Reklama

Watykan

Rzym: obchody 150-lecia powstania Papieskiego Kolegium Polskiego

Wczoraj odbyły się uroczystości 150-lecia powstania Papieskiego Kolegium Polskiego, mieszczącego się na rzymskim Awentynie. Centralnym punktem były nieszpory pod przewodnictwem abp. Stanisława Gądeckiego.

[ TEMATY ]

Rzym

kolegium polskie

Mazur/episkopat.pl

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Obchody zorganizowano dzień po liturgicznym wspomnieniu patrona kolegium, św. Jana Kantego. W wieczornym nabożeństwie wzięli udział biskupi, przebywający w Rzymie z okazji narodowej pielgrzymki polskiej, a także polscy duchowni pracujący w Watykanie.

Mazur/episkopat.pl

Podczas nieszporów abp Gądecki wygłosił przygotowaną na tę okazję homilię. W nawiązaniu do biblijnego fragmentu z 1 Listu św. Piotra, rozważał obraz kapłana, jako pasterza. Jako przykład wypełniania kapłańskiej misji, przywołał postać św. Jana Kantego, którego nazwał przykładem codziennej wierności Ewangelii i wrażliwości na biedę drugiego człowieka.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

"Za wstawiennictwem św. Jana Kantego, módlmy się, aby nigdy nie obumarło w nas pragnienie coraz głębszego poznawania prawdy. Niech przymierze rozumu i wiary, którego tak wyjątkowym spełnieniem okazuje się życie świętego Jana Kantego, pozwala nam coraz wyraźniej dostrzegać ślady Bożej obecności" - zachęcił na zakończenie metropolita poznański.

Po wspólnej modlitwie goście wzięli udział w uroczystej kolacji, która była też okazją do wspomnień i refleksji nad znaczeniem kolegium w historii Kościoła polskiego.

"Nie sposób przecenić znaczenie tego miejsca, w którym może się kształcić polskie duchowieństwo. Pomimo współczesnych możliwości odbywania studiów w wielu miastach świata, studiowanie przy Stolicy Apostolskiej i na uniwersytetach papieskich daje niezastąpione doświadczenie Kościoła powszechnego" – powiedział KAI metropolita warszawski, kard. Kazimierz Nycz.

Historyczne znaczenie tego miejsca podkreślił także ks. Paweł Ptasznik, kierownik Sekcji Polskiej Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej. "Kolegium powstało w czasie, kiedy nie było państwowości polskiej. Papież Pius IX pytany o to, jak może tworzyć kolegium nieistniejącego państwa, miał powiedzieć: Ci biedni Polacy nie mają dziś swojego Króla. Więc ja będę w Rzymie ich Królem. To kolegium będzie moje" - wspominał ks. Ptasznik. Zaznaczył, że kolegium jest nie tylko miejscem zamieszkania, ale też formacji polskich księży, z których wielu pełni dziś posługę biskupią.

Reklama

"Od początku działalności kolegium jego sensem jest służba Kościołowi. Studiują tu księża, którzy wracają potem do diecezji, by służyć dla dobra Kościoła i kraju" – przypomniał rektor kolegium ks. Dariusz Drążek. Dodał też, że najwybitniejszym mieszkańcem kolegium był Jan Paweł II, który w sumie spędził na Awentynie ponad 2 lata.

Obecni mieszkańcy kolegium doceniają to miejsce, także ze względu na możliwość uczestniczenia w wydarzeniach Kościoła powszechnego.

"Dla nas, księży, którzy mieszkają w Rzymie, fakt, że możemy tu przeżywać Jubileusz Miłosierdzia i codziennie przebywać w miejscach uzyskania odpustu, do których pielgrzymują ludzie z całego świata jest wielkim darem" – powiedział ks. Dariusz, z diecezji kieleckiej, student komunikacji społecznej.

"Wspólnota kapłańska jest bardzo ważna w czasie studiowania, bo pomaga rozwiązywać codzienne trudności. Mam nadzieję, że pobyt w tej wspólnocie, na równi ze studiami, pomoże mi w dalszym kapłaństwie" - dodał ks. Tomasz, z diecezji drohiczyńskiej, studiujący prawo kanonicze.

Papieskie Kolegium Polskie zostało erygowane 9 marca 1866 r. dekretem papieża Piusa IX. Obecnie w kolegium mieszka 26 kapłanów z polskich diecezji, którzy studiują na rzymskich uczelniach oraz ośmioosobowa wspólnota, opiekująca się domem.

2016-10-22 10:17

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wstąpił burmistrz Rzymu, Watykan zaniepokojony o Rok Święty

[ TEMATY ]

Rzym

Bert Kaufmann / Foter.com / CC BY-SA

Dokładnie na dwa miesiące przed inauguracją Roku Świętego 8 października podał się do dymisji burmistrz Rzymu Ignazio Marino. Nastąpiło to w bardzo ważnym okresie przygotowań stolicy Włoch na przyjęcie – jak się oczekuje – nawet 30 milionów pielgrzymów z całego świata. Pogłębiło to obawy Watykanu, że władze miasta zajmą się bardziej swoimi sprawami wewnętrznymi, co jeszcze bardziej zwiększy zwłokę w zapowiedzianej rozbudowie infrastruktury Rzymu.

Jak wiadomo, w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny 8 grudnia Franciszek otworzy Drzwi Święte w bazylice św. Piotra, rozpoczynając w ten sposób oficjalnie Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia.

CZYTAJ DALEJ

Kościół czci patronkę Europy - św. Katarzynę ze Sieny

[ TEMATY ]

św. Katarzyna

pl.wikipedia.org

Kościół katolicki wspomina dziś św. Katarzynę ze Sieny (1347-80), mistyczkę i stygmatyczkę, doktora Kościoła i patronkę Europy. Choć była niepiśmienna, utrzymywała kontakty z najwybitniejszymi ludźmi swojej epoki. Przyczyniła się znacząco do odnowy moralnej XIV-wiecznej Europy i odbudowania autorytetu Kościoła.

Katarzyna Benincasa urodziła się w 1347 r. w Sienie jako najmłodsze, 24. dziecko w pobożnej, średnio zamożnej rodzinie farbiarza. Była ulubienicą rodziny, a równocześnie od najmłodszych lat prowadziła bardzo świątobliwe życie, pełne umartwień i wyrzeczeń. Gdy miała 12 lat doszło do ostrego konfliktu między Katarzyną a jej matką. Matka chciała ją dobrze wydać za mąż, podczas gdy Katarzyna marzyła o życiu zakonnym. Obcięła nawet włosy i próbowała założyć pustelnię we własnym domu. W efekcie popadła w niełaskę rodziny i odtąd była traktowana jak służąca. Do zakonu nie udało jej się wstąpić, ale mając 16 lat została tercjarką dominikańską przyjmując regułę tzw. Zakonu Pokutniczego. Wkrótce zasłynęła tam ze szczególnych umartwień, a zarazem radosnego usługiwania najuboższym i chorym. Wcześnie też zaczęła doznawać objawień i ekstaz, co zresztą, co zresztą sprawiło, że otoczenie patrzyło na nią podejrzliwie.
W 1367 r. w czasie nocnej modlitwy doznała mistycznych zaślubin z Chrystusem, a na jej palcu w niewyjaśniony sposób pojawiła się obrączka. Od tego czasu święta stała się wysłanniczką Chrystusa, w którego imieniu przemawiała i korespondowała z najwybitniejszymi osobistościami ówczesnej Europy, łącznie z najwyższymi przedstawicielami Kościoła - papieżami i biskupami.
W samej Sienie skupiła wokół siebie elitę miasta, dla wielu osób stała się mistrzynią życia duchowego. Spowodowało to jednak szereg podejrzeń i oskarżeń, oskarżono ją nawet o czary i konszachty z diabłem. Na podstawie tych oskarżeń w 1374 r. wytoczono jej proces. Po starannym zbadaniu sprawy sąd inkwizycyjny uwolnił Katarzynę od wszelkich podejrzeń.
Św. Katarzyna odznaczała się szczególnym nabożeństwem do Bożej Opatrzności i do Męki Chrystusa. 1 kwietnia 1375 r. otrzymała stygmaty - na jej ciele pojawiły się rany w tych miejscach, gdzie miał je ukrzyżowany Jezus.
Jednym z najboleśniejszych doświadczeń dla Katarzyny była awiniońska niewola papieży, dlatego też usilnie zabiegała o ich ostateczny powrót do Rzymu. W tej sprawie osobiście udała się do Awinionu. W znacznym stopniu to właśnie dzięki jej staraniom Następca św. Piotra powrócił do Stolicy Apostolskiej.
Kanonizacji wielkiej mistyczki dokonał w 1461 r. Pius II. Od 1866 r. jest drugą, obok św. Franciszka z Asyżu, patronką Włoch, a 4 października 1970 r. Paweł VI ogłosił ją, jako drugą kobietę (po św. Teresie z Avili) doktorem Kościoła. W dniu rozpoczęcia Synodu Biskupów Europy 1 października 1999 r. Jan Paweł II ogłosił ją wraz ze św. Brygidą Szwedzką i św. Edytą Stein współpatronkami Europy. Do tego czasu patronami byli tylko święci mężczyźni: św. Benedykt oraz święci Cyryl i Metody.
Papież Benedykt XVI 24 listopada 2010 r. poświęcił jej specjalną katechezę w ramach cyklu o wielkich kobietach w Kościele średniowiecznym. Podkreślił w niej m.in. iż św. Katarzyna ze Sieny, „w miarę jak rozpowszechniała się sława jej świętości, stała się główną postacią intensywnej działalności poradnictwa duchowego w odniesieniu do każdej kategorii osób: arystokracji i polityków, artystów i prostych ludzi, osób konsekrowanych, duchownych, łącznie z papieżem Grzegorzem IX, który w owym czasie rezydował w Awinionie i którego Katarzyna namawiała energicznie i skutecznie by powrócił do Rzymu”. „Dużo podróżowała – mówił papież - aby zachęcać do wewnętrznej reformy Kościoła i by krzewić pokój między państwami”, dlatego Jan Paweł II ogłosił ją współpatronką Europy.

CZYTAJ DALEJ

Redaktor naczelny „Niedzieli”: wiara wymaga od nas odwagi

2024-04-29 15:54

[ TEMATY ]

Jasna Góra

Niedziela

apel

Ks. Jarosław Grabowski

B.M. Sztajner/Niedziela

– Wiara obejmuje zmianę zachowania, a nie tylko powielanie pobożnych praktyk – powiedział ks. Jarosław Grabowski. Redaktor naczelny Tygodnika Katolickiego „Niedziela” poprowadził 28 kwietnia rozważanie podczas Apelu Jasnogórskiego.

– Maryja uczy nas, że wiara to nie tylko ufność, to nie tylko zaufanie Bogu, to nie tylko prosta prośba: Jezu, Ty się tym zajmij. Wiara ogarnia całe życie, by móc je przemienić. To postawa, sposób myślenia i oceniania. Wiara angażuje w sprawy Jezusa i Kościoła – podkreślił ks. Grabowski.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję