ogólnopolska 11/2018, str. 42-43

[ TEMATY ]

Puszcza Białowieska

Artur Stelmasiak

W Puszczy Białowieskiej jest wiele chorych i martwych drzew, które są zagrożeniem dla ludzkiego życia

W Puszczy Białowieskiej jest wiele chorych i martwych drzew, które są zagrożeniem dla ludzkiego życia

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W ostatnim czasie w ten ton wpisała się Komisja Europejska. 20 lipca 2017 r. wniosła do Trybunału Sprawiedliwości skargę, zarzucając Polsce, że „wycina” puszczę, czym łamie prawo Unii Europejskiej, ponieważ uchybia zobowiązaniom wynikającym z dyrektywy siedliskowej i ptasiej w stosunku do wyznaczonego w 2008 r. obszaru Natura 2000, który został oznaczony w unijnych dokumentach jako obszar ochronny siedlisk PLC Puszcza Białowieska. Komisja w uzasadnieniu powołuje się na unikatowość Puszczy Białowieskiej z uwagi na „pierwotność” istniejących tam drzewostanów, co sugeruje, jakoby nie były tknięte ręką człowieka. Sprawie tej nadano wielki rozgłos, informując w krajowych i zagranicznych środkach społecznego przekazu, że Polska „wycina” ostatnią puszczę z lasami pierwotnymi, a celem tej „wycinki” jest jedynie zysk, za co Polska winna się wstydzić.

Polska nie łamie prawa

Oto fakty świadczące o tym, że Polska nie tylko nie łamie prawa, ale też zgodnie z tym prawem stara się naprawić to, co zniszczono przez nierespektowanie właśnie tego prawa:

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

1. Puszcza Białowieska na terenie Polski obejmuje obszar o powierzchni 60 348 ha, z czego Białowieski Park Narodowy stanowi 9783 ha, głównie lasów o znanej historii użytkowania. Pozostałą część puszczy zajmują trzy nadleśnictwa gospodarcze, a mianowicie Browsk (19 392 ha), Białowieża (12 144 ha) i Hajnówka (19 026 ha). Puszcza to dziedzictwo kulturowe miejscowej ludności, polskiego modelu leśnictwa, polskiego łowiectwa i polskiej myśli ochrony przyrody, realizowanej na tym terenie od setek lat. To jeden z najlepiej udokumentowanych pod względem historii użytkowania obszarów leśnych na świecie.

2. W 2008 r. cały obszar polskiej części Puszczy Białowieskiej włączono do sieci Natura 2000 ze względu na występowanie takich siedlisk leśnych ważnych dla UE, jak grądy (9170; 63,08 proc. powierzchni), bory i lasy bagienne (91DO; 4,35 proc. powierzchni) oraz lasy łęgowe (91FO; 0,1 proc. powierzchni), a także obecność ponad 25 tys. gatunków grzybów, roślin i zwierząt, m.in. takich jak: zgniotek cynobrowy, bogatek wspaniały, konarek tajgowy, rozmiazg kolweński, dzięcioł białogrzbiety, dzięcioł trójpalczasty, sóweczka i włochatka. Cały obszar puszczy został ustanowiony jako zarówno obszar ptasi (OSO), wyznaczony zgodnie z dyrektywą ptasią, jak i obszar siedliskowy (OZW), wyznaczony zgodnie z dyrektywą siedliskową. Stan siedlisk i gatunków w momencie włączania obszaru puszczy do sieci Natura 2000 był pochodną działalności człowieka na tym terenie. Ta różnorodność chronionych gatunków związana jest m.in. z pozyskaniem drewna z sadzonych w przeszłości drzewostanów. Zasobność rosnących drzewostanów w 2008 r. kształtowała się na poziomie 21 mln m3. Jednocześnie z zasadzonych w przeszłości drzew pozyskiwaliśmy drewno ze starzejących się drzewostanów na poziomie ok. 160 tys. m3 rocznie. Gwarantowało to zarówno zachowanie struktury istniejących siedlisk, struktury wiekowej drzewostanów, jak i występowanie gatunków, więc w języku prawa unijnego gwarantowało „integralność obszarów OZW i OSO” PLC200004 Puszcza Białowieska. Zgodnie z prawem UE, obowiązkiem Polski jest ochrona istniejącego stanu siedlisk i gatunków w takim stanie, w jakim były w 2008 r. Zanik lub degradacja wyznaczonego siedliska i gatunku to podstawa ku temu, aby państwo, na którego terenie to nastąpiło, postawić przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej i zmusić je do naprawy szkód.

Reklama

3. Przeprowadzona inwentaryzacja w 2016 r. wykazała, że na terenie wyznaczonego obszaru Puszczy Białowieskiej zamarły miliony drzew o masie 5700 tys. m3 i wartości ponad 250 mln euro. Na terenie nadleśnictw gospodarczych wraz z zamarciem milionów drzew zanikowi lub degradacji uległo, w porównaniu z 2008 r., ponad 3 tys. ha ważnego dla Unii Europejskiej siedliska grądu (9170). Lokalny zanik lub zmniejszenie występowania ilościowego gatunków ważnych dla UE, m.in. takich jak: zgniotek cynobrowy, bogatek wspaniały, konarek tajgowy, rozmiazg kolweński, dzięcioł białogrzbiety, dzięcioł trójpalczasty, sóweczka i włochatka, to wynik zamarcia drzewostanów. Gatunki te wymagają bowiem stojących żywych i zamierających drzew, a nie braku drzew na setkach czy tysiącach hektarów bagien lub zespołów trawiastych, powstałych w miejscu istniejących w 2008 r. grądów. Wpłynęło to, oczywiście, niekorzystnie na integralność obszarów OSO i OZW PLC200004 Puszcza Białowieska.

Reklama

4. Przyczyną zaniku i degradacji grądu była drastyczna zmiana sposobu gospodarowania przez prawie trzykrotne zmniejszenie pozyskania drewna z sadzonych w przeszłości drzewostanów na terenie nadleśnictw gospodarczych puszczy. Ze względów ideologicznych, z pogwałceniem prawa, w 2012 r. na terenie wymienionych wyżej nadleśnictw gospodarczych zmniejszono pozyskanie drewna z poziomu ok. 160 tys. m3 rocznie w latach 2002-11 do 46 tys. m3 rocznie w latach 2012-21. Spowodowało to lawinowe zamieranie starzejących się, sadzonych jednowiekowych drzewostanów z powodu rozprzestrzeniających się chorób. Szczególnie uwidoczniło się to w odniesieniu do drzewostanów świerkowych z powodu masowego występowania kornika drukarza. Naruszone więc zostało prawo UE w zakresie ochrony istniejącego stanu siedlisk i gatunków z momentu włączenia puszczy do sieci Natura 2000, co wpłynęło niekorzystnie na integralność obszarów OZW i OSO całego obszaru Puszczy Białowieskiej.

5. W 2017 r., w celu zahamowania procesu zaniku grądów i występujących tam gatunków oraz przywrócenia integralności obszaru ptasiego i siedliskowego dla całego obszaru PLC200004 Puszcza Białowieska, zgodnie z wszelkimi procedurami prawnymi i z zastosowaniem najlepszej wiedzy naukowej podjęto niezbędne działania naprawcze. Rozpoczęto proces przywracania zniszczonych drzewostanów i równocześnie ustalono pozyskanie drewna na terenie lasów gospodarczych do poziomu 58 tys. m3 rocznie do 2022 r. To pozyskanie prawie trzykrotnie mniejsze niż miało miejsce w latach 2002-11. Spowodowane to było jedynie koniecznością zahamowania lawinowego procesu zamierania lasu przez usuwanie drzew chorych, zagrażających zdrowym, a także koniecznością usuwania martwych drzew ze względu na bezpieczeństwo publiczne, a więc bezpieczeństwo przebywających w lesie ludzi. Skuteczność zastosowanych działań, mierzoną powrotem do integracji obszaru PLC200004, a więc regeneracją grądu (9170) i powrotem występujących gatunków, postanowiono sprawdzić przez uruchomienie w 2017 r. obiektu doświadczalnego. Polega on na tym, że 1/3 obszaru puszczy nie podlega żadnym działaniom ochronnym, łącznie z brakiem usuwania jakichkolwiek drzew. Na pozostałym obszarze puszczy prowadzone są działania mające na celu przywrócenie stanu siedlisk i gatunków z 2008 r. Porównanie wyników z corocznej inwentaryzacji pozwoli na ocenę skutków przyjętych działań, ocenę strat i wskazanie winnych poniesionych kosztów. Inwentaryzację tę prowadzi się od 2016 r. na 1400 powierzchniach badawczych obejmujących cały obszar PLC200004 Puszcza Białowieska z udziałem ok. 200 specjalistów z zakresu archeologii, fitosocjologii, dendrologii, gleboznawstwa oraz biologii i ekologii poszczególnych gatunków.

Reklama

Przewrotność skargi KE

O wszystkich wyżej wymienionych faktach i działaniach Komisja Europejska była informowana na bieżąco od 2015 r. Z tego też powodu zdziwienie może budzić fakt, że kierując skargę do Trybunału w 2017 r., nie zgłosiła zastrzeżeń co do tego, że zginęły tysiące hektarów grądu (9170) i pogorszono, w porównaniu z 2008 r., warunki bytowania wielu ważnych dla Unii Europejskiej gatunków. Ewidentnie wpłynęło to niekorzystnie na integralność obszarów OZW i OSO PLC200004 Puszcza Białowieska, co udokumentowano wynikami z inwentaryzacji wykonanej przez wielu specjalistów w 2016 r. W skardze nieważne okazało się także to, że miejscowa ludność, twórca stanu puszczy z 2008 r., patrząc z przerażeniem na zanik siedlisk i gatunków oraz gnijące miliony m3 drewna z zasadzonych przez ich ojców drzew, nie tylko nie ma miejsc pracy, ale dodatkowo nie ma czym palić w piecach. Według Komisji Europejskiej natomiast, ważne okazało się to, że Polska, rozpoczynając proces naprawczy w 2017 r., nie przewidziała, czy proces ten, cytuję: „nie wpłynie niekorzystnie na integralność obszarów OZW i OSO PLC200004 Puszcza Białowieska” istniejący w 2008 r. Podkreślam przewrotność skargi. Nieważne jest, że decyzją z 2012 r. wpłynięto niekorzystnie na stan siedlisk i gatunków z 2008 r., niszcząc integralność obszarów OZW i OSO całego obszaru PLC200004 Puszcza Białowieska. Nieważne jest więc, że zginęły tysiące hektarów grądów, że zamarły miliony drzew i giną chronione gatunki oraz że miejscowa ludność nie ma czym palić w domach. Ważne jest, że Polska nie wykazała, czy proces naprawczy rozpoczęty w 2017 r. nie wpłynie niekorzystnie na stan siedlisk i gatunków z 2008 r. Otóż skarga jest całkowicie bezzasadna. Przy opracowywaniu programu naprawczego Polska wykonała wszystko zgodnie z prawem. Zachowano pełną procedurę wymaganą polskim prawem, przy braku jakichkolwiek sprzeczności z prawem UE. Przyjęty program naprawczy nie tylko nie spowoduje negatywnych skutków dla występujących siedlisk i gatunków, ale też zahamuje proces degradacji i przywróci w przyszłości integralność obszarów OZW i OSO PLC200004 Puszcza Białowieska z 2008 r. Prawo złamano natomiast w 2012 r., przez co zginęły siedliska, pogorszono warunki bytowania gatunków, a to wpłynęło niekorzystnie na integralność obszarów OZW i OSO PLC200004 Puszcza Białowieska. Trzeba więc znaleźć winnych i naprawić zaistniałą sytuację – chociażby po to, aby nigdy więcej, kierując się kłamstwem lub indolencją, nie doprowadzać do niszczenia przyrody i obrażania miejscowej ludności.

Tylko dialog

Natura 2000 to wspaniały system oceny działalności człowieka. Trzeba go jedynie rozumieć i przestrzegać, a jak to robić – należy wykazać na przykładzie nagłośnionej na cały świat Puszczy Białowieskiej. To tu, dzięki konkretnym danym dostępnym na stronach internetowych Ministerstwa Środowiska, Generalnej Dyrekcji Lasów Państwowych i Stowarzyszenia na Rzecz Zrównoważonego Rozwoju Polski (patrz: www.ekorozwoj.pl) i uruchomieniu opisanego wyżej obiektu doświadczalnego, można rozpocząć dialog. Dialog z odpowiedzią na pytania, kto miał rację, a więc kto chronił, a kto – być może z niewiedzy – niszczył ten unikatowy w skali światowej przykład dziedzictwa kulturowo-przyrodniczego miejscowej ludności, polskiej szkoły ochrony przyrody, polskiego modelu leśnictwa i łowiectwa, którym jest Puszcza Białowieska. Brak zgody i uczestnictwa w takim dialogu to wpisanie się w celowe poniżanie Polski i Polaków, czego przykładem są rozpowszechniane na całym świecie kłamstwa, że tu, w Polsce, nie chroni się przyrody, a wycina się, celem jedynie zysku, nieomalże ostatnią pierwotną puszczę świata.

Powyższy tekst stanowi komunikat nr 500 Stowarzyszenia na Rzecz Zrównoważonego Rozwoju Polski, Stacji Badawczej „D&B” w Tucznie i Samodzielnej Pracowni Oceny i Wyceny Zasobów Przyrodniczych SGGW w Warszawie.

2018-03-14 11:04

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Minister Szyszko o dezinformacji ws. Puszczy Białowieskiej

Gościem Tematu Dnia był prof. Jan Szyszko, minister środowiska, który w rozmowie z Mateuszem Godkiem wyjaśniał, na czym polega dezinformacja w sprawie Puszczy Białowieskiej.

CZYTAJ DALEJ

Co z postem w Wielką Sobotę?

Niedziela łowicka 15/2004

[ TEMATY ]

post

Wielka Sobota

monticellllo/pl.fotolia.com

Coraz częściej spotykam się z pytaniem, co z postem w Wielką Sobotę? Obowiązuje czy też nie? O poście znajdujemy liczne wypowiedzi na kartach Pisma Świętego. Chcąc zrozumieć jego znaczenie wypada powołać się na dwie, które padają z ust Pana Jezusa i przytoczone są w Ewangeliach.

Pierwszą przytacza św. Marek (Mk 9,14-29). Po cudownym przemienieniu na Górze Tabor, Jezus zstępuje z niej wraz z Piotrem, Jakubem i Janem, i spotyka pozostałych Apostołów oraz - pośród tłumów - ojca z synem opętanym przez szatana. Apostołowie są zmartwieni, bo chcieli uwolnić chłopca od szatana, ale ten ich nie usłuchał. Gdy już zostają sami, pytają Chrystusa, dlaczego nie mogli uwolnić chłopca od szatana? Usłyszeli wówczas znamienną odpowiedź: „Ten rodzaj zwycięża się tylko przez modlitwę i post”.
Drugi tekst zawarty jest w Ewangelii św. Łukasza (5,33-35). Opisuje rozmowę Pana Jezusa z faryzeuszami oraz z uczonymi w Piśmie na uczcie u Lewiego. Owi nauczyciele dziwią się, czemu uczniowie Jezusa nie poszczą. Odpowiada im wówczas Pan Jezus „Czy możecie gości weselnych nakłonić do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, wtedy, w owe dni, będą pościć”

CZYTAJ DALEJ

Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować

2024-03-29 06:20

[ TEMATY ]

Wielki Piątek

rozważanie

Adobe. Stock

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Dzisiaj nie ma Mszy św. w kościele, ale adorując krzyż, rozważamy miłość Boga posuniętą do ofiary Bożego Syna. Izajasz opisuje Jego cierpienie i nagrodę za podjęcie go (Iz 52, 13 – 53, 12). To cierpienie, poczynając od krwi ogrodu Oliwnego do śmierci na krzyżu, miało swoich świadków, choć żaden z nich nie miał pojęcia, że w tym momencie dzieją się rzeczy większe niż to, co widzą. „Podobnie, jak wielu patrzyło na niego ze zgrozą – tak zniekształcony, niepodobny do człowieka był jego wygląd i jego postać niepodobna do ludzi – tak też wprawi w zdumienie wiele narodów. Królowie zamkną przed nim swoje usta, bo ujrzą coś, o czym im nie mówiono, i zrozumieją coś, o czym nigdy nie słyszeli” (Iz 52, 14n). Krew Jezusa płynie jeszcze po Jego śmierci – z przebitego boku wylewa się zdrój miłosierdzia na cały świat. Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję