Reklama

Kościół

VI Kongres Nowej Ewangelizacji: bez nawrócenia kapłańskiego serca Kościół się nie zreformuje

– Można reformować struktury, ale bez nawrócenia kapłańskiego serca Kościół się nie zreformuje – mówił abp Jorge Carlos Patrón Wong w czasie pierwszego dnia VI Kongresu Nowej Ewangelizacji, który od 9 do 11 września odbywa się w Łodzi.

[ TEMATY ]

Kongres Nowej Ewangelizacji

Karol Porwich/Niedziela

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Mszą św. w archikatedrze łódzkiej abp Grzegorz Ryś zainaugurował VI Kongres Nowej Ewangelizacji, który od 9 do 11 września przebiega pod hasłem „Miasto – Rewitalizacja”. Pierwszy dzień był poświęcony kapłaństwu służebnemu. Konferencja i dyskusje odbywały się w łódzkim seminarium.

Abp Jorge Carlos Patrón Wong zwrócił uwagę na konieczność nawrócenia kapłańskiego serca; nawrócenie to ma się dokonywać przez całe życie. Sekretarz Kongregacji ds. Duchowieństwa podkreślił, że czas seminarium jest stosunkowo najkrótszym okresem formacji w porównaniu do całego życia kapłańskiego.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Istotnym wymiarem formacji kapłańskiej jest bycie uczniem, które upodabnia do Jezusa w różnych przestrzeniach życia i posługi. Podobieństwo kapłana do Jezusa nie pochodzi z samego faktu święceń, ale rodzi się każdorazowo z nawrócenia.

– Nie można być chrześcijaninem bez wspólnoty. Tym bardziej nie można być kapłanem indywidualistą. Zawsze żyje się we wspólnocie i dla wspólnoty. Misje i apostolaty zawsze są z innymi i dla innych – mówił abp Wong podkreślając relację kapłana z Panem Bogiem, swoim biskupem, wspólnotą kapłańską i świeckimi, wśród których się posługuje. Podkreślił, że niezwykle ważną rzeczą w powołaniu kapłańskim jest bycie ojcem, przyjacielem i pasterzem dla tych, do których jest się posłanym. - Nasi wierni patrząc na nasze życie chcą w nas widzieć, nie tylko nauczyciela, ale pasterza i przyjaciela – mówił.

Arcybiskup zwrócił też uwagę na fakt zmęczenia w posłudze kapłańskiej i zaznaczył, że jest to zjawisko naturalne i nie należy wtedy rezygnować z duchowości, bo Pan Bóg daje też duchowość na czas zmęczenia.

Drugą część stanowił panel dyskusyjny, w którym wzięli udział duchowni z różnym doświadczeniem posługi duszpasterskiej – proboszcz diecezjalny i zakonny, wikariusz i diakon stały. Debatę moderował abp Grzegorz Ryś.

Reklama

Jezuita o. Remigiusz Recław zastanawiał się czy seminarium nie jest bardziej czasem deformacji niż formacji. – Wiara izolowana jest od zewnętrznych problemów, od codzienności, od ludzi. Później trzeba z tym wejść w życie, pogodzić codzienność, z modlitwą, z życiem z Panem Bogiem – albo to się uda, albo nie – mówił łódzki proboszcz.

Podziel się cytatem

Reklama

Ks. Teodor Sawielewicz, wikariusz z Oleśnicy polecił księżom zasadę, aby jako młodzi księża spisywali na kartce to, co przeszkadza im w ich proboszczach, a gdy za kilka lat sami będą przełożonymi wrócili do tej kartki i jej treść wzięli do siebie.

Reklama

Ks. Jacek Socha, gdy został proboszczem postanowił otworzyć na plebanii kaplicę dla księży i kupił ekspres do kawy, aby w tych dwóch przestrzeniach budować wspólnotę kapłańską. – Jednoczy mnie z księżmi misja – wspólne prowadzenie rekolekcji, zachwycanie się tym samym charyzmatem w Kościele – z tymi księżmi mam dobre relacje, dobrze się rozumiemy – mówił proboszcz z Gdańska.

Diakon Waldemar Rozynkowski z Torunia zaapelował do biskupów i księży, aby nie lekceważyli powołań do diakonatu stałego. – Jeśli wy – kapłani nie będziecie poważnie traktowali diakonów, to nie liczcie, że świeccy będą traktowali ich poważnie i będą chcieli przyjmować sakrament chrztu, prowadzić pogrzeby czy słuchać katechez głoszonych przez diakona – mówił Waldemar Rozynkowski. Komentował to także abp Grzegorz Ryś odnosząc się do konferencji abp Wonga, który podkreślił, że powołanie do święceń nie jest wyborem drogi, ale odpowiedzią na zaproszenie Pana Boga. – Po co nam stali diakoni? To jest idiotyczne pytanie. Zapytajcie o to Ducha Świętego! To on zaprasza ludzi do drogi ku święceniom diakonatu. Po naszej stronie potrzebna jest otwartość, a nie recenzja. Jak będzie po naszej stronie otwartość, to odkryjemy do czego potrzebni są nam i Kościołowi – mówił metropolita łódzki.

Na zakończenie spotkania miała miejsce modlitwa animowana przez zespół nowej ewangelizacji, którą zakończyła wspólna modlitwa abp. Patron Wonga, abp. Grzegorza Rysia i bp. Wojciecha Osiala.

VI Ogólnopolski Kongres Nowej Ewangelizacji pod hasłem: „Miasto – rewitalizacja" jest próbą głębszego odczytania i zastosowania wskazań papieża Franciszka z dokumentu programowego Evangelii gaudium o ewangelizacji prowadzonej na terenach miejskich.

Reklama

W piątek rozpoczną się dwa dni rekolekcji dla ewangelizatorów prowadzone przez Wspólnoty Jerozolimskie. Zaplanowane są też konferencje i warsztaty, a także ewangelizacja miasta. Uczestnicy będą mogli wziąć udział w warsztatach o tematyce: Różnice pokoleniowe, Skazani, Bezdomni, Małżeństwa niesakramentalne, Homoseksualizm, Rozczarowani Kościołem, Kultura młodych, Przemoc wobec kobiet i dzieci, Ewangelizacja w sieci.

W piątek wykład wprowadzający na podstawie Evangelii gaudium wygłosi kard. Lluís Martínez Sistach, a prelekcję zatytułowaną „O nowy paradygmat ewangelizacji: mówić czy słuchać?" poprowadzi dr Bogusław Jasiński. Dwugłos ukazujący realia peryferii miasta i Kościoła zaprezentują prof. Kaja Kaźmierska (Uniwersytet Łódzki) i ks. Tomáš Halík. Popołudniu konwersatorium „Teologia przepowiadania online” poprowadzi ks. dr Grzegorz Strzelczyk. Wieczorem zaplanowano warsztaty „Spotkania na „krańcu świata”: jak być wiarygodnym, żeby brat mógł być wierzący?”.

Szczegółowe informacje dostępne na stronie internetowej: www.nowaewangelizacja.org. Transmisja z wydarzeń kongresowych na antenie Radia Profeto (www.profeto.pl/radio).

2021-09-10 09:29

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Zakończył się Kongres Nowej Ewangelizacji: prowadźmy człowieka do ideału, ale wychodźmy od konkretu życia

[ TEMATY ]

Kongres Nowej Ewangelizacji

Ks. Michał Olszewski

– Od konkretu ludzkiego życia prowadzimy człowieka do ideału. Ale nie zrobimy tego nigdy, jeśli nie zobaczymy Boga obecnego w jego życiu teraz – mówił abp Grzegorz Ryś podsumowując V Kongres Nowej Ewangelizacji, który pod hasłem „Radość Miłości” odbywał się w Gnieźnie od 24 do 27 października.

W czasie niedzielnej przedpołudniowej sesji próbowano zebrać kongresowe owoce. Uczestnicy dzielili się tym, jakie doświadczenia zabierają do swoich domów z Gniezna.

CZYTAJ DALEJ

Kościół czci patronkę Europy - św. Katarzynę ze Sieny

[ TEMATY ]

św. Katarzyna

pl.wikipedia.org

Kościół katolicki wspomina dziś św. Katarzynę ze Sieny (1347-80), mistyczkę i stygmatyczkę, doktora Kościoła i patronkę Europy. Choć była niepiśmienna, utrzymywała kontakty z najwybitniejszymi ludźmi swojej epoki. Przyczyniła się znacząco do odnowy moralnej XIV-wiecznej Europy i odbudowania autorytetu Kościoła.

Katarzyna Benincasa urodziła się w 1347 r. w Sienie jako najmłodsze, 24. dziecko w pobożnej, średnio zamożnej rodzinie farbiarza. Była ulubienicą rodziny, a równocześnie od najmłodszych lat prowadziła bardzo świątobliwe życie, pełne umartwień i wyrzeczeń. Gdy miała 12 lat doszło do ostrego konfliktu między Katarzyną a jej matką. Matka chciała ją dobrze wydać za mąż, podczas gdy Katarzyna marzyła o życiu zakonnym. Obcięła nawet włosy i próbowała założyć pustelnię we własnym domu. W efekcie popadła w niełaskę rodziny i odtąd była traktowana jak służąca. Do zakonu nie udało jej się wstąpić, ale mając 16 lat została tercjarką dominikańską przyjmując regułę tzw. Zakonu Pokutniczego. Wkrótce zasłynęła tam ze szczególnych umartwień, a zarazem radosnego usługiwania najuboższym i chorym. Wcześnie też zaczęła doznawać objawień i ekstaz, co zresztą, co zresztą sprawiło, że otoczenie patrzyło na nią podejrzliwie.
W 1367 r. w czasie nocnej modlitwy doznała mistycznych zaślubin z Chrystusem, a na jej palcu w niewyjaśniony sposób pojawiła się obrączka. Od tego czasu święta stała się wysłanniczką Chrystusa, w którego imieniu przemawiała i korespondowała z najwybitniejszymi osobistościami ówczesnej Europy, łącznie z najwyższymi przedstawicielami Kościoła - papieżami i biskupami.
W samej Sienie skupiła wokół siebie elitę miasta, dla wielu osób stała się mistrzynią życia duchowego. Spowodowało to jednak szereg podejrzeń i oskarżeń, oskarżono ją nawet o czary i konszachty z diabłem. Na podstawie tych oskarżeń w 1374 r. wytoczono jej proces. Po starannym zbadaniu sprawy sąd inkwizycyjny uwolnił Katarzynę od wszelkich podejrzeń.
Św. Katarzyna odznaczała się szczególnym nabożeństwem do Bożej Opatrzności i do Męki Chrystusa. 1 kwietnia 1375 r. otrzymała stygmaty - na jej ciele pojawiły się rany w tych miejscach, gdzie miał je ukrzyżowany Jezus.
Jednym z najboleśniejszych doświadczeń dla Katarzyny była awiniońska niewola papieży, dlatego też usilnie zabiegała o ich ostateczny powrót do Rzymu. W tej sprawie osobiście udała się do Awinionu. W znacznym stopniu to właśnie dzięki jej staraniom Następca św. Piotra powrócił do Stolicy Apostolskiej.
Kanonizacji wielkiej mistyczki dokonał w 1461 r. Pius II. Od 1866 r. jest drugą, obok św. Franciszka z Asyżu, patronką Włoch, a 4 października 1970 r. Paweł VI ogłosił ją, jako drugą kobietę (po św. Teresie z Avili) doktorem Kościoła. W dniu rozpoczęcia Synodu Biskupów Europy 1 października 1999 r. Jan Paweł II ogłosił ją wraz ze św. Brygidą Szwedzką i św. Edytą Stein współpatronkami Europy. Do tego czasu patronami byli tylko święci mężczyźni: św. Benedykt oraz święci Cyryl i Metody.
Papież Benedykt XVI 24 listopada 2010 r. poświęcił jej specjalną katechezę w ramach cyklu o wielkich kobietach w Kościele średniowiecznym. Podkreślił w niej m.in. iż św. Katarzyna ze Sieny, „w miarę jak rozpowszechniała się sława jej świętości, stała się główną postacią intensywnej działalności poradnictwa duchowego w odniesieniu do każdej kategorii osób: arystokracji i polityków, artystów i prostych ludzi, osób konsekrowanych, duchownych, łącznie z papieżem Grzegorzem IX, który w owym czasie rezydował w Awinionie i którego Katarzyna namawiała energicznie i skutecznie by powrócił do Rzymu”. „Dużo podróżowała – mówił papież - aby zachęcać do wewnętrznej reformy Kościoła i by krzewić pokój między państwami”, dlatego Jan Paweł II ogłosił ją współpatronką Europy.

CZYTAJ DALEJ

Zmarł ks. Zbigniew Nidecki

2024-04-29 12:13

Materiały kurialne

Śp. Ks. Zbigniew Nidecki

Śp. Ks. Zbigniew Nidecki

Odszedł do wieczności ks. kan. Zbigniew Nidecki, kapłan diecezji zielonogórsko-gorzowskiej.

W piątek 26 kwietnia 2024 r., w 72. roku życia i 43. roku kapłaństwa, zakończył swoją ziemską pielgrzymkę śp. ks. kan. Zbigniew Nidecki, emerytowany kapłan naszej diecezji.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję