Reklama

Niedziela Kielecka

Bp Piotrowski: św. Józef jest jedną z pereł Wielkiego Postu

Jedną z duchowych pereł tegorocznego Wielkiego Postu jest św. Józef, Oblubieniec Najświętszej Maryi Panny i Opiekun Jezusa, Syna Bożego – powiedział w środę bp Jan Piotrowski w parafii Ducha Świętego w Kielcach, gdzie ten święty jest szczególnie czczony.

[ TEMATY ]

św. Józef

bp Jan Piotrowski

Karol Porwich/Niedziela

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Obecnie w kościele twa dziewięciotygodniowa Nowenna do św. Józefa.

- Pan Jezus, głosząc nadejście Królestwa Bożego, wzywał sobie współczesnych rodaków do nawrócenia, przemiany serca, sposobu myślenia i postępowania. A czynił to w przypowieściach. Wśród nich znajdujemy przypowieść o skarbie ukrytym w roli, poszukiwaczu pięknych pereł oraz sieci zarzuconej w wody jeziora pełnej ryb – mówił bp Piotrowski, określając św. Józefa jako „duchową perłę”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Zarazem Jezus zachęcał do poszukiwania skarbu większego niż ten, który można odnaleźć na ziemi, a którym jest Królestwo Niebieskie.

Reklama

Biskup przestrzegał m.in., aby nie zrażać się trudami codzienności. – Codzienność, w jakiej żyjemy daje odczuć doświadczenie zła, cierpienia, niesprawiedliwości, śmierci, które zdają się zaprzeczać Dobrej Nowinie i mogą stać się pokusą, aby odejść od Boga – mówił bp Piotrowski. Przypomniał, że „bolesnej rzeczywistości świata” doświadczał prorok Jeremiasz, żyjący kilka wieków przed Jezusem oraz św. Józef. Papież Franciszek w liście „Serce ojca” wskazując na przymioty św. Józefa, nie zapomina o jego wierze.

- Przeżywając Nowennę do św. Józefa musimy zadać sobie pytanie: czy my odważnie strzeżemy Jezusa i Maryi, którzy są powierzeni naszej odpowiedzialności, trosce i opiece? – pytał bp Piotrowski. Przypomniał zarazem, że Jezus Syn Boży, gdy przyszedł na świat jako Człowiek, potrzebował Józefa, a Maryja znalazła w nim troskliwego opiekuna dla siebie i Dziecka.

Biskup kielecki podkreślił także znaczenie wierności w życiu religijnym i społecznym oraz opiekuńczą rolę św. Józefa stojącego na straży tej wierności.

– Tam, gdzie nie ma wierności tam jest wiele zdrad różnej natury, począwszy od zdrad małżeńskich, niewierności kapłańskiej, braku szacunku dla jakiejś społeczności, już nie wspominając o życiu politycznym. Brak wierności jest wielką ludzką wadą. Dlatego św. Józef, wiernie ufając Bogu jest Opiekunem Kościoła – tej wspólnoty, która jest wspólnotą naszej wiary, a chroniąc Kościół chroni Dziecię i Jego Matkę, a także my, kochając Kościół wciąż kochamy Jezusa i Jego Matkę, Maryję – mówił bp Piotrowski.

Podziel się cytatem

Parafia Ducha Świętego w Kielcach liczy ponad 10 tys. wiernych i jest w niej aktywnych wiele wspólnot. W kościele jest nowy, współczesny obraz św. Józefa. W każdy czwarty piątek miesiąca wieczorem na Eucharystię i nabożeństwo ku czci św. Józefa zapraszani są szczególnie mężczyźni i ojcowie. Przed uroczystością św. Józefa jest odmawiana nowenna.

2021-03-03 12:05

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

O św. Józefie, czyli mężczyzna po katolicku

W tym tygodniu obchodzimy uroczystość św. Józefa. Dla nas, chrześcijan, jest On wzorem mężczyzny, ojca, opiekuna. Jest też patronem Kościoła powszechnego. A tym samym i patronem każdej rodziny, stanowiącej mały domowy Kościół. Nic więc w tym dziwnego, że wiele wspólnot obiera Go za swojego patrona.

CZYTAJ DALEJ

św. Katarzyna ze Sieny - współpatronka Europy

Niedziela Ogólnopolska 18/2000

W latach, w których żyła Katarzyna (1347-80), Europa, zrodzona na gruzach świętego Imperium Rzymskiego, przeżywała okres swej historii pełen mrocznych cieni. Wspólną cechą całego kontynentu był brak pokoju. Instytucje - na których bazowała poprzednio cywilizacja - Kościół i Cesarstwo przeżywały ciężki kryzys. Konsekwencje tego były wszędzie widoczne.
Katarzyna nie pozostała obojętna wobec zdarzeń swoich czasów. Angażowała się w pełni, nawet jeśli to wydawało się dziedziną działalności obcą kobiecie doby średniowiecza, w dodatku bardzo młodej i niewykształconej.
Życie wewnętrzne Katarzyny, jej żywa wiara, nadzieja i miłość dały jej oczy, aby widzieć, intuicję i inteligencję, aby rozumieć, energię, aby działać. Niepokoiły ją wojny, toczone przez różne państwa europejskie, zarówno te małe, na ziemi włoskiej, jak i inne, większe. Widziała ich przyczynę w osłabieniu wiary chrześcijańskiej i wartości ewangelicznych, zarówno wśród prostych ludzi, jak i wśród panujących. Był nią też brak wierności Kościołowi i wierności samego Kościoła swoim ideałom. Te dwie niewierności występowały wspólnie. Rzeczywiście, Papież, daleko od swojej siedziby rzymskiej - w Awinionie prowadził życie niezgodne z urzędem następcy Piotra; hierarchowie kościelni byli wybierani według kryteriów obcych świętości Kościoła; degradacja rozprzestrzeniała się od najwyższych szczytów na wszystkie poziomy życia.
Obserwując to, Katarzyna cierpiała bardzo i oddała do dyspozycji Kościoła wszystko, co miała i czym była... A kiedy przyszła jej godzina, umarła, potwierdzając, że ofiarowuje swoje życie za Kościół. Krótkie lata jej życia były całkowicie poświęcone tej sprawie.
Wiele podróżowała. Była obecna wszędzie tam, gdzie odczuwała, że Bóg ją posyła: w Awinionie, aby wzywać do pokoju między Papieżem a zbuntowaną przeciw niemu Florencją i aby być narzędziem Opatrzności i spowodować powrót Papieża do Rzymu; w różnych miastach Toskanii i całych Włoch, gdzie rozszerzała się jej sława i gdzie stale była wzywana jako rozjemczyni, ryzykowała nawet swoim życiem; w Rzymie, gdzie papież Urban VI pragnął zreformować Kościół, a spowodował jeszcze większe zło: schizmę zachodnią. A tam gdzie Katarzyna nie była obecna osobiście, przybywała przez swoich wysłanników i przez swoje listy.
Dla tej sienenki Europa była ziemią, gdzie - jak w ogrodzie - Kościół zapuścił swoje korzenie. "W tym ogrodzie żywią się wszyscy wierni chrześcijanie", którzy tam znajdują "przyjemny i smaczny owoc, czyli - słodkiego i dobrego Jezusa, którego Bóg dał świętemu Kościołowi jako Oblubieńca". Dlatego zapraszała chrześcijańskich książąt, aby " wspomóc tę oblubienicę obmytą we krwi Baranka", gdy tymczasem "dręczą ją i zasmucają wszyscy, zarówno chrześcijanie, jak i niewierni" (list nr 145 - do królowej węgierskiej Elżbiety, córki Władysława Łokietka i matki Ludwika Węgierskiego). A ponieważ pisała do kobiety, chciała poruszyć także jej wrażliwość, dodając: "a w takich sytuacjach powinno się okazać miłość". Z tą samą pasją Katarzyna zwracała się do innych głów państw europejskich: do Karola V, króla Francji, do księcia Ludwika Andegaweńskiego, do Ludwika Węgierskiego, króla Węgier i Polski (list 357) i in. Wzywała do zebrania wszystkich sił, aby zwrócić Europie tych czasów duszę chrześcijańską.
Do kondotiera Jana Aguto (list 140) pisała: "Wzajemne prześladowanie chrześcijan jest rzeczą wielce okrutną i nie powinniśmy tak dłużej robić. Trzeba natychmiast zaprzestać tej walki i porzucić nawet myśl o niej".
Szczególnie gorące są jej listy do papieży. Do Grzegorza XI (list 206) pisała, aby "z pomocą Bożej łaski stał się przyczyną i narzędziem uspokojenia całego świata". Zwracała się do niego słowami pełnymi zapału, wzywając go do powrotu do Rzymu: "Mówię ci, przybywaj, przybywaj, przybywaj i nie czekaj na czas, bo czas na ciebie nie czeka". "Ojcze święty, bądź człowiekiem odważnym, a nie bojaźliwym". "Ja też, biedna nędznica, nie mogę już dłużej czekać. Żyję, a wydaje mi się, że umieram, gdyż straszliwie cierpię na widok wielkiej obrazy Boga". "Przybywaj, gdyż mówię ci, że groźne wilki położą głowy na twoich kolanach jak łagodne baranki". Katarzyna nie miała jeszcze 30 lat, kiedy tak pisała!
Powrót Papieża z Awinionu do Rzymu miał oznaczać nowy sposób życia Papieża i jego Kurii, naśladowanie Chrystusa i Piotra, a więc odnowę Kościoła. Czekało też Papieża inne ważne zadanie: "W ogrodzie zaś posadź wonne kwiaty, czyli takich pasterzy i zarządców, którzy są prawdziwymi sługami Jezusa Chrystusa" - pisała. Miał więc "wyrzucić z ogrodu świętego Kościoła cuchnące kwiaty, śmierdzące nieczystością i zgnilizną", czyli usunąć z odpowiedzialnych stanowisk osoby niegodne. Katarzyna całą sobą pragnęła świętości Kościoła.
Apelowała do Papieża, aby pojednał kłócących się władców katolickich i skupił ich wokół jednego wspólnego celu, którym miało być użycie wszystkich sił dla upowszechniania wiary i prawdy. Katarzyna pisała do niego: "Ach, jakże cudownie byłoby ujrzeć lud chrześcijański, dający niewiernym sól wiary" (list 218, do Grzegorza XI). Poprawiwszy się, chrześcijanie mieliby ponieść wiarę niewiernym, jak oddział apostołów pod sztandarem świętego krzyża.
Umarła, nie osiągnąwszy wiele. Papież Grzegorz XI wrócił do Rzymu, ale po kilku miesiącach zmarł. Jego następca - Urban VI starał się o reformę, ale działał zbyt radykalnie. Jego przeciwnicy zbuntowali się i wybrali antypapieża. Zaczęła się schizma, która trwała wiele lat. Chrześcijanie nadal walczyli między sobą. Katarzyna umarła, podobna wiekiem (33 lata) i pozorną klęską do swego ukrzyżowanego Mistrza.

CZYTAJ DALEJ

Zmarł ks. Zbigniew Nidecki

2024-04-29 12:13

Materiały kurialne

Śp. Ks. Zbigniew Nidecki

Śp. Ks. Zbigniew Nidecki

Odszedł do wieczności ks. kan. Zbigniew Nidecki, kapłan diecezji zielonogórsko-gorzowskiej.

W piątek 26 kwietnia 2024 r., w 72. roku życia i 43. roku kapłaństwa, zakończył swoją ziemską pielgrzymkę śp. ks. kan. Zbigniew Nidecki, emerytowany kapłan naszej diecezji.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję