Ta forma ewangelizacji ma nie tylko przybliżyć młodym piękno powołania kapłańskiego, ale także podziękować wszystkim za modlitwę w intencji powołań, która codziennie trwa w parafiach naszej diecezji – mówił ks. Michał Powęska.
W ostatnie dwie niedziele listopada klerycy Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu wraz ze swoimi wychowawcami, wykładowcami oraz księżmi studentami uczestniczyli w wyjazdach powołaniowych, odwiedzając parafie dekanatów Nowa Dęba i Stalowa Wola. Po zakończeniu Eucharystii seminarzyści wraz z przełożonymi animowali spotkania, podczas których opowiadali o życiu wspólnoty seminaryjnej, udzielając odpowiedzi na zadawane im pytania. Głównymi uczestnikami spotkań byli ministranci, lektorzy oraz grupy muzyczne. Nie zabrakło również członków Stowarzyszenia Przyjaciół WSD w Sandomierzu, jak i osób żywo zainteresowanych funkcjonowaniem wspólnoty seminaryjnej. – Ta forma ewangelizacji ma nie tylko przybliżyć młodym piękno powołania kapłańskiego, ale także podziękować wszystkim za modlitwę w intencji powołań, która codziennie trwa w parafiach naszej diecezji – mówił ks. Michał Powęska, rektor sandomierskiego seminarium duchownego.
Rok duszpasterski 2023/2024 będzie w naszej diecezji Rokiem Rodziny pod hasłem: „Rodzina zakorzeniona w Chrystusie i Kościele” – zapowiedział biskup sandomierski Krzysztof Nitkiewicz w liście pasterskim.
Odpowiedzialność za Kościół spoczywa na duchownych i świeckich, lecz rodzina odgrywa szczególną rolę. Wszyscy bowiem przez nią przechodzimy. Tutaj rodzimy się, zaczynamy odróżniać dobro od zła, nawiązujemy pierwsze relacje z Bogiem i z drugim człowiekiem, kształtujemy tożsamość narodową. „Brońmy rodziny, gdyż w niej decyduje się nasza przyszłość – zachęca papież Franciszek (Przemówienie podczas czuwania rodzin w Filadelfii, 28 październik 2015).
Człowiek podejmuje różne działania, aby oszukać śmierć, od kriokonserwacji w Arizonie po zabiegi kosmetyczne. Kiedyś mówiono że żeby dobrze przeżyć życie mężczyzna powinien zbudować dom, zasadzić drzewo i spłodzić syna - wtedy wie, że coś/kogoś po sobie zostawił.
Te pragnienia i próby zachowania życia są jednak złudne i nietrwałe. Czy ludzkie próby zatrzymania czasu są odpowiedzią na tęsknotę za życiem wiecznym? Wydaje się, że im jesteśmy starsi tym bardziej tęsknimy do czegoś co nie przemija. Chcemy uczestniczyć w czymś co będzie trwać, chcemy zostawić coś po sobie. Czy wiara daje nam odpowiedź na to pragnienie nieśmiertelności i nieskończoności?
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
