Reklama

Niedziela Sandomierska

Miejsce dialogu i kultury

Po prawie dwuletniej przerwie spowodowanej generalnym remontem, Katolicki Dom Kultury im. św. Józefa to właściwie całkiem nowy obiekt na mapie diecezji i Sandomierza.

Niedziela sandomierska 9/2024, str. V

[ TEMATY ]

Sandomierz

Ks. Wojciech Kania/Niedziela

Otwarcia dokonał bp Krzysztof Nitkiewicz

Otwarcia dokonał bp Krzysztof Nitkiewicz

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W uroczystości oddania do ponownego użytku budynku wzięli udział: biskup sandomierski Krzysztof Nitkiewicz, biskup pomocniczy senior Edward Frankowski, władze samorządowe na czele z Marcinem Marcem, burmistrzem Sandomierza, wykonawcy remontu, sponsorzy, przedstawiciele służb mundurowych, lokalnych przedsiębiorców, kapłani, siostry zakonne, młodzież zaangażowana w działalność diecezjalną oraz zaproszeni goście.

Inaugurację Katolickiego Domu Kultury rozpoczął „Polonez” w wykonaniu Zespołu Pieśni i Tańca „Racławice” działającego przy Katolickim Domu Kultury „Arka”. Następnie prowadzący galę – Natalia Kopeć-Panek i Damian Warchoł, związani z Katolickim Stowarzyszeniem Młodzieży Diecezji Sandomierskiej – przedstawili rys historyczny budynku.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Biskup Nitkiewicz wyraził nadzieję, że nowo oddany budynek będzie miejscem spotkania, rozmowy, wzajemnego wsłuchiwania się, ale także miejscem edukacji i szeroko rozumianej kultury. Zaznaczył, że czasy, w których żyjemy różnią się od epoki, w której bp Jan Kanty Lorek dokonywał inauguracji tego domu. Są odmienne również od okresu, w którym bp Wacław Świerzawski, po odzyskaniu budynku, przystosowywał go do nowych potrzeb. Podkreślił, że dzisiejszy świat charakteryzuje się oziębieniem religijnym, wręcz dechrystianizacją, dlatego niech Dom Kultury będzie miejscem spotkania świata w nieustannej ewolucji z Dobrą Nowiną – Ewangelią, która pozostaje niezmienna.

Inspektor nadzoru budowlanego Paweł Sobczyński, podkreślił, że obiekt przeszedł kompleksowy remont z zakresu branży: budowlanej, sanitarnej, elektrycznej, audiowizualnej i prac dekoratorskich. Po oficjalnych przemowach biskup ordynariusz przy obecności przedstawicieli młodzieży – uczniów Collegium Gostomianum z Sandomierza, Katolickiego Liceum z Ostrowca Świętokrzyskiego, członków Ruchu Światło-Życie i Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży oraz przedstawicieli Zespołu Pieśni i Tańca „Racławice” – odmówił modlitwę błogosławieństwa, a następnie poświęcił budynek.

Reklama

Po oficjalnym otwarciu, młodzi trzymający taśmę otwierającą budynek, mogli zabrać do swoich środowisk symboliczne kawałki szarfy przekazujące Dobrą Nowinę płynącą z nowo poświęconego domu. Na zakończenie gali jako gwiazda wieczoru wystąpił Maciej Miecznikowski, który zaprezentował najpiękniejsze utwory ze swojego repertuaru.

W ramach remontu Katolickiego Domu Kultury wymieniono dach, stolarkę okienną i drzwiową, instalacje oraz źródło ciepła, a także odnowiono elewację. Modernizację przeszła główna sala widowiskowa, w której odnowiono ozdobne ściany, zainstalowano nowe oświetlenie i nagłośnienie. Nowością jest otwarcie niedostępnego dotąd balkonu, na którym znajduje się obecnie 16 miejsc siedzących. Sala malinowa, stała się pistacjową. Koszty remontu, wraz z wyposażeniem, wyniosły ponad 5,5 mln zł i zostały pokryte m.in. z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, Siarkopolu w Grzybowie i Tarnobrzegu, a także od księży z diecezji sandomierskiej, prywatnych sponsorów i Kurii Diecezjalnej.

2024-02-27 11:03

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ocalone dziedzictwo

Niedziela sandomierska 34/2021, str. VI

[ TEMATY ]

Sandomierz

wystawy

Archiwum muzeum

Karol Estreicher w Domu Długosza, 1937 r.

Karol Estreicher w Domu Długosza, 1937 r.

Pod takim tytułem w ogrodzie przy Domu Długosza zainaugurowane zostały dwie plenerowe prezentacje.

Pierwsza z nich zatytułowana jest „Sandomierski epizod wojennych losów ołtarza Wita Stwosza”. W sierpniu 1939 r., w obliczu zbliżającej się wojny, w kościele Mariackim w Krakowie rozpoczęto demontaż ołtarza Wita Stwosza, na który składało się ponad tysiąc części. Wyjęte z ołtarza rzeźby i płaskorzeźby zostały zapakowane do trzydziestu skrzyń oraz pięciu dużych paczek tekturowych. Największe skrzynie zaplanowano ukryć w Sandomierzu. Pozostałe części ołtarza podzielono na trzy grupy i ukryto w różnych miejscach w Krakowie. Transportem skrzyń z Krakowa do Sandomierza kierował dr Karol Estreicher jun., krakowski uczony, wówczas starszy asystent w Zakładzie Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Za wyborem Sandomierza na punkt ewakuacji ołtarza przemawiały, jak możemy przypuszczać, bliskie związki Estreichera z tym miastem, gdzie w latach 1936-37 urządzał Muzeum Diecezjalne w obecnej siedzibie w Domu Długosza. W nocy z 28 na 29 sierpnia 1939 r. z Krakowa do Sandomierza wypłynęły Wisłą galary ciągnione przez holowniki, na które załadowano skrzynie. Galary dotarły do Sandomierza w dniu 1 września rano. Przy transporcie skrzyń znad Wisły pomagali więźniowie z sandomierskiego zamku. Biskup Jan Kanty Lorek, wówczas administrator apostolski diecezji sandomierskiej, podjął decyzję, że największe skrzynie, w których znajdowały się rzeźby, zostaną ukryte w przedsionku katedry, a skrzynie z płaskorzeźbami w gmachu Seminarium Duchownego. Zachował się dokument z datą 1 września 1939 r., który zawiera spis przewiezionych do Sandomierza części ołtarza Wita Stwosza. Biskup Lorek pozostawił na nim adnotację: „odebrałem bez sprawdzania zawartości”. W dniu 9 września 1939 r. wojska niemieckie zdobyły Sandomierz. Pociągnęło to za sobą dotkliwe skutki także dla katedry, gdzie dokonano wielu zniszczeń. Cztery skrzynie złożone w kruchcie zachodniej katedry szczęśliwie ocalały. Tymczasem w Krakowie Niemcy rozpoczęli poszukiwania ołtarza Wita Stwosza. Zachowała się notatka spisana własnoręcznie przez abp. księcia Adama Stefana Sapiehę, w dniu 18 września 1939 r., opisująca, jak hitlerowcy wymusili na nim ujawnienie miejsca przechowywania ołtarza. Arcybiskup Sapieha nie chciał też narażać na niebezpieczeństwo duchownych z Sandomierza. Skrzynie z rzeźbami Wita Stwosza były przechowywane w Sandomierzu do 5 października 1939 r. Następnie dzieło trafiło do Reichsbanku w Berlinie, a wreszcie do Norymbergii, gdzie ołtarz został ukryty w schronie przeciwlotniczym pod górą zamkową. Do Krakowa powrócił w 1946 r., specjalnym pociągiem, w czterech wagonach i stu siedmiu wyściełanych wiórami skrzyniach. Tym samym pociągiem wracały także cenne dzieła sztuki, które Niemcy wywieźli z Sandomierza na przełomie 1939 i 1940 r.: Relikwiarz drzewa Krzyża Świętego, dar króla Władysława Jagiełły dla sandomierskiej kolegiaty, a także obraz Łukasza Cranacha Starszego Matka Boska z Dzieciątkiem i św. Katarzyną Aleksandryjską ze zbiorów Muzeum Diecezjalnego. Powrócił wówczas do Sandomierza jeszcze jeden zabytek. Karol Estreicher w swoim dzienniku zapisał: „Dziś rano odnalazłem przypadkiem obrazy Canaletta zawinięte w gobelin sandomierski. Komplet. Wyobrażam sobie radość w Warszawie z powodu odnalezienia Canaletta. Już chciałem gobelin z Katedry sandomierskiej odłożyć na bok jako mniej wartościowy. Zwróciło moją uwagę, dlaczego tak mało wartościowy gobelin jest nawinięty na bęben? Rozpakowałem. Zaczęły chrzęścić obrazy Canaletta!”.

CZYTAJ DALEJ

#PodcastUmajony (odcinek 1.): Bez przesady

2024-04-30 21:13

[ TEMATY ]

Ks. Tomasz Podlewski

#PodcastUmajony

Mat.prasowy

Po co Jezus dał nam Maryję? Jak budować z Nią relację? Czy da się przesadzić w miłości do Matki Bożej? Tymi i innymi przemyśleniami dzieli się w swoim podcaście ks. Tomasz Podlewski. Zapraszamy do wysłuchania pierwszego odcinka "Podcastu umajonego".

CZYTAJ DALEJ

Leźnica Wielka: Majówki rozpoczęte!

2024-05-02 11:00

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

ks. Paweł Kłys

Jest już tradycją, że każdego majowego dnia na wsiach i w miastach przy przydrożnych krzyżach i kapliczkach gromadzą się wierni w różnym wieku, aby wspólnie śpiewać litanię loretańską wielbiąc Boga przez wstawiennictwo Jego Matki Maryi.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję