Reklama

Nowy numer „Itinerarium”

Chrześcijańskie macierzyństwo Europy

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

„Tylko ten, kto zna Boga, zna też człowieka... i pozna Europejczyka”
Romano Guardini

Inauguracja nowego roku akademickiego w Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Lublinie delikatnym szturchnięciem wyrwała nas z wakacyjnej drzemki. Orzeźwieni, silni, zwarci i gotowi powracamy do pracy. Nie zrywamy także kontaktu z naszymi Przyjaciółmi i Dobrodziejami, którzy nie zapominają o punkcie na mapie, zwanym sercem diecezji. Już od roku macie okazję regularnie usłyszeć jego bicie. Oddajemy do Waszych rąk już trzeci numer naszego kwartalnika Itinerarium. Jest on szczególny z co najmniej dwóch powodów: od września br. jest z nami nasza Najdroższa Matka oraz po raz pierwszy wydajemy nasze pismo w zjednoczonej Europie. Obydwa wydarzenia napełniają nas radością i nadzieją, nie brakuje jednak troski i lęku o nasz kontynent. Dlatego między innymi Europie, matce naszych pragnień, planów i aspiracji w przyszłej pracy kapłańskiej, metafizycznej symbiozie chrześcijaństwa i kultury, poświęcamy ten numer. Nasz seminaryjny dom jak i działalność naszej redakcji zawierzamy Pani Jasnogórskiej.

Przywrócić Europie sutannę

Nie można zrozumieć dziejów człowieka bez Chrystusa. To właśnie chrześcijaństwo nazywane jest „nieboskłonem Europy”. W niewielu już kręgach, wśród europejskich teoretyków nowej, „plastikowej” tożsamości, dostrzega się znaczenie chrześcijaństwa jako matki wspólnoty myśli i dążeń. Ta ręka historycznego macierzyństwa została odtrącona przez rozkapryszonego „młodzieńca”, który postanowił, że życie według własnego systemu wartości gwarantuje większą wolność, niezależność i na swoją własną zgubę ma w kieszeni trochę monet. Ten młodzieniec to Europa współczesnych włodarzy Starego Kontynentu. Analogia do marnotrawnego syna nasuwa się sama. Z psychologicznego punktu widzenia takie zachowanie przytrafia się dojrzewającej młodzieży i chociaż zjawisko, w którym uczestniczymy, zostało nazwane Europą ok. 3 tys. lat temu, może tak jak chce Andre Malraux, w obecnym stuleciu nastąpi nowa religijność chrześcijańska, bardziej żywa, autentyczna i personalistyczna. Przeogromne jest bogactwo naszego Kontynentu, wielość ludów, narodów, państw, cywilizacji, ustrojów, polityk, tendencji czy nawet sporów naznaczonych twórczym myśleniem. Są tacy, którzy wśród patronów Europy chcieliby widzieć nie tylko św. Benedykta, św. Brygidę Szwedzką, św. Katarzynę Sieneńską, św. Teresę Benedyktę od Krzyża, lecz także św. Cyryla i Metodego, czy nawet Wulfilasa, Włodzimierza Wielkiego, Patryka lub Wojciecha. Takie pragnienia świadczą o Europie jako wielkiej, przepięknej księdze zawierającej dzieje człowieka tworzącego, ale przede wszystkim wierzącego w Boga. Niestety ci, którym ta księga została powierzona na chwilę, obejrzeli tylko okładkę i zajęli się praktykowaniem laickiego fundamentalizmu. Jednoczenie Europy nie może być naznaczone niszczeniem życia i godności żadnego narodu, lecz ma prowadzić do jej rozwoju. Europa winna służyć całemu światu nie tylko postępem, nowoczesną techniką, nauką, ale także Ewangelią, uszanowaniem człowieka i jego praw oraz autentyczną mądrością, poświadczoną wiekami historii wyrosłej na kulturze chrześcijańskiej. Jedność w wielości - to jedyna droga dla Europy trzeciego tysiąclecia.

„Oto wszystko czynię nowe”

Europie wspólnych wartości oraz chrześcijańskim inspiracjom w budowaniu zjednoczonej Europy poświęcali swoją uwagę uczestnicy II Kongresu Kultury Chrześcijańskiej. W Itinerarium publikujemy przesłanie na zakończenie tego wydarzenia. Minęło już 5 lat od ogłoszenia św. Teresy Benedykty od Krzyża - Edyty Stein patronką Europy przez Ojca Świętego. Tej postaci poświęcony jest tekst ks. prof. Jakuba Wekslera - Waszkinela, wykładowcy filozofii w naszym seminarium. O innym patronie Europy - św. Benedykcie pisze opiekun naszej redakcji, ks. dr Alfred Wierzbicki, prorektor MSD, a od niedawna wikariusz biskupi ds. kultury. Na szczególną uwagę Czytelników zasługuje artykuł wprowadzający w wydarzenie peregrynacji, dotyczący macierzyństwa Matki Bożej. Jego autorem jest ks. dr Antoni Nadbrzeżny, redaktor odpowiedzialny Niedzieli Lubelskiej oraz wykładowca mariologii w naszym seminarium. Prezentujemy Czytelnikom rozmowy: z ks. prał. Grzegorzem Pawłowskim, pracującym od wielu lat w Izraelu oraz z ks. dr. Andrzejem Dragułą z diecezji zielonogórskiej, współorganizatorem Przystanku Jezus. To właśnie on prowadził jesienne rekolekcje dla alumnów. Pochylamy się z szacunkiem nad poezją Czesława Miłosza i nad światem jego wewnętrznych i czasami dramatycznych wspinaczek na szczyty duchowego piękna. Trwają w nas jeszcze wspomnienia wakacyjnych wyjazdów. Możecie przeczytać o pielgrzymce kleryków do słonecznej Italii, gdzie wraz z ks. prorektorem Januszem Stępniakiem, uczestniczyli w audiencji u Ojca Świętego oraz o ewangelizacji w zlaicyzowanych Czechach. Dla amatorów mocnych wrażeń muzycznych proponujemy artykuł o kontrowersyjnym amerykańskim piosenkarzu Lennym Krawitzu, u którego pomija się niebanalną tkankę duchową w jego tekstach. Koneserzy ciekawostek o obrządkowym zróżnicowaniu Kościoła mogą przeczytać, jak przyjmują święcenia diakonatu Ormianie, ponieważ właśnie jedyny przedstawiciel tego obrządku w naszym seminarium powrócił w te mury już jako diakon. Oprócz stałych rubryk, jak kalendarium, kącik duchowości, recenzje książek, wprowadzamy nową: wspólnoty w Kościele. Otworzy ją artykuł o Ruchu Rodzin Nazaretańskich.
Z żalem żegnamy diakonów pracujących w naszej redakcji. Na VI roku zajmą się już intensywniejszym przygotowaniem do święceń kapłańskich i obrony pracy magisterskiej. Wnieśli swój szczególny wkład w powstanie i działalność Itinerarium. Dziękujemy księżom diakonom: Szymonowi Czuwarze, Rafałowi Pastwie oraz Marcinowi Wyszyńskiemu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Abp Galbas do kapłanów: biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem

2024-03-28 13:23

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

Episkopat News/Facebook

Biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem. Jeśli ksiądz prowadzi podwójne życie, jakąkolwiek postać miałoby ono mieć, powinien to jak najszybciej przerwać - powiedział abp Adrian Galbas do kapłanów. Metropolita katowicki przewodniczył Mszy św. Krzyżma w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Podczas liturgii błogosławił oleje chorych i katechumenów oraz poświęca krzyżmo.

W homilii metropolita katowicki zatrzymał się nad znaczeniem namaszczenia, szczególnie namaszczenia krzyżmem, „najszlachetniejszym ze wszystkich dziś poświęcanych olejów, mieszaniną oliwy z oliwek i wonnych balsamów.” Jak zauważył, olej od zawsze, aż do naszych czasów wykorzystywany jest jako produkt spożywczy, kosmetyczny i liturgiczny. W starożytności był także zabezpieczeniem walczących. Namaszczali się nim sportowcy, stający do zapaśniczej walki. Śliski olej wtarty w ciało stanowił ochronę przed uchwytem przeciwnika.

CZYTAJ DALEJ

Franciszek podczas Mszy Krzyżma do kapłanów: musimy być wolni od surowości i oskarżeń, od egoizmu i ambicji!

2024-03-28 10:38

[ TEMATY ]

papież Franciszek

PAP/EPA/GIUSEPPE LAMI

Do postrzegania życia i powołania w perspektywie całej przeszłości i przyszłości oraz odkrycia na nowo potrzeby adoracji i bezinteresownej, spokojnej i przedłużonej modlitwy serca - zachęcił Franciszek w Wielki Czwartek podczas Mszy Krzyżma w watykańskiej Bazylice św. Piotra. Papież wskazał na potrzebę skruchy, która jest nie tyle owocem naszej sprawności, lecz łaską i jako taka musi być wyproszona na modlitwie.

MSZA KRZYŻMA
HOMILIA OJCA ŚWIĘTEGO FRANCISZKA

CZYTAJ DALEJ

Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować

2024-03-29 06:20

[ TEMATY ]

Wielki Piątek

rozważanie

Adobe. Stock

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Dzisiaj nie ma Mszy św. w kościele, ale adorując krzyż, rozważamy miłość Boga posuniętą do ofiary Bożego Syna. Izajasz opisuje Jego cierpienie i nagrodę za podjęcie go (Iz 52, 13 – 53, 12). To cierpienie, poczynając od krwi ogrodu Oliwnego do śmierci na krzyżu, miało swoich świadków, choć żaden z nich nie miał pojęcia, że w tym momencie dzieją się rzeczy większe niż to, co widzą. „Podobnie, jak wielu patrzyło na niego ze zgrozą – tak zniekształcony, niepodobny do człowieka był jego wygląd i jego postać niepodobna do ludzi – tak też wprawi w zdumienie wiele narodów. Królowie zamkną przed nim swoje usta, bo ujrzą coś, o czym im nie mówiono, i zrozumieją coś, o czym nigdy nie słyszeli” (Iz 52, 14n). Krew Jezusa płynie jeszcze po Jego śmierci – z przebitego boku wylewa się zdrój miłosierdzia na cały świat. Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję