Reklama

W prasie i na antenie

Czego się Jaś nie nauczy...

Niedziela częstochowska 6/2006

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Podstawowym zadaniem rodziny jest wychowanie dzieci, w tym także wychowanie religijne. Szczególnym momentem tego wychowania jest przygotowanie dziecka do I Komunii św. Jest to też zwykle czas, kiedy następuje odnowienie wiedzy o Bogu najbliższej rodziny dziecka, uczestniczącej w tym wydarzeniu.
Biblioteka „Niedzieli” wydała na tę okazję pięknie opracowaną książeczkę pt. Chwalmy Boga. Jest to modlitewnik dla dzieci przystępujących do I Komunii św., przygotowany przez kapłanów archidiecezji przemyskiej. Nosi on znamiona książeczki dla dzieci, ale gdy zagłębiamy się w jego treść, okazuje się, że i osoby dorosłe otrzymują w nim minipodręcznik wiary. Książeczka ma twardą okładkę i format kieszonkowy, co sprzyja temu, że można się z nią nie rozstawać. Na pewno będzie też stanowić cenną pamiątkę pierwszokomunijną - u wielu starszych już dziś osób widziałem ich książeczki do I Komunii św., widziałem też jak wiele dziś dla nich znaczą. Modlitewniki takie wyjaśniają podstawowe prawdy wiary, zawierają podstawowe modlitwy i pieśni i dają podstawy do tego, aby z Bogiem świadomie iść przez życie. Gdy nieraz przychodzą trudne dni, także takie, kiedy człowiek nie umie się już nawet modlić, wtedy taka książeczka pomaga wrócić do praktyk religijnych, przypomnieć prawdy, o których być może się zapomniało. Dlatego serdecznie polecam Drogim Czytelnikom nabycie tego modlitewnika, który na pewno stanie się radością nie tylko dla dziecka, lecz także dla całej rodziny.
Gdy mówimy o przygotowaniu dzieci do I Komunii św., chcielibyśmy zaprosić nasze rodziny, by zainteresowały się dziecięcą literaturą religijną. Jest sporo tytułów, które ożywiają świadomość religijną małego chrześcijanina, przybliżają go do Boga, ułatwiają przyswojenie treści Pisma Świętego.
Od dłuższego czasu Niedziela wydaje dwumiesięcznik Moje Pismo Tęcza, tworzony przez zespół młodych redaktorów i współpracowników Niedzieli. To piękne pismo - kolorowe, wydawane na znakomitym papierze, z propozycjami wycinanek, zabaw i konkursów. Zawiera także wskazówki dla rodziców i katechetów przydatne w rozmowach z dziećmi o Bogu. Pismo uwzględnia okresy liturgiczne, zawiera słownik podstawowych pojęć religijnych. Troskliwa matka i ojciec, babcia i dziadek powinni zainteresować się tą pozycją, dostępną na naszym rynku wydawniczym, m.in. w kioskach Ruchu i w EMPIK-u. Pismo redagowane jest z myślą o dzieciach od 4. do 9. roku życia.
Kiedyś kard. Henryk Gulbinowicz poddał mi pod rozwagę bardzo ważny problem duszpasterstwa dziecięcego. Zauważmy, że pomiędzy chrztem a I Komunią św. jest dość długi okres rozwoju dziecka niewykorzystany duszpastersko, czas rzutujący na późniejsze życie człowieka. Ksiądz Kardynał pochodzi z ziemi wileńskiej i jest tam zwyczaj, że już w 5. roku życia dziecka dokonuje się w kościele - w obecności rodziców i chrzestnych - ofiarowania dziecka Panu Bogu, Matce Najświętszej i świętemu patronowi. Wydaje się, że myśl kard. Gulbinowicza jest niezwykle cenna, daje rozumiejącemu już wiele i pamiętającemu dziecku świadomość zakorzenienia w wierze, a jego najbliższym przypomina o obowiązku wychowywania młodego człowieka dla Boga, a nie dla świata. Szczegóły duszpasterskiego programu ofiarowania 5-letniego dziecka Panu Bogu trzeba by jeszcze dopracować, ale z pewnością kard. Henryk Gulbinowicz powinien zostać poproszony o przewodniczenie tej misji.
Wracając do Biblioteki „Niedzieli” dodam jeszcze, że wydaliśmy ostatni, jak się okazało, tomik wierszy ks. Jana Twardowskiego Wierzę jak dziecko, napisany z myślą o dzieciach młodszych. Jest pięknie ilustrowany i zawiera odręczną dedykację Poety dla wszystkich przyjaciół jego wierszy. Ta książka może sprawić prawdziwą radość najmłodszym, a nam da okazję, by wesprzeć Fundację Dzieciom „Zdążyć z Pomocą”, która uczyniła już i wciąż czyni wiele dobrego, bowiem część dochodu z jej sprzedaży przeznaczona jest właśnie na ten cel.
Serdecznie zapraszam katolickie rodziny, by zwróciły baczniejszą uwagę na formację religijną najmłodszych z uwzględnieniem katolickiej prasy, książki, wypożyczanej z biblioteki parafialnej, a może skopmletowania podobnej biblioteczki w domu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2006-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Była aktorka porno - teraz robi różańce!

2024-04-22 14:36

[ TEMATY ]

świadectwo

nawrócenie

świadectwa

Adobe Stock

Była aktorka porno Bree Solstad została przyjęta do Kościoła katolickiego w Wielkanoc. Znana w mediach społecznościowych jako "Miss B", od początku roku publikuje na platformie X posty o swoim wstąpieniu do Kościoła katolickiego jako "Miss B Converted".

"Moje życie już nigdy nie będzie takie samo. Płakałam z radości, kiedy po raz pierwszy przyjęłam ciało i krew Jezusa" - powiedziała amerykańskiemu portalowi „The Daily Signal”. W dniu 1 stycznia 2024 r. opublikowała na X: "Zdecydowałam się zaprzestać pracy seksualnej. Pokutować za moje niezliczone grzechy. Porzucić moje życie pełne grzechu, bogactwa, wad i próżnej obsesji na punkcie własnej osoby. To upokarzające doświadczenie, które przez wielu będzie wyśmiewane lub analizowane. Rezygnuję ze wszystkich moich dochodów i oddaję swoje życie Jezusowi" - napisała Solstad.

CZYTAJ DALEJ

Św. Wojciech, Biskup, Męczennik - Patron Polski

Niedziela podlaska 16/2002

Obok Matki Bożej Królowej Polski i św. Stanisława, św. Wojciech jest patronem Polski oraz patronem archidiecezji gnieźnieńskiej, gdańskiej i warmińskiej; diecezji elbląskiej i koszalińsko-kołobrzeskiej. Jego wizerunek widnieje również w herbach miast. W Gnieźnie, co roku, w uroczystość św. Wojciecha zbiera się cały Episkopat Polski.

Urodził się ok. 956 r. w czeskich Libicach. Ojciec jego, Sławnik, był głową możnego rodu, panującego wówczas w Niemczech. Matka św. Wojciecha, Strzyżewska, pochodziła z nie mniej znakomitej rodziny. Wojciech był przedostatnim z siedmiu synów. Ks. Piotr Skarga w Żywotach Świętych tak opisuje małego Wojciecha: "Będąc niemowlęciem gdy zachorował, żałość niemałą rodzicom uczynił, którzy pragnąc zdrowia jego, P. Bogu go poślubili, woląc raczej żywym go między sługami kościelnymi widząc, niż na śmierć jego patrzeć. Gdy zanieśli na pół umarłego do ołtarza Przeczystej Matki Bożej, prosząc, aby ona na służbę Synowi Swemu nowego a maluczkiego sługę zaleciła, a zdrowie mu do tego zjednała, wnet dzieciątko ozdrowiało". Był to zwyczaj upraszania u Pana Boga zdrowia dla dziecka, z zobowiązaniem oddania go na służbę Bożą.

Św. Wojciech kształcił się w Magdeburgu pod opieką tamtejszego arcybiskupa Adalbertusa. Ku jego czci przyjął w czasie bierzmowania imię Adalbertus i pod nim znany jest w średniowiecznej literaturze łacińskiej oraz na Zachodzie. Z Magdeburga jako dwudziestopięcioletni subdiakon wrócił do Czech, przyjął pozostałe święcenia, 3 czerwca 983 r. otrzymał pastorał, a pod koniec tego miesiąca został konsekrowany na drugiego biskupa Pragi.

Wbrew przyjętemu zwyczajowi nie objął diecezji w paradzie, ale boso. Skromne dobra biskupie dzielił na utrzymanie budynków i sprzętu kościelnego, na ubogich i więźniów, których sam odwiedzał. Szczególnie dużo uwagi poświęcił sprawie wykupu niewolników - chrześcijan. Po kilku latach, rozdał wszystko, co posiadał i udał się do Rzymu. Za radą papieża Jana XV wstąpił do klasztoru benedyktynów. Tu zaznał spokoju wewnętrznego, oddając się żarliwej modlitwie.

Przychylając się do prośby papieża, wiosną 992 r. wrócił do Pragi i zajął się sprawami kościelnymi w Czechach. Ale stosunki wewnętrzne się zaostrzyły, a zatarg z księciem Bolesławem II zmusił go do powtórnego opuszczenia kraju. Znowu wrócił do Włoch, gdzie zaczął snuć plany działalności misyjnej. Jego celem misyjnym była Polska. Tu podsunięto mu myśl o pogańskich Prusach, nękających granice Bolesława Chrobrego.

W porozumieniu z Księciem popłynął łodzią do Gdańska, stamtąd zaś morzem w kierunku ujścia Pregoły. Towarzyszem tej podróży był prezbiter Benedykt Bogusz i brat Radzim Gaudent. Od początku spotkał się z wrogością, a kiedy mimo to próbował rozpocząć pracę misyjną, został zabity przez pogańskiego kapłana. Zabito go strzałami z łuku, odcięto mu głowę i wbito na żerdź. Cudem uratowali się jego dwaj towarzysze, którzy zdali w Gnieźnie relację o męczeńskiej śmierci św. Wojciecha. Bolesław Chrobry wykupił jego ciało i pochował z należytymi honorami. Zginął w wieku 40 lat.

Św. Wojciech jest współpatronem Polski, której wedle legendy miał także dać jej pierwszy hymn Bogurodzica Dziewica. Po dziś dzień śpiewa się go uroczyście w katedrze gnieźnieńskiej. W 999 r. papież Sylwester II wpisał go w poczet świętych. Staraniem Bolesława Chrobrego, papież utworzył w Gnieźnie metropolię, której patronem został św. Wojciech. Około 1127 r. powstały słynne "drzwi gnieźnieńskie", na których zostało utrwalonych rzeźbą w spiżu 18 scen z życia św. Wojciecha. W 1928 r. na prośbę ówczesnego Prymasa Polski - Augusta Kardynała Hlonda, relikwie z Rzymu przeniesiono do skarbca katedry gnieźnieńskiej. W 1980 r. diecezja warmińska otrzymała, ufundowany przez ówczesnego biskupa warmińskiego Józefa Glempa, relikwiarz św. Wojciecha.

W diecezji drohiczyńskiej jest także kościół pod wezwaniem św. Wojciecha w Skibniewie (dekanat sterdyński), gdzie proboszczem jest obecnie ks. Franciszek Szulak. 4 kwietnia 1997 r. do tej parafii sprowadzono z Gniezna relikwie św. Wojciecha. 20 kwietnia tegoż roku odbyły się w parafii diecezjalne obchody tysiąclecia śmierci św. Wojciecha.

CZYTAJ DALEJ

W szkole miłości małżeńskiej i miłosiernej

2024-04-23 09:16

Ks. Wojciech Kania/Niedziela

W trzecim dniu peregrynacji relikwie bł. Rodziny Ulmów nawiedziły janowskie sanktuarium, gdzie modlili się wierni z trzech dekanatów: modliborzyckiego, janowskiego i zaklikowskiego.

- Na trasie peregrynacji relikwii błogosławionej Rodziny Ulmów, staje dzisiaj janowska świątynia. To tutaj, jak w domu w Nazarecie, Maryja przyjmuje nas i błogosławionych Józefa i Wiktorię wraz z ich dziećmi, których Kościół wyniósł do chwały ołtarza za heroiczność ich życia, niezłomność wiary i męczeństwo poniesione w imię miłości Boga i bliźniego. Świętość małżonków Józefa i Wiktorii była pokornym i wiernym wypełnianiem powołania małżeńskiego w dziele wzajemnego uświęcania, przekazania życia, wychowania dzieci i bezinteresownej miłości wobec potrzebujących – podkreślał ks. Tomasz Lis, proboszcz janowskiego sanktuarium.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję