Reklama

Kultura

Pół wieku zieje ogniem

Mocno wpisuje się w wizerunek Zamku Królewskiego na Wawelu i jest jedną z wizytówek Krakowa.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Gdy w letni dzień podeszłam pod pomnik smoka wawelskiego, mimo upału, wokół niego wciąż zatrzymywały się duże grupy osób: od rodzin z dziećmi, przez młodzież, aż do seniorów. Wszyscy chcieli mieć zdjęcie smoka, a jeszcze lepiej – ze smokiem. Jedni prosili przechodzących o pomoc w upamiętnieniu tej chwili, inni robili sobie selfie. – Mamo, a dlaczego ten smok nie zionie ogniem? – dopytywał maluch, zadzierając głowę do góry. – Dzisiaj jest gorąco, to pewnie mu się nie chce... – stwierdził stojący obok chłopca mężczyzna, ale starsza pani, niczym dobra wróżka, pochyliła się nad maluchem i, uśmiechając się tajemniczo, powiedziała: – Jak będziesz grzeczny, to na pewno specjalnie dla ciebie za chwilę wypluje z siebie ogień. Tylko czekaj grzecznie i nie marudź! Chłopiec wyprostował się jak struna i wpatrzony w smoka czekał z otwartymi ustami. Trzeba było zobaczyć jego twarz, jego oczy, gdy smok w końcu zionął ogniem...

Wyobrażenie legendarnego smoka

Jego legendę utrwalił w Kronice polskiej Wincenty Kadłubek. Podanie o smoku wawelskim, który za czasów króla Kraka miał zamieszkać w jaskini u stóp wzgórza wawelskiego, znają krakowianie, Małopolanie, ale też turyści przybywający do Krakowa z różnych stron świata. Kolejne pokolenia Polaków nie tylko przy okazji odwiedzin grodu Kraka poznają tę legendarną historię o smoku, który stał się zagrożeniem dla miasta, a wielu zacnych i odważnych rycerzy nie było w stanie go pokonać. Dopiero szewczyk Skuba znalazł sposób na potwora...

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W XX wieku u podnóża wzgórza wawelskiego została odsłonięta odlana z brązu rzeźba, która jest najsłynniejszym wyobrażeniem legendarnego stwora. Sześciometrowy smok przypomina ogromnego jaszczura. Stoi na dwóch łapach i wspiera się solidnym ogonem. Z grzbietu wyrastają mu skrzydła, a z tułowia – siedem długich szyj zakończonych głowami. W tym roku mija 50 lat, od kiedy u wylotu Smoczej Jamy stanął pomnik smoka ziejącego ogniem. Autorem pomnika jest Bronisław Chromy – słynny krakowski rzeźbiarz, medalier, malarz i grafik. Złoty jubileusz rzeźby przedstawiającej smoka wawelskiego stał się okazją do zaprezentowania wystawy plenerowej „Smoczy ogród. Bronisław Chromy na Wawelu”, którą można zwiedzać w ogrodach Zamku Królewskiego na Wawelu. W czasie wernisażu historię powstania słynnej rzeźby przypomniała kuratorka wystawy Grażyna Chromy-Rościszewska, córka rzeźbiarza.

Reklama

– Kiedyś zadałam mojej mamie pytanie, co ojciec czuł, rzeźbiąc smoka wawelskiego, który miał stanąć w tak wyjątkowym miejscu, którym jest otoczenie Zamku Królewskiego na Wawelu – wspominała pani kurator i dodała, że jej mama przyznała, iż twórca był szalenie podekscytowany. Równocześnie zauważyła, że w tym czasie rzeźbiarz był jeszcze całkiem młodym artystą. – A jako że nigdy nie wstąpił do partii, nigdy nie był brany pod uwagę do realizacji pomników – powiedziała. I podkreśliła: – Projekt i pomnik smoka wawelskiego otworzył mu drogę do kolejnych, ważnych realizacji.

Od pomysłu do realizacji

Gdy przybliżała twórczość autora rzeźby, jego córka zaznaczyła: – Bronisław Chromy był artystą uniwersalnym, uprawiającym wszystkie dziedziny sztuki trójwymiarowej. Był mistrzem monumentu i jednocześnie specjalistą od form miniaturowych. Wyniki tego nieczęsto spotykanego podejścia były niezwykłe: pomniki miały lekkość i wdzięk medali, medale zaś – pomnikową monumentalność. W sprawach artystycznych Bronisław Chromy był tak twardy jak materiały, z których tworzył swoje rzeźby. Ani inwestor, ani krytyk nie byli w stanie narzucić mu swego zdania. Nie było mowy o żadnym kompromisie. Podobnie w sprawach technicznych – lata praktyki w odlewni artystycznej dały mu wiedzę o właściwościach tworzyw rzeźbiarskich. Dzięki temu wielotonowe elementy jego pomników wyglądają tak, jakby nie podlegały prawom ciążenia. Są pełne ruchu i lekkości.

Reklama

Ze wspomnień wynika, że rzeźba smoka wawelskiego w swoim pierwotnym założeniu miała być... fontanną. – W 1964 r. został ogłoszony konkurs na fontanny miejskie i Bronisław Chromy zajął w nim pierwsze, drugie i trzecie miejsce, czyli zgarnął wszystko – wyjaśniła Chromy-Rościszewska. I dodała: – Rzeźba smoka była realizowana z myślą o placu Wolnica, ale zdarzyło się tak, że kiedy pomnik był już gotowy, do pracowni artysty przybył ówczesny prezydent Krakowa Zbigniew Skolicki i uznał, że rzeźba musi stanąć u stóp wzgórza wawelskiego. Udało mu się przekonać do pomysłu ówczesnego dyrektora Zamku Królewskiego na Wawelu prof. Jerzego Szablowskiego, który trochę się obawiał, że tak atrakcyjny dla dzieci pomnik, jak ziejący ogniem smok, może odbierać nieco uwagi samemu zamkowi... No, ale udało się i smok zieje ogniem przed wejściem do Smoczej Jamy.

Ale nie od razu! Córka twórcy przypomniała: – Sama rzeźba powstała w 1969 r. Minęło trochę czasu, zanim udało się uporządkować Smoczą Jamę, jej otoczenie, zanim przeprowadzono tam prace badawcze. Finalnie smok pojawił się u stóp Wawelu jesienią 1972 r., a w kwietniu 1973 r. po raz pierwszy zionął ogniem.

Inne rzeźby Chromego

– Rzeźby Chromego mijamy w Krakowie codziennie, często nie zdając sobie sprawy, czyim są dziełem – podkreśliła kuratorka. – Najstarsze, kamienne sowy znajdują się na Plantach. Niedaleko jest też pomnik Żołnierzy Polski Walczącej, a wzruszająca rzeźba psa Dżoka, upamiętniająca historię psiej wierności – na bulwarze Czerwieńskim. Z kolei pod budynkiem Uniwersytetu Rolniczego możemy podziwiać słynne owieczki. Gdy opowiadała o powstawaniu niektórych prac, córka rzeźbiarza wspominała, że ten poszukiwał w rzece kamieni. One podpowiadały mu formę, którą sobą niosły.

Grażyna Chromy-Rościszewska zaznaczyła, że najsłynniejszą rzeźbą sakralną Bolesława Chromego jest Chrystus Ukrzyżowany, który znajduje się w kościele Matki Bożej Królowej Polski w Krakowie (Arce Pana) w Nowej Hucie. Zauważyła: – To niezwykle ekspresyjna rzeźba, która łamie wszelkie kanony przedstawienia ukrzyżowanego Chrystusa. Jezus odrywa się od krzyża i wzlatuje do nowego życia. Zresztą tej rzeźbie z czasem nadano właśnie taki tytuł: Z życia do życia.

Kolejne prace twórcy można podziwiać na wystawie w Ogrodach Królewskich. Są to m.in. pawie, żurawie czy flamingi. Zainteresowanych zgłębieniem twórczości artysty odsyłam do krakowskiego parku Decjusza, gdzie mieści się Autorska Galeria Bronisława Chromego.

2022-08-02 14:43

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Bratanek Józefa Ulmy o wujku: miał głęboką wiarę, silny moralny kręgosłup i niezależność myśli

2024-03-24 08:43

[ TEMATY ]

Ulmowie

Zbiory krewnych rodziny Ulmów

Wiktoria i Józef Ulmowie

Wiktoria i Józef Ulmowie

Bratanek błogosławionego Józefa Ulmy, Jerzy Ulma, opisał swojego wujka jako mężczyznę głębokiej wiary, którego cechował mocny kręgosłup moralny i niezależność myśli. O ciotce, Wiktorii Ulmie powiedział, że była kobietą niezwykle energiczną i pełną pasji.

W niedzielę przypada 80. rocznica śmierci Józefa i Wiktorii Ulmów oraz ich dzieci. Zostali oni zamordowani przez Niemców 24 marca 1944 r. za ratowanie Żydów, których Niemcy zabili jako pierwszych.

CZYTAJ DALEJ

Ks. Piotr Pawlukiewicz: Bóg nie może się na Ciebie doczekać!

2024-03-27 07:20

[ TEMATY ]

ks. Piotr Pawlukiewicz

B.M. Sztajner/Niedziela

ks. Piotr Pawlukiewicz (1960 – 2020) wygłosił tysiące kazań

ks. Piotr Pawlukiewicz (1960 – 2020) wygłosił tysiące kazań

Pomyślałem sobie: „Boże, ta babcia nawet jeszcze Komunii Świętej nie przyjęła, a już się w niej wyzwalają czyny miłości. Jaka ta miłość jest niecierpliwa! Jak się nie może doczekać!”. Tak samo nie może się doczekać Bóg. Na ciebie.

Jeszcze jeden fragment Ewangelii. Pozornie też wam znany, ale czy na pewno? „Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: «Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada». Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: «Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem». Lecz ojciec rzekł do swoich sług: «Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się». I zaczęli się bawić. Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: «Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego ». Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: «Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę». Lecz on mu odpowiedział: «Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się»”*.

CZYTAJ DALEJ

Zaproszenie dla mnie: Bierz i jedz, pij, abyś żył

2024-03-28 06:16

[ TEMATY ]

Wielki Post

rozważania

rozważanie

Adobe.Stock.pl

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Jezus spożywa ze swoimi uczniami ostatnią wieczerzę. Wie, że to, co teraz im mówi, za chwilę stanie się rzeczywistością – Jego Ciało zostanie wydane i Krew przelana w piątek, w czasie zabijania w świątyni baranków paschalnych. Wypowiada słowa, które odtąd będą powtarzane w czasie każdej Mszy św.: „Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało Moje… bierzcie i pijcie, to jest Moja Krew”. „Ile razy bowiem będziecie jeść ten chleb i pić z tego kielicha, będziecie ogłaszać śmierć Pana, aż przyjdzie” (1 Kor 11, 26), dodaje św. Paweł Apostoł. Mogę te słowa przyjąć jako zaproszenie dla mnie: Bierz i jedz, pij, abyś żył. „Jeśli nie będziecie spożywali ciała Syna Człowieczego i pili Jego krwi, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ma życie wieczne, a Ja wskrzeszę go w dniu ostatecznym” (J 6, 53n). Takie to proste i takie trudne jednocześnie… Tajemnica Bożej miłości.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję