1. Zmartwychwstanie Pana Jezusa

„Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył” (J 20, 8).
A czy ja wierzę? Czy wierzę, że On dziś żyje? Czy moja codzienność jest tego świadectwem? Jakże często narzekam. Boję się, że nie dam rady. Wątpliwości nurtują serce. Upadam. A przecież powiedział: „Jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28, 20). On żyje! I działa! Działa przez osoby, które stawia na mojej drodze. Przez rodziców, którzy mnie z miłością przyjęli i wychowali. Widziałam Go w lekarzu, który pomógł przyjść na świat mojemu dziecku. Widziałam w urzędniczce, która cierpliwie tłumaczyła mi skomplikowane druki. Jest rzeczywiście obecny, cudownie ukryty w Eucharystii, gdy przychodzi do mego serca. A czy ja jestem osobą, przez którą On działa?
Przez tę tajemnicę zbawienia wyjednaj mi, Maryjo, życie w ciągłej świadomości zmartwychwstania.

2. Wniebowstąpienie Pana Jezusa

„Gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie” (por. J 14, 3).
Wiem, pożyteczne jest dla mnie to odejście i nie mogę wciąż wpatrywać się w niebo. Muszę zwrócić się ku światu, bo powiedział, żeby na krańce świata zanieść Jego Ewangelię (por. Mk 16, 15). Mam być teraz Jego głosem. Mam nieść innym Chrystusa. Nie obiecywał, że będzie lekko. Mówił: „Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat” (por. J 16, 33). Moje uczynki, słowa i myśli będą świadectwem mojej wiary. Podejmując decyzję, będę pytać: co na to Chrystus, który przygotował mi miejsce w niebie. Czy wierzę, że Bóg może wszystko?
Przez tę tajemnicę zbawienia uproś mi, Maryjo, łaskę powołania do świętości.

3. Zesłanie Ducha Świętego

„Gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami” (por. Dz 1, 8).
I zstąpił. Na tych, którzy czekali. I wciąż przychodzi do swojego Kościoła ze swoimi darami. Darem rady, rozumu, męstwa, bojaźni Bożej, mądrości, pobożności, pokoju i umiejętności. Jezus zostawił zadania, ale też zesłał pomoc. To Duch Święty umacnia moją wiarę, wzywa do walki ze złem i uczy dawać świadectwo. Przez te właśnie dary mam być znakiem Chrystusa. Modlę się do Ojca i Syna. Jakże nieczuła jestem na natchnienia Ducha Świętego. Zapominam, jak ważne jest Jego działanie. Duchu Święty, przyjdź! Oświecaj mnie, wzmacniaj mnie, kieruj mną. Przemieniaj moje życie.
Przez tę tajemnicę zbawienia proszę Cię, Maryjo, o łaskę umiejętności korzystania z darów Bożego Ducha.

4. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

„Cała piękna jesteś, przyjaciółko moja, i nie ma w tobie skazy” (Pnp 4, 7).
Za swe posłuszeństwo i wierność Bogu zasłużyła sobie Maryja na to, aby z duszą i ciałem została wzięta do nieba. Tak właśnie Bóg wynagradza tym, którzy go miłują. Tak jak w Nazarecie, w Kanie i na Golgocie, nadal jest przy Nim. Wskazuje na Niego i do Niego prowadzi. Wciąż przypomina: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (J 2, 5).
Staram się. Słucham Jego słów. Próbuję wprowadzać w życie. Ona wie, że to nie jest łatwe. Dlatego jest Orędowniczką. Sama doświadczyła trudów ziemskiego życia i uczyniła je pełnym wiary. Jest moją Matką Najlepszą. To Jej przedstawiam moje troski, to Jej polecam moje dzieci.
Przez tę tajemnicę zbawienia wyjednaj mi, Matko, łaskę podporządkowania własnych planów woli Bożej.

5. Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny

„Wielki znak ukazał się na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu” (Ap 12, 1).
Od wieków Maryja jest związana z moim narodem. historia pokazuje, że gdy Polacy czcili Maryję i przez Nią wielbili Boga, ojczyzna była wolna i zwycięska. W najtrudniejszych chwilach Maryja dawała moc, wiarę i ocalenie. Królowa Polski. Jakże trzeba nam dzisiaj Jej królowania! Królowa Aniołów, Męczenników i Apostołów. Moja Królowa. Trzeba mi być blisko Niej, by na pielgrzymce mojego życia była moją Wspomożycielką.