Leszek Aleksander Moczulski urodził się w 1938 r. w Suwałkach. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1959 r. publikował w „Dzienniku Polskim”, a także w „Tygodniku Powszechnym” i „Gościu Niedzielnym”.

Był autorem wielu utworów, m.in. Skaldów („Cała jesteś w skowronkach”), Marka Grechuty („Korowód”), Grzegorza Turnaua („Do wód”) czy Czesława Niemena („Z pierwszych ważniejszych odkryć”).

Wydał kilka tomików literackich, m.in. „70 widoków w drodze do Wenecji” (1992 r.) „Dziękczynienia po Komunii Świętej (2006 r.), a także kilkanaście książek dla dzieci, m.in. „Moje kotki” i „Siedem dni stworzenia świata”.

W 1992 roku odbyła się premiera oratorium „Nieszpory Ludźmierskie”, poświęconego Sanktuarium Gaździny Podhala, z tekstami autorstwa Leszka Aleksandra Moczulskiego i muzyką Jana Kantego Pawluśkiewicza. W roku 2000 powstało drugie monumentalne dzieło „Droga, Życie, Miłość - Oratorium o Męce i Zmartwychwstaniu Pana”.

Przekłady jego wierszy i tekstów piosenek były publikowane w Niemczech, we Francji, w USA, Belgii, ZSRR, Czechosłowacji, Słowacji, na Węgrzech, w Austrii, a także w Peru i Nepalu. Wiersze zamieszczono w licznych antologiach poezji, wydawanych w kraju i za granicą.

W 1974 r. został uhonorowany Nagrodą im. A. Bursy, a rok później Nagrodą Miasta Krakowa za „Exodus”. W 2013 r. otrzymał z rąk prezydenta Jacka Majchrowskiego odznakę „Honoris Gratia”.

Leszek Aleksander Moczulski związany był również ze wspólnotą Wiara i Światło, opiekującą się osobami niepełnosprawnymi.