Reklama

Niedziela Legnicka

Skarby opactwa

Po wielkiej pielgrzymce Żywego Różańca przyszedł czas na pielgrzymkę dzieci. Do krzeszowskiego sanktuarium Matki Bożej Łaskawej, przybyło ponad 300 dzieci z Eucharystycznego Ruchu Młodych, Podwórkowych Kółek Różańcowych oraz innych wspólnot dziecięcych działających w parafiach. Najmłodszym pielgrzymom towarzyszyli duszpasterze, katecheci i rodzice

Niedziela legnicka 43/2019, str. 4-5

[ TEMATY ]

dzieci

pielgrzymka

Ks. Waldemar Wesołowski i Przemysław Groński

Laureaci przeglądu piosenki

Laureaci przeglądu piosenki

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Pielgrzymka dzieci odbyła się po raz drugi, ale pierwszy raz połączona była z przeglądem piosenki religijnej i patriotycznej. Właśnie od tego akcentu rozpoczęło się sobotnie spotkanie. Na scenie przy bazylice wystąpiło 11 wykonawców, których oceniała profesjonalistka z Bolesławca Aleksandra Sozańska-Kut, zajmująca się muzyką i wokalem. Przewodnicząca jury podkreśliła, że repertuar był różnorodny, ale wszyscy wykonawcy wykazali dobre przygotowanie i zaprezentowali dobry warsztat muzyczny.

Kolejnym punktem spotkania była gra terenowa, w której uczestniczyła większość małych pielgrzymów. Każde dziecko rejestrując się w recepcji, otrzymało specjalną książeczkę, w której oprócz opowieści o Willmannie i kolorowanek znajdowała się gra terenowa zawierająca zbiór pytań i łamigłówek, z których rozwiązaniem przyszło się zmierzyć uczestnikom. Poruszając się po bazylice i uważnie szukając odpowiedzi, młodzi pielgrzymi wcielali się w rolę odkrywców, poznając tajniki „Perły baroku”. Warto podkreślić, że taką grę terenową można odbyć także indywidualnie, przy okazji odwiedzenia krzeszowskiego opactwa, książeczkę można bowiem nabyć w biurze obsługi pielgrzyma.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Z myślą o uzdolnionych artystycznie organizatorzy przygotowali warsztaty malarskie. Tam właśnie można było wcielić się w postać śląskiego Rembrandta, czyli Michała Willmanna, autora krzeszowskich fresków i obrazów. Natomiast dla lubiących zabawy sportowe udostępniono dmuchańce i inne atrakcje sportowe. Ponadto każde dziecko mogło zwiedzić zabytki krzeszowskiego sanktuarium, w tym także klasztorne podziemia oraz Mauzoleum Piastów Śląskich.

Tego dnia wszyscy odwiedzający Krzeszów mogli się spotkać z przedstawicielami zakonu joannitów ze Strzegomia, czyli Bractwem Szpitalników św. Jana Chrzciciela Szpitala Jerozolimskiego. Tę grupę tworzą starsi i młodsi pasjonaci historii średniowiecza. – Naszym zadaniem jest odkłamywanie stereotypów dotyczących tej epoki, w tym również wypraw krzyżowych. Sami staramy się żyć ideałami rycerskimi i o nich mówić współczesnym. Ponadto organizujemy pokazy walk, mówimy o zwyczajach średniowiecza, prowadzimy warsztaty i zapoznajemy się z kuchnią tamtej epoki – mówią joannici.

Reklama

Inną atrakcją spotkania w Krzeszowie była możliwość wybicia monety, czyli krzeszowskiego florena. Jak podkreślił Grzegorz Żurek, kierownik sanktuarium, taka okazja trafiła się po raz pierwszy. – To ciekawa inicjatywa nawiązująca do historii opactwa. To właśnie krzeszowskimi florenami zapłacono znanemu artyście Piotrowi Brandlowi, zwanym czeskim Rubensem, m.in. za monumentalny obraz znajdujący się w ołtarzu głównym krzeszowskiej bazyliki ukazujący scenę wniebowzięcia Matki Bożej – powiedział pan Grzegorz.

Każdy pielgrzym mógł ponadto zwiedzić zabytki krzeszowskiego sanktuarium, w tym także podziemia klasztoru i bazyliki oraz mauzoleum Piastów Świdnickich.

Końcowym akcentem była Msza św. w kościele brackim pw. św. Józefa, której przewodniczył o. Piotr Dettlaff z Torunia. Swoje świadectwo złożyła także Magda Buczek – założycielka Podwórkowych Kółek Różańcowych.

Po Eucharystii rozlosowano nagrody, które dzieci zdobyły podczas konkursu piosenki i gry terenowej, a także liczne pamiątki. Nikt zatem nie wyjechał z Krzeszowa z pustymi rękami.

Pielgrzymka dzieci zakończyła się wspólną agapą.

2019-10-22 13:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Tuje i kapusta

Niedziela warszawska 46/2012, str. 8

[ TEMATY ]

wychowanie

dzieci

pamięć

Włodzimierz Operacz

Kiedy chodzimy z dziećmi na cmentarz, staramy się pamiętać, żeby pójść również na grób żołnierzy poległych w II wojnie światowej. Rozmawiamy o tym, dlaczego jesteśmy winni tym ludziom modlitwę i pamięć. Teraz już dzieci same pamiętają, żeby kupić znicz „dla żołnierzy”. Rozmawiamy o tym, że żyjemy w wolnym kraju właśnie dzięki takim ludziom jak oni, którzy walczyli i zginęli dla nas. A ja się zastanawiam. Czy dzisiaj, kiedy tylko niewiele osób umiera dla ojczyzny (bo przecież nie jest tak, że nie ginie nikt - nasi żołnierze walczą w Afganistanie i Iraku, a poza tym zdarzają się zagadkowe zgony osób, które próbowały głośno mówić o różnych problemach), jesteśmy gotowi robić coś dla naszego kraju? Czy robimy cokolwiek poza chodzeniem na wybory, na których zresztą zwykle wybieramy między dżumą a cholerą? Służba ojczyźnie to pojęcie, które zalatuje naftaliną. Powodem jest nie tylko to, że straciły na popularności takie pojęcia jak obowiązek i honor. Ojczyzna stała się dla nas czymś abstrakcyjnym, nie kojarzymy jej zagrożeń z problemami, które mogą dotknąć nas osobiście. Uderzyło mnie to, co jeden z inicjatorów Krucjaty Różańcowej za Ojczyznę mówił na temat początków tego pomysłu. Kiedy przychodziły na świat jego kolejne dzieci, razem z żoną zastanawiał się, w jakim kraju będą one żyły. To, co widział wokół siebie, nie napawało optymizmem. Postanowił więc razem z kilkorgiem znajomych zorganizować coś w rodzaju transcendentalnego zaplecza dla przyszłych - miejmy nadzieję - przemian. Chyba mniej więcej tak się to dzieje - za myśleniem o dobru kraju stoi nie tylko myślenie o powinnościach wobec poprzedników, ale również wobec tych, którzy przyjdą po nas. W dzisiejszej Europie dominuje dokładnie przeciwne myślenie. Nasi włodarze mają jeden pomysł na utrzymanie spokoju i dobrobytu - powiększanie długu publicznego, czyli życie na koszt naszych nieletnich i nienarodzonych dzieci i wnuków. A ponieważ nie będą one w stanie unieść tych nadmiernych obciążeń, wygląda na to, że ich świat nie będzie taki miły i wygodny jak nasz. Wrócą do sadzenia ziemniaków i siania zboża, z których będą musiały przeżyć do następnych zbiorów. Z ogródków, które im zostawimy w spadku, znikną tuje i rododendrony, a pojawi się kapusta, które może ma mniejsze walory estetyczne, ale można ją zjeść. Poza tym jeśli nic się nie zmieni, to niedługo będziemy mieli w Europie imperium islamskie, z tym wszystkim, co się dzisiaj dzieje na przykład w Pakistanie czy Nigerii - szariatem i krwawymi prześladowaniami chrześcijan. Te nie scenariusze filmów katastroficznych, tylko całkiem proste konsekwencje rozwoju sytuacji, w której ocenie wszyscy są mniej więcej zgodni. Nie mówimy o tym głośno i nie chcemy o tym myśleć. Może czas to zmienić?

CZYTAJ DALEJ

Niebo – misja na co dzień!

2024-05-07 08:46

Niedziela Ogólnopolska 19/2024, str. 22

[ TEMATY ]

homilia

Karol Porwich/Niedziela

Zmartwychwstały Pan dał swoim uczniom wystarczająco wiele dowodów na to, że żyje. A teraz, przed wstąpieniem do Ojca, przygotowuje ich do nowego etapu w dziejach zbawienia ludzkiej rodziny. Rozstający się z Apostołami Pan objawia im swoje (i Ojca) dalekosiężne plany. Oto dość zwyczajni ludzie – uczniowie Jezusa, chrześcijanie – mają maksymalnie zaangażować się w rozwój królestwa Bożego na ziemi. Wnet ruszą w świat z Dobrą Nowiną. Pamiętają też, że mają się modlić, wiedzą, jak to czynić i o co prosić Ojca: „Przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi”. Podczas licznych spotkań ze Zmartwychwstałym uczniowie zostali obdarowani tchnieniem Ducha Pocieszyciela. Ale będzie Go „więcej”. Jezus uroczyście obiecał, że wydarzy się cud zstąpienia Ducha Świętego, który obdarzy uczniów mocą i licznymi nadprzyrodzonymi darami. Tak wyposażeni będą zdolni nieść Ewangelię „aż po krańce ziemi”. Dobra Nowina o zbawieniu powinna być zaniesiona do wszystkich ludzi. A tymczasem Jezus – po wydaniu misyjnego polecenia i złożeniu obietnicy – „uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy jeszcze wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: «Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba»”. Osamotnieni uczniowie, a po nich kolejne pokolenia wierzących mają się przystosować do nowego rodzaju obecności Zbawiciela. Już się boleśnie przekonali, że nie potrafią zatrzymać Go przy sobie. Teraz mają codziennie pielęgnować i doskonalić sztukę słuchania słowa Bożego, by odradzała się i rosła ich ufna wiara w Jezusa obecnego pośród nich – obecnego i udzielającego się szczególniej w eucharystycznej Ofierze i Uczcie.

CZYTAJ DALEJ

Polichna. Niebo otwarte dla wszystkich

2024-05-13 05:41

Małgorzata Kowalik

W niedzielę 12 maja, w kościele w Polichnie obchodzono odpust ku czci św. Izydora. Sumę odpustową odprawił i homilię wygłosił ks. Krzysztof Ciupak ( Puławy).

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję