Niecodzienna wizyta bp. Zygmunta Zimowskiego w prastarym Baranowie Sandomierskim była związana z poświęceniem nowego ołtarza w kościele parafialnym pw. Ścięcia św. Jana Chrzciciela. Początki tej parafii sięgają XII wieku, tj. czasu założenia osady. Obecny kościół został zbudowany z fundacji właściciela zamku w Baranowie Jana Leszczyńskiego w latach 1604-1607 w miejsce poprzedniego, drewnianego. Wcześniej istniał kościół pw. św. Katarzyny w Dymitrowie Dużym, zamknięty na przełomie XVI/XVII wieku przez właściciela zamku w Baranowie Andrzeja Leszczyńskiego, kalwina. Dziś on już nie istnieje. Baranowski kościół jest wybudowany w stylu późnorenesansowym, a wnętrze prezbiterium i nawy posiadają sklepienia kolebkowe z lunetami, pokrytymi siecią dekoracyjnych żeber stiukowych. We wnętrzu świątyni znajdowały się liczne ołtarze dedykowane różnym świętym, jednak jej przebudowy i prowadzone restauracje spowodowały, że po pięknych i bogato zdobionych ołtarzach zostały tylko wspomnienia zapisane przez historyków. Polichromia wnętrza - secesyjna, dekoracyjno-figuralna - została wykonana w 1934 r. przez grupę malarzy ze środowiska lwowskiego. Jeszcze kilkakrotnie w XX wieku przeprowadzono prace mające odnowić i wzbogacić piękno świątyni. Jednak nie przywrócono piękna kościoła z dawnych wieków.
Obecny proboszcz ks. kan. Andrzej Machowicz, będący w Baranowie od 1991 r., przystąpił do przeprowadzenia prac remontowych w kościele. Pierwszym dziełem, jakie staraniem ks. Andrzeja powstało, jest nowy ołtarz w prezbiterium. Projektantem i wykonawcą tego niełatwego zadania był artysta rzeźbiarz Dariusz Gamracy z Bud Łańcuckich. Po wielu miesiącach żmudnej i rzetelnej pracy powstało dzieło, które zachwyciło swoim imponującym wyglądem.
17 lipca br. bp Zygmunt Zimowski, ordynariusz diecezji radomskiej, dokonał uroczystego poświęcenia ołtarza ku czci św. Jana Chrzciciela w prezbiterium. Korzenie rodzinne bp. Zimowskiego sięgają właśnie Baranowa Sandomierskiego, gdyż w tym mieście mieszkali jego pradziadowie i tu zajmowali się rzemiosłem. Sam Ksiądz Biskup w homilii podkreślił osobisty związek z tym miejscem, jak również z ks. Andrzejem, co było powodem jego obecności w Baranowie Sandomierskim. Mimo iż był to dzień powszedni, bardzo wielu wiernych przebyło na uroczystość, w czasie której po odsłonięciu ołtarza oklaski potwierdziły, że ołtarz każdemu się podoba. Zamiarem Księdza Proboszcza, artysty wykonawcy, dyrektora Muzeum Diecezjalnego ks. kan. Andrzeja Rusaka oraz Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Przemyślu z delegaturą w Tarnobrzegu z jej kierownikiem Dominikiem Komadą było to, by każdy, kto spojrzy na ten ołtarz, pomyślał, że jest on tu od zawsze. Piękne złocenia i bogato zdobiona ornamentyka sprawiały, że zamysł został zrealizowany.
Jednak świątynia licząca 400 lat wymaga jeszcze wielu prac remontowych. Na najbliższe lata zaplanowano: odnowienie całej polichromii wnętrza kościoła, założenie nowej posadzki w świątyni, gruntowną przebudowę prezbiterium, jak również założenie nowego dachu na kościele. Pracy jest dużo, ale - jak powiedział zebranym parafianom bp Zimowski - ważne, „by z miłością wszystko wykonywali w życiu codziennym, dbając o świątynię swojej duszy, wtedy ta świątynia parafialna będzie piękniała pięknem ludzkich serc”. W słowie pasterskim odniósł się do potrzeby odpowiedzialności za siebie, za innych, Kościół i Ojczyznę, aby każdy wierzący budował swoje życie na prawdziwym fundamencie, jakim jest Jezus Chrystus, czego najlepszym przykładem w naszych czasach jest Jan Paweł II.
Na zakończenie uroczystości Ksiądz Biskup udzielił wszystkim kapłanom, parafianom zgromadzonym w świątyni, jak również całej baranowskiej parafii pasterskiego błogosławieństwa. Po odśpiewaniu ślubów jasnogórskich rozdał zebranym pamiątkowe obrazki wraz z błogosławieństwem.
Ten dzień pozostanie na długo w pamięci baranowskich parafian, gdyż to oni w głównej mierze stali się fundatorami ołtarza i każdy z nich przez swoją ofiarę i modlitwę zawarł cząstkę nowego dzieła baranowskiej świątyni w swoim sercu.
Pomóż w rozwoju naszego portalu