Eleni z profesjonalnym wykonywaniem muzyki zetknęła się w dzieciństwie, gdyż pochodzi z rodziny o tradycjach artystycznych. Już w szkole średniej
uczestniczyła w życiu kulturalnym jako solistka zespołu „Ballada”. Po egzaminie maturalnym w 1975 r. została zaangażowana do profesjonalnego zespołu „Prometheus”,
działającego przy Bałtyckiej Agencji Artystycznej „BART” w Sopocie. Jako solistka, równolegle z występami na estradzie, dokonywała nagrań radiowych i brała
udział w licznych programach telewizyjnych.
Pierwszą płytę długogrającą - „Po słonecznej stronie życia” nagrała z zespołem „Prometheus” w 1977 r. W następnych latach ukazały
się jej kolejne płyty: „Moja miłość”, „Ty jak niebo, ja jak obłok”, „Lovers”, „Grecja raz jeszcze”, „Morze snu”, „Miłość jak wino”,
„Wakacyjny flirt”, „Moje Credo”, „Nic miłości nie pokona” oraz „Kolędy Polskie”. Za większość z powyższych pozycji Eleni otrzymała
Złote Płyty.
Piosenkarka ma w swoim repertuarze wiele standardów światowych, a ponadto wylansowała i wyprowadziła na pierwsze miejsca list przebojów takie utwory, jak: „Do
widzenia mój kochany”, „Na miłość nie ma rady”, „Ballado, hej” i „Miłość jak wino”. Przez kilka lat Eleni wygrywała plebiscyt „Lata z Radiem”,
za co uhonorowano ją tytułem „Królowej Polskiej Piosenki”. W roku 1986 piosenkarka otrzymała prestiżową nagrodę „Victora”. Oprócz występów na krajowych scenach,
Eleni śpiewała kilkakrotnie w Paryżu oraz Szwecji, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Australii. Obecnie występuje ze swoim zespołem pod kierownictwem Kostasa Dzokasa.
Kilka lat temu Eleni została wyróżniona Medalem św. Brata Alberta. Wyróżnienie to jest przyznawane przez Fundację św. Brata Alberta w Radwanowicach koło Krakowa za niesienie
pomocy osobom niepełnosprawnym. Artystka została wyróżniona za zaangażowanie na rzecz chorych na AIDS i osób niepełnosprawnych. Od lat organizuje bowiem spotkania z młodzieżą
oraz koncerty charytatywne w ośrodkach dla niepełnosprawnych, domach pomocy społecznej i więzieniach.
Pomóż w rozwoju naszego portalu