W homilii metropolita katowicki zwrócił uwagę, że droga formacyjnabp. Bernackiego nierozłącznie była związana z praktyką życia. Przypomniał, że podczas studiów specjalistycznych, na które został wysłany do Rzymu przez biskupa Herberta Bednorza, bp Gerard uzyskał tam tytuł doktora teologii życia wewnętrznego. Stał się specjalistą od „życia duchowego”, które rodzi się z łaski i rozwija w modlitwie aż do kontemplacji.

"Bp Gerard został nie tylko przygotowany do wykładania nauki Kościoła na ten temat, ale przede wszystkim został wezwany, by dawać świadectwo życia poświęconego całkowicie Bogu" – powiedział abp Skworc.

Metropolita katowicki przybliżył także cechy duchowości właściwej biskupowi. Podkreślił, że przede wszystkim opiera się ona na komunii przeżywanej „w jedności ze wszystkimi innymi ochrzczonymi, którzy są dziećmi jedynego Ojca w niebie i jednej Matki na ziemi, Kościoła świętego”. - Jak wszyscy wierzący w Chrystusa, tak i biskup potrzebuje pogłębiać swoje życie duchowe, karmiąc się żywym i skutecznym słowem Ewangelii oraz chlebem życia świętej Eucharystii, która jest pokarmem na życie wieczne – powiedział.

Abp Skworc nawiązał także do hasła bp Bernackiego: „Czyńcie wszystko, cokolwiek wam powie”. – Ukazuje [ono] Maryję jako Mistrzynię w słuchaniu i w gotowości wypełniania słowa Bożego, jako wierną uczennicę jedynego Nauczyciela, w wytrwałości w wierze, w ufnej nadziei i gorącej miłości – mówił.

"Ufamy, że w chwili przejścia z tego świata w ręce Boga, spotkał się z Jego miłosierdziem. I to jest ostatnie słowo Boga względem każdego człowieka, wypowiadane sprawiedliwością miłosierną. Niech bp Gerard odpoczywa w pokoju a światłość wiekuista niechaj mu świeci!" – powiedział na zakończenie metropolita katowicki.

Eucharystię pogrzebową razem z abp. Skworcem koncelebrowało wielu biskupów i kapłanów. Wśród nich byli abp Józef Kupny, który poprowadził obrzęd ostatniego pożegnania w katedrze oraz abp Stanisław Gądecki, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, który przewodniczył ostatnie stacji pogrzebu, przy grobie zmarłego.

W katowickiej katedrze byli także obecni przedstawiciele władz rządowych oraz samorządowych, przedstawiciele służb mundurowych, liczna reprezentacja pocztów sztandarowych, kapłani, siostry zakonne, Bracia Bonifratrzy oraz wierni, wśród których nie zabrakło przedstawicieli rodzinnej parafii śp. bpa Gerarda – Książenic.

Bp Gerard Bernacki urodził się w Książenicach w 1942. Po maturze wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Święcenia prezbiteratu przyjął w 1967 z rąk bp Herberta Bednorza. Pełnił posługę wikariusza w parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Orzeszu, a następnie był kapelanem szpitalnym w Bielsku-Białej oraz rekolekcjonistą w Domu Rekolekcyjnym w Kokoszycach.

Kształcił się w Prymasowskim Studium Teologii Życia Wewnętrznego w Warszawie oraz Akademii Teologii Katolickiej, również w Warszawie. Został posłany na studia na Papieski Uniwersytet Gregoriański w Rzymie. Uczęszczał także na Papieski Uniwersytet Świętego Tomasza z Akwinu w Rzymie. Po powrocie do diecezji posługując w parafii Matki Bożej Bolesnej w Rybniku był jednocześnie wykładowcą w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach.

W 1985 został kapelanem i sekretarzem bp Damiana Zimonia. W 1988 został mianowany przez papieża Jana Pawła II biskupem pomocniczym diecezji katowickiej i biskupem tytularnym Sala Consilina. W 2012 papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z funkcji biskupa pomocniczego i przeniósł na emeryturę. Czas ten przeżył w domach zakonnych braci Bonifratrów – najpierw w Zakopanem, później w Warszawie, a ostatnio w Prudniku.

Przeżył 76 lat, z czego 51 w kapłaństwie i 30 w biskupstwie.