Dziedzictwo pontyfikatu św. Jana Pawła II na zawsze pozostanie we wszystkich sercach. 27 lat wiernej apostolskiej posługi naznaczone było wielką wiarą, modlitwą, świadectwem miłości Boga i człowieka, pochyleniem nad współczesnymi problemami człowieka. Pozostały nam w sercach słowa Papieża Polaka, które stanowią depozyt treści normujących życie człowieka wierzącego. Różne są formy upamiętnienia dorobku papieskiego. Jedną z nich jest uwielbienie Boga za dar Ojca Świętego poprzez śpiew i muzykę.
Reklama
Przypomnijmy sobie, że inicjatywa zorganizowania festiwalu zrodziła się w sercu pasjonata muzyki ks. kan. Tadeusza Giedrysa, który pracując w wielu parafiach, m.in. w Szczecinie, Runowie, Ściechowie i w Dolicach, zorganizował kilkadziesiąt podobnych przedsięwzięć i wydał ponad 20 płyt, które w większości koncentrowały się wokół dziedzictwa pontyfikatu św. Jana Pawła II. Po objęciu parafii w Lubanowie trwa nadal pasja organizacji Festiwalu Papieskiego, tym razem wraz z parafią pw. Wspomożenia NMP w Baniach oraz MCKTiS w Baniach. W tym roku również 18 maja Baniami zawładnęli młodzi wykonawcy, którzy przybyli z różnych stron diecezji: Szczecina, Morynia, Dębna, Bań, Recza, Ińska, Pyrzyc, Zielina, Troszyna, Stargardu, Marianowa, Chojny, Trzcińska-Zdroju, Dolic, Lubanowa, Babinka, Mieszkowic, Łobza, Zamęcina, Krzęcina, Kozielic, Lubanowa, Bierzwnika, a nawet ze Słupska, Kalisza i Kołobrzegu. W sumie było ich 55, a zaprezentowali się w niezwykle szerokim repertuarze piosenek o Janie Pawle II oraz w utworach opartych na nauczaniu papieskim. Wykonano także siedem nowych premierowych utworów.
Warto dodać, że z okazji festiwalu ułożony został specjalny hymn pt. „Cały Twój – Totus Tuus” z tekstem Grzegorza Tomczaka i muzyką Grzegorza Kapeli. Patronat honorowy nad festiwalem objęli: metropolita szczecińsko-kamieński abp Andrzej Dzięga, wojewoda zachodniopomorski Tomasz Hinc, starosta gryfiński Wojciech Konarski oraz wójt gminy Banie Arkadiusz Augustyniak. Nasza redakcja sprawowała nad festiwalem patronat medialny.
Bogaty w doznania artystyczne dzień rozpoczęła koncelebrowana Msza św. odprawiona w kościele parafialnym w Baniach pod przewodnictwem dziekana dekanatu Banie ks. kan. Roberta Gołębiowskiego, wicedziekana ks. Dariusza Sieka SDB i współorganizatora ks. kan. Tadeusza Giedrysa. Po Eucharystii wszyscy uczestnicy zgromadzili się w sali Międzynarodowego Centrum Kultury i Sportu w Baniach, gdzie w ciągu kilku godzin trwały prezentacje w poszczególnych kategoriach wiekowych. Wszystkich uczestników oceniało profesjonalne jury w składzie: dr Małgorzata Kowalik, dr Małgorzata Wieland i mgr Izabela Szczepaniak. Niewątpliwie wszyscy uczestnicy byli moralnymi zwycięzcami, jednak warto docenić kunszt wokalny i poinformować, że Grand Prix otrzymała Wiktoria Taracińska z Dębna Lubuskiego, natomiast w kategorii piosenki premierowej wygrała Hanna Ferfert z Chojny. Nagrodę specjalną otrzymał Łukasz Tokarski z Gryfina, a w poszczególnych kategoriach najlepsi byli: kl. 0-4 – 1. Kalina Pożarycka – Mieszkowice, 2. Hanna Ferfert – Chojna, 3. Natalia Sadowska – Ińsko; kl. 5-8 i Gimnazjum – 1. Wiktoria Taracińska – Dębno, 2. Małgorzata Szymałyniec – Szczecin, 3. Wanessa Adamska – Chojna; Ponadgimnazjalne – 1. Łukasz Tokarski – Gryfino, 2. Aleksandra Mierzwiak – Kalisz, 3. Anna Jaskulska – Szczecin. Ponadto wyróżnienia otrzymali: Marcela Bodnar – Szczecin, Zuzanna Czerniak – Szczecin, Patrycja Szwarczewska – Łobez, Joanna Świłpa – Szczecin i Weronika Włodarska – Kołobrzeg, Nikola Dobrowolska – Lubanowo, Dominika Ryngiewicz – Babinek, Amelia Matoszko – Moryń, Julia Kołodziejczyk – Troszyn i Michalina Lewandowska – Mieszkowice.
Wszystkie wykonywane utwory urzekały pięknem treści, bogactwem przekazu i niezwykłym talentem wokalistów, którzy ukazali bogatą mozaikę możliwości wokalnych. Wszystkim gratulujemy i już umawiamy się na kolejne papieskie śpiewanie za rok w Baniach. Będzie to czas wyjątkowy pod względem dwóch jubileuszy. Czcić będziemy wówczas stulecie urodzin naszego świętego rodaka, a także skromniej – piątą edycję tegoż festiwalu, który wpisze się w diecezjalne obchody tej rocznicy.
Znane słowa: „Polsce najbardziej potrzebni są ludzie sumienia” wypowiedział bł. Jan Paweł II w 1995 r. w Skoczowie. Pamiętam, jak zaniepokojeni tymi słowami Ojca Świętego byli w tamtym czasie dziennikarze. A Papież zwrócił tylko uwagę na to, że w życiu trzeba kierować się sumieniem. Już wtedy było bowiem widać, że w Polsce dzieją się niedobre rzeczy, i Ojciec Święty w sposób delikatny przypominał, iż głos sumienia ma niezmiennie moc obowiązującą, że kwalifikacje dokonywane przez sumienie mają znaczenie decydujące dla oceny postępowania człowieka.
Gdy dzisiaj patrzymy na to, co się dzieje w Ojczyźnie, jesteśmy porażeni. Oto kraj, który mógłby być krajem bogatym, pięknym i niosącym radość jego obywatelom, krajem, w którym mają oni pracę i nie muszą wyjeżdżać w poszukiwaniu lepszego i godnego życia, stał się zaprzeczeniem tego ideału. Wydawało nam się, że gdy wejdziemy do Unii Europejskiej, sytuacja się poprawi. Europa rzeczywiście otworzyła się na kraje podobne do Polski, ale w dużej mierze - jak się wydaje - po to, aby uczynić z nich rynki zbytu dla swoich produktów i tanie rynki pracy dla swoich przedsiębiorców.
Przez 50 powojennych lat, mimo rządów komunistycznych, wypracowaliśmy jednak w Polsce spory majątek narodowy. Nie wszystko zostało zrujnowane w wyniku „współpracy” z ZSRR. Mieliśmy przemysł ciężki, kopalnie, huty, stocznie, fabryki, cukrownie... Nieźle funkcjonowało wiele dziedzin życia gospodarczego, np. ogromny przemysł włókienniczy. Niestety, narzucony nam trend prywatyzacji spowodował, że powoli wszystko zostało wyprzedane. Może warto by teraz postawić pytania: Gdzie są pieniądze, które przecież Polska za ten majątek otrzymała? Kto i w jaki sposób to rozliczył? Pytania te niejako same się nasuwają... To było własnością narodu polskiego! Dzisiaj też powtarza się jeszcze, że trzeba by to czy owo sprzedać, spieniężyć. Nasi decydenci nie chcą nam tylko wytłumaczyć, na co będą przekazane te pieniądze. Nie bardzo też wiemy, jak Polska poradzi sobie z ogromnym zadłużeniem i ile pokoleń będzie je musiało spłacać.
Za to dopuszczało się do niedawna głosy polityków krytykujących Kościół, szczególnie nieprzyjaźnie wybrzmiewały głosy Ruchu Palikota, głosy drażniące i wrogie wobec Kościoła. W tym punkcie państwo staje się nieprzyjazne obywatelowi, bo przecież większość Polaków to katolicy i to oni doznają najwięcej przykrości, to pod ich adresem kieruje się najwięcej zarzutów i pomówień.
Co jakiś czas jesteśmy też w Polsce epatowani aferami. Była m.in. afera hazardowa, praktycznie niezakończona - byłem zdegustowany prowadzeniem sprawy komisji śledczej przez p. Sekułę. I oto teraz mamy następną aferę, tym razem z PSL-em w roli głównej. Pamiętam tych ludzi, jak pięknie umieli przemawiać podczas pielgrzymki rolników na Jasnej Górze, i teraz taki wstyd! Jak można było dopuścić do takich sytuacji, jak można tak traktować majątek i finanse państwa! Jak może dochodzić do tego, że jeden człowiek zarabia tak kolosalne pieniądze, a decydenci mają przymknięte oczy! Bo jak się powszechnie mówi, najwyżej postawione osoby - nie tylko z PSL, ale i z PO - wiedziały o tym, co się dzieje. Niektórzy mówili nawet, że to niejedyna partia, która dokonuje prywatnych wycieczek za państwowe pieniądze. To bardzo boli.
A oto następna afera - Amber Gold. Tylu ludzi oszukanych i pokrzywdzonych. Gdzie sumienia?! Trzeba pytać także o sumienia polityków, zwłaszcza osób odpowiedzialnych z koalicji rządzącej (PO + PSL).
Wracamy tu do pytania o sumienie. Czy obywatel, który tak beztrosko sięga po duże publiczne pieniądze, ma świadomość, że tylu ludzi w kraju nie ma za co wyżywić rodziny, nie ma na podręczniki dla dzieci, bo swoim skromnym groszem musi się podzielić z państwem, które ma za to koordynować dobre funkcjonowanie wszystkich dziedzin życia? Czy ten człowiek, który jest ministrem, parlamentarzystą, politykiem, ma sumienie? Toż to specjalny rodzaj złodziejstwa, które trzeba nazwać po imieniu. Tak się krzyczy o wielkim majątku Kościoła, o pieniądzach biskupów czy księży, a jedno jest pewne: gdyby to była prawda, to Kościół miałby bardzo dobre rozwiązania, chociażby te medialne. Tymczasem Kościoła nie stać na wiele rzeczy potrzebnych jako narzędzie ewangelizacji. Ale celowo buduje się fałszywy obraz rzeczywistości, żeby odciągnąć uwagę społeczną od siebie i spraw dla narodu najważniejszych.
Dlatego musimy przypomnieć wciąż aktualne słowa bł. Jana Pawła II: „Polsce najbardziej potrzebni są ludzie sumienia”. I jeżeli polscy biskupi i kapłani, katolickie media przypominają o sumieniu, jest to obowiązek najbardziej patriotyczny. To głos Pana Boga, który wzywa nas do zachowania Dekalogu, a w nim miłości Boga i drugiego człowieka.
Musimy upominać się o ten głos szczególnie w Roku ks. Piotra Skargi - wielkiego patrioty i wielkiego kapłana polskiego Kościoła, o którym kard. Aleksander Kakowski powiedział: „Czym w chrześcijaństwie św. Paweł, tym w Polsce ks. Piotr Skarga”. I módlmy się o to, żeby premier rządu był premierem naszego polskiego rządu, prezydent RP - naszym prezydentem, a minister - polskim ministrem. Żeby nasz samorząd nie rozgrywał ważnych spraw na czas tylko kadencji i dla swojej partii. Istnieje obiektywny porządek rzeczy, istnieje zasada wewnętrznej słuszności, o których przypomina nasze sumienie. I o tym trzeba pamiętać.
Gdy zdobycze techniki służą ewangelizacji, otrzymują konsekrację, zostają wyniesione do najwyższej godności – uważał bł. Jakub Alberione
26 listopada 1971 r. zmarł w Rzymie bł. Jakub Alberione, jedna z najwybitniejszych postaci Kościoła XX wieku.
Był pierwszym kapłanem, który za pośrednictwem prasy, kina, radia i telewizji pragnął dotrzeć do wszystkich, a zwłaszcza do tych, którzy przestali chodzić do kościoła. Zrozumiał, że środki, których wrogowie Kościoła używają do moralnego upadku ludzi, można wykorzystać do głoszenia Ewangelii.
Obraz Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, zatwierdzony przez polski episkopat, był niesiony ulicami miasta.
Ulicami Wrocławia przeszedł I Wrocławski Orszak Chrystusa Króla pod hasłem "Zjednoczeni pod sztandarem Chrystusa Króla".
Modlitwę poprowadził karmelita o. Krzysztof Piskorz, a obraz Chrystusa Króla nieśli ulicami miasta Wojownicy Maryi. Orszak poprzedziła Eucharystia w katedrze, której przewodniczył ks. Paweł Cembrowicz. – Idziecie dziś w Orszaku Chrystusa Króla przez centrum miasta. Idziecie nie po ty, by się bić, walczyć czy protestować przeciwko komuś. Idziecie obwieści, że Chrystus jest tak naprawdę jedynym królem wszechświata. On jest drogą, prawdą i życiem – mówił proboszcz katedry.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
