Oddana na własność

„Słowo się rzekło podczas ubiegłorocznej Eucharystii odpustowej. Konsekracja, czyli oddanie Bogu na własność tej świątyni, odbędzie się w przyszłym roku. Jeśli Bóg da zdrowie, siły, a ludzie pomogą, to nic nie stoi na przeszkodzie, abyśmy konsekrowali nasz kościół właśnie wtedy. Dołożymy wszelkich starań, aby te pragnienia stały się rzeczywistością” - mówił przed rokiem „Niedzieli Sosnowieckiej” proboszcz parafii Świętych Szymona i Judy Tadeusza Ap. ks. kan. Krzysztof Platek. W niedzielę 21 października ordynariusz sosnowiecki bp Adam Śmigielski SDB dokonał aktu konsekracji świątyni Świętych Szymona i Judy Tadeusza w Sosnowcu-Borze. historia tej parafii liczy sobie18 lat, bo tyle też czasu upłynęło od utworzenia w tej części miasta nowej placówki duszpasterskiej. Wzruszająca uroczystość była jednocześnie zwieńczeniem trudów parafian pracujących przy wznoszeniu nowego domu Bożego.

Dzień konsekracji

To niezwykłe wydarzenie w dziejach miasta zgromadziło liczne grono duchowieństwa, zaproszonych gości i tłumy wiernych parafian. Uroczystości, która zgodnie ze starym zwyczajem rozpoczęła się przed frontonem kościoła, przewodniczył ordynariusz sosnowiecki bp Adam Śmigielski SDB.
Wierni już na długo przed godz. 18 gromadzili się na placu kościelnym, który wypełnili po brzegi. Przedstawiciele sosnowieckiej wspólnoty ciepło i serdecznie powitali przybyłego na Mszę św. konsekracyjną Pasterza Kościoła sosnowieckiego.
Rozpoczynając Najświętszą Liturgię, Ksiądz Biskup poświęcił ołtarz, mury kościoła i wiernych tworzących żywy Kościół. Podniósł Biblię, wskazując, że w tej świątyni mówi do nas Bóg. Nastąpiły kolejne obrzędy konsekracji: namaszczenie olejami świętymi ołtarza i ścian kościoła. Na ołtarzu pojawiła się kadzielnica, a woń kadzidła rozniosła się dokoła jak modlitwa. Zapalono wszystkie światła w kościele - to symboliczny znak dla parafian, że odtąd i oni mają być światłem tego świata, mają być zawsze wierni Bogu i Kościołowi, niech będzie zawsze żywy wiarą i miłością. Do głównego ołtarza przeniesiony zostaje Najświętszy Sakrament. Pojawia się biały obrus, a ołtarz zostaje przyozdobiony kwiatami.

Zatrzymane w sercach

Zawsze ważnym i podniosłym uroczystościom towarzyszą podziękowania, życzenia, kwiaty, gratulacje, łzy radości i wzruszenia. Tak było i tutaj. Najpierw słowa wdzięczności za ten wielki dar kościoła wyrazili przedstawiciele parafian. Księdzu Biskupowi dziękowali za wspaniałego Duszpasterza, który z wielką dynamiką podjął się realizacji budowy Bożego domu, który całym sercem, bez reszty, oddał swe serce i siły dla tego dzieła. Nie sposób było wymienić wszystkich, którzy przez ten czas służyli pomocą, dobrym sercem, życzliwością i hojnymi rękami. „Nie byłoby tej świątyni, gdyby nie Wasz trud, Wasze ofiary, prace, cierpienia, modlitwy i poświęcenie” - mówił na zakończenie uroczystości bardzo szczęśliwy ks. kan. Krzysztof Płatek.
Ksiądz Biskup natomiast nie krył swojego zachwytu z nowej, wspaniałej świątyni, wybudowanej i wykończonej oraz doprowadzonej do historycznego dnia konsekracji niesamowicie szybko, bo zaledwie w ciągu 2 lat. Konsekracja nie kończy procesu duszpasterskiego rozpoczętego przed laty, ale ma go ożywić, ubogacić, umocnić” - podkreślał Biskup Ordynariusz. Kościół Świętych Apostołów stanowiący symbol miłości człowieka stał się faktem historycznym. Jest to widoczny znak wiary ludzi, znak wiary, jedności i pokoju bez granic. Mimo że uroczystość konsekracyjna dobiegła końca, na zawsze pozostała w sercach jej uczestników oraz tych, którzy ją budowali Bogu na chwałę, a ludziom na zbawienie. Na zewnątrz było już ciemno, kiedy pełna wzruszeń i refleksji dwugodzinna uroczystość dobiegała końca. Wierni wracali do swoich domów z przekonaniem, że przygotowali Bogu godne mieszkanie. Od tej chwili 21 października przeżywać będą rocznicę konsekracji kościoła.