Reklama

Kościół

Stowarzyszenie SOS Wioski Dziecięce apeluje o pomoc rodzinom w kryzysie

Każdego roku prawie 9 tys. dzieci w Polsce trafia do opieki zastępczej. Stowarzyszenie SOS Wioski Dziecięce apeluje o pomoc rodzinom w kryzysie. Ma w tym pomóc nowa kampania społeczna.

[ TEMATY ]

SOS Wioski Dziecięce

Monika Sawionek

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Zgodnie z danymi GUS, ponad 71 tys. dzieci w Polsce wychowuje się w opiece zastępczej, a nie w rodzinach biologicznych. Co roku niemal 9 tys. dzieci traci opiekę rodziców. Dla każdej z tych rodzin, dla każdego dziecka to osobisty dramat – sytuacja, która wpływa na całe późniejsze życie, a często pozostawia po sobie ogromną traumę.

Jak podkreślają eksperci SOS Wiosek Dziecięcych, z odpowiednim planem wsparcia i profesjonalną pomocą wiele tych dramatycznych sytuacji można uniknąć. Właśnie dlatego Stowarzyszenie uruchomiło nową kampanię, w której podnosi ważny temat profilaktyki rozpadu rodziny. Celem akcji jest pomoc dzieciom objętym opieką programu „SOS Rodzinie”. Jego założeniem jest zapewnienie kompleksowego wsparcia dla rodzin w najtrudniejszej sytuacji, których w czasach pandemii stale przybywa.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Bohaterką kampanii jest 8-letnia Zuzia. Po śmierci rodziców dziewczynka trafiła pod opiekę babci. W wyniku kryzysu związanego ze światową pandemią, ich sytuacja jest niezwykle trudna. Zuzia każdego dnia żyje w strachu o zdrowie babci i swoją przyszłość. Nie radzi sobie w szkole, prawie przestała odzywać się do rówieśników. Babcia nie wie, jak długo jeszcze będzie mogła pełnić opiekę nad wnuczką, czy będzie potrafiła zapewnić jej poczucie bezpieczeństwa i stabilności, wspierać ją w szkolnych wyzwaniach, czy zdrowie pozwoli jej na powrót do pracy.

- Z podobnymi wyzwaniami mierzą się tysiące rodzin w naszym kraju. To właśnie w tych najsłabszych, najbardziej potrzebujących, obecny kryzys uderzył najmocniej, pogłębiając problemy takie jak trudne warunki materialne, bezrobocie czy niewydolność wychowawcza. Dzieci takie jak Zuzia dzisiaj, bardziej niż kiedykolwiek, narażone są na utratę opieki. Ze wsparciem ludzi wielkiego serca, naszych darczyńców, możemy je przed tym uchronić. Mamy wieloletnie doświadczenia w działaniach profilaktycznych, dlatego wiemy jak skutecznie pomagać rodzinom stojącym przed ryzykiem rozpadu - mówi Barbara Rajkowska, dyrektor krajowy Stowarzyszenia SOS Wioski Dziecięce w Polsce.

Reklama

Stowarzyszenie SOS Wioski Dziecięce od 36 lat opiekuje się opuszczonymi i osieroconymi dziećmi, a od 11 lat prowadzi program profilaktyczny „SOS Rodzinie”, wspierając rodziny zagrożone rozpadem, tak by mogły pokonać trudności i pozostać razem. Program obejmuje opieką 482 rodziny, w tym 1243 dzieci w Polsce.

W prowadzonych w ramach programu Świetlicach SOS dzieci mogą nadrobić zaległości edukacyjne, odrobić lekcje, porozmawiać o swoich troskach, czy choćby zjeść ciepły posiłek. Ważnym elementem są zajęcia wspierające rozwój pasji i zainteresowań: wycieczki, warsztaty artystyczne, zajęcia sportowe. Podopieczni objęci są również pomocą psychologiczną i terapeutyczną.

Stowarzyszenie SOS Wioski Dziecięce chroni dzieci, obejmując wsparciem całe rodziny. Pracownicy socjalni SOS pracują bezpośrednio z rodzicami i opiekunami, układają z nimi plan wydatków, wspierają w codziennych wyzwaniach. Program obejmuje między innymi szkolenia zawodowe, doradztwo psychologiczno-pedagogiczne dla dorosłych, pomoc prawną i zdrowotną. Tworzone są także grupy wsparcia, ułatwiany jest kontakt z pracodawcami.

Kampania społeczna informuje też o możliwości przekazywania regularnego wsparcia dla dzieci zagrożonych utratą opieki.

- Nasi regularni darczyńcy tworzą niezwykłą społeczność osób, które wspierając nasze działania, ramię w ramię walczą o lepszy los potrzebujących dzieci. Dzisiaj jest z nami już ponad 50 tys. przyjaciół SOS. To również dzięki ich zaangażowaniu możemy pomagać dzieciom takim jak Zuzia każdego dnia w roku, planować z wyprzedzeniem nasze wsparcie i obejmować opieką kolejne rodziny - mówi Katarzyna Olszewska ze Stowarzyszenia SOS Wioski Dziecięce w Polsce.

Aby dowiedzieć się jak chronić dzieci i ich rodziny przed dramatycznymi skutkami kryzysu, wystarczy wysłać SMS o treści ZGODA pod nr 4777 (koszt SMS zgodny z cennikiem operatora). W odpowiedzi pracownicy Stowarzyszenia oddzwonią, aby opowiedzieć o możliwościach wsparcia.

W ramach akcji uruchomiona została również specjalna strona dziecisos.org, na której można przekazać comiesięczną darowiznę. W podziękowaniu za regularną pomoc każdy darczyńca otrzyma imienny Dyplom Przyjaciela Dzieci.

2020-08-31 12:48

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Bp Ważny rozszerzył grono osób zajmujących się ochroną małoletnich

2024-05-29 17:40

[ TEMATY ]

Ochrona małoletnich

bp Artur Ważny

Episkopat News

Stworzenie biura delegata ds. ochrony dzieci i młodzieży poprzez włączenie do niego siostry zakonnej i świeckiej psycholog oraz powołanie diecezjalnego zespołu ds. prewencji to jedne z pierwszych decyzji bp Artura Ważnego jako biskupa sosnowieckiego. Poszerzenie wspomnianych zespołów oraz ich wzajemna współpraca mają na celu podnoszenie standardów ochrony małoletnich w diecezji m.in. w związku z wejściem w życie tzw. „ustawy Kamilka”.

Watykański dokument Vos estis lux mundi („Wy jesteście światłem świata”) z 2019 r. oraz jego aktualizacja z 2023 r. wprowadził jednolite zasady związane z procedowaniem przypadków nadużyć seksualnych w Kościele. W tym kontekście szczególnie ważnym ogniwem łańcucha pomocy skrzywdzonym są diecezjalni delegaci ds. ochrony dzieci i młodzieży, którzy jako pierwsi przyjmują zgłoszenia o nadużyciach wobec nieletnich.

CZYTAJ DALEJ

Św. Joanna d´Arc

[ TEMATY ]

Joanna d'Arc

pl.wikipedia.org

Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.

Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.

Podziel się cytatem

CZYTAJ DALEJ

#PodcastUmajony (odcinek 30.): Słup soli czy sól ziemi?

2024-05-29 22:32

[ TEMATY ]

#PodcastUmajony

Materiał prasowy

Jak nie stracić nadziei w świecie pełnym cierpienia? W jaki sposób omijać duchowe zagrożenia? I czy te dzisiejsze czasy naprawdę są aż takie złe? Zapraszamy na trzydziesty odcinek „Podcastu umajonego”, w którym ks. Tomasz Podlewski opowiada o maryjnym spojrzeniu na niebezpieczeństwa zewnętrzne i wewnętrzne.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję