Reklama

Watykan

Kard. M. Semeraro przedstawił rolę postulatora w procesach kanonizacyjnych

Ograniczenie do 30 liczby spraw, którymi może się zajmować jeden postulator na rzymskim etapie ich rozpatrywania oraz pozbawienie kardynałów, biskupów i oficjałów Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych pełnienia roli postulatorów – to dwie najbardziej znaczące nowości Regulaminu Postulatorów. Dokument ten, który normuje urząd i zadania tej grupy ludzi, wszedł w życie 11 października, w kolejną (59.) rocznicę rozpoczęcia Soboru Watykańskiego II. Szczegóły i okoliczności powstania Regulaminu przedstawił w rozmowie z Radiem Watykańskim prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kard. Marcello Semeraro.

[ TEMATY ]

Watykan

proces kanonizacyjny

Margita Kotas

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Na wstępie przypomniał on, że dotychczas pracę postulatora regulowały różne przepisy, ujęte w formie Vademecum lub Kodeksu w sprawie postulatorów (Codex pro postulatoribus). Były one dziełem na ogół samych zainteresowanych lub niekiedy kilku oficjałów Kongregacji. Brakowało natomiast jednolitego dokumentu normatywnego, który dotyczyłby całościowo osoby i funkcji postulatora i pod tym względem ogłoszony obecnie Regulamin jest czymś zupełnie nowym – podkreślił kardynał.

Wyjaśnił, że pomysł wydania takiego materiału zrodził się w samej Kongregacji z przekonania o jego użyteczności, jako że w różnych normach prawnych, związanych ze sprawami wyniesienia konkretnych osób na ołtarze, pojawiają się odniesienia do postulatorów. „Regulamin jest owocem wspólnych badań, dziś ośmieliłbym się powiedzieć, że była to praca «synodalna»” – stwierdził rozmówca rozgłośni papieskiej.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Zaznaczył, że najpierw grupa robocza, złożona z kilku postulatorów i pracowników Kongregacji, opracowała tekst podstawowy, nad którym następnie pochylili się pozostali członkowie tego urzędu, łącznie z przewodniczącym kolegium postulatorów i wreszcie zajął się nim kongres zwyczajny Kongregacji. 30 sierpnia prefekt przedstawił uzgodniony już projekt papieżowi, który mu zezwolił na podpisanie i ogłoszenie go. „Na to wydarzenie wybraliśmy symboliczną datę 11 października, przywołującą w pamięci rozpoczęcie Vaticanum II [w 1962 – KAI]” – oświadczył purpurat.

Zwrócił następnie uwagę, że bardzo ważna jest część wstępna tego dokumentu, zawiera bowiem „pojęcia ogólne”, czyli normy „tworzące” i określające postulatora, mówiące o stawianych mu wymaganiach i wymieniające zadania, jakie ma pełnić, wyjaśniające sposoby powoływania tych ludzi oraz określające administracyjne wymiary ich działań. W tej części znalazły się też dwie istotne nowości, które – choć mogą wydawać się ograniczeniami – wynikają w rzeczywistości z wagi zobowiązań, wymaganych dla każdej sprawy beatyfikacyjnej i kanonizacyjnej.

Reklama

Artykuł 6a dokumentu głosi, iż postulatorami tych spraw nie mogą być kardynałowie, biskupi i wszystkie osobe pełniące jakieś funkcje w Kongregacji: oficjałowie, konsultanci historyczni, teologiczni czy eksperci lekarscy – tłumaczył dalej kard. Semeraro. Wskazał następnie na art. 9, głoszący, że jeden postulator może prowadzić najwyżej 30 spraw.

Kolejne rozdziały nowego dokumentu opisują specyfikę i szczegóły roli postulatora na etapie diecezjalnym, a potem w tzw. „fazie rzymskiej”, a więc wtedy, gdy sprawa trafia do Kongregacji. Regulamin wymienia też zadania postulatora w chwili beatyfikacji, kanonizacji lub przyznania danemu świętemu lub świętej tytułu doktora Kościoła. Na zakończenie zawiera on pewne wskazówki w sprawie zadań postulatorów w odniesieniu do relikwii i doczesnych szczątków osób wyniesionych na ołtarze.

Zdaniem kardynała-prefekta idealny postulator przyjmuje i wykonuje powierzone mu obowiązki w duchu służby, i to nie jakiejkolwiek, ale pełnionej w Kościele i dla jego dobra oraz dla dobra wiernych. Purpurat przypomniał, że w przemówieniu do Kongregacji 12 grudnia 2019 Franciszek podkreślił, że postulatorzy winni pielęgnować w sobie świadomość, że sprawy, którymi się zajmują, są „rzeczywistością o charakterze duchowym, nie tylko procesowym”.

Z prawnego punktu widzenia postulator reprezentuje „aktora”, czyli swego rodzaju „bohatera” sprawy przed urzędem watykańskim i innymi właściwymi władzami kościelnymi – kontynuował swe uwagi kardynał. A zatem jego zadaniem jest przestrzeganie i spełnianie w należyty sposób wszystkich kroków przewidzianych w kanonicznej procedurze beatyfikacji i kanonizacji – dodał. Jednocześnie zauważył, że postaci postulatora nie należy sprowadzać tylko do wymiaru prawnego, wspiera on bowiem i koordynuje działalność pożyteczną do szerzenia wiedzy o kandydacie na ołtarze i pobudza do uciekania się do jego wstawiennictwa.

Reklama

„W tym kontekście pragnę podkreślić, że jeszcze przed formalnym rozpoczęciem sprawy cnót heroicznych, męczeństwa lub daru życia postulator powinien zwrócić szczególną i stosowną uwagę na sprawdzenie prawdziwej, trwałej i rozpowszechnionej opinii świętości i znaków osoby kandydującej do chwały ołtarzy” – stwierdził purpurat kurialny.

Na zakończenie podkreślił ważność a zarazem delikatność urzędu postulatora, dodając, że jeśli ludzie ci będą podejmować swe zadania z należytą powagą i w duchu kościelnym, mogą uczynić wiele dla dobra sprawy, którą prowadzą i Kościoła.

2021-10-16 19:24

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Papież: Charis to Międzynarodowa Służba Komunii

[ TEMATY ]

Watykan

papież Franciszek

Grzegorz Gałązka

Jutro, w uroczystość Zesłania Ducha Świętego rozpoczyna działalność Charis, czyli nowy organizm, zajmujący się koordynacją całej Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym. Z tej okazji delegaci z całego świata spotkali się na audiencji z Papieżem Franciszkiem. Misję Charis Papież Franciszek streścił w zdaniu: „Nowa i jedyna służba komunii”.

Ojciec Święty zauważył, że to, co nowe na początku budzi niepewność oraz poczucie zagrożenia zmianami, które może przynieść. Nowość Pana Boga jest jednak zawsze wyrazem błogosławieństwa, ponieważ wychodzi z serca miłującego. Charis powinien służyć wszystkim wspólnotom charyzmatycznym, które Duch Święty wzbudził w świecie. Jego rolą jest służba, a nie rządzenie. To znaczy, że ma zaspokajać rozmaite potrzeby oraz towarzyszyć w drodze, w możliwie najlepszy sposób. Kolejnym elementem tożsamości nowego organizmu jest komunia. Chodzi o świadectwo jedności w różnorodności charyzmatów i darów. Franciszek przywołał w tym miejscu obraz Trójcy Świętej oraz rodziny, w której nikt nie jest ważniejszy od innych ani ze względu na wiek, ani ze względu na inteligencję czy z powodu posiadanych zdolności, ponieważ wszyscy są dziećmi kochanymi przez tego samego Ojca. Papież wskazał również, czego On sam oraz Kościół oczekują od Charis oraz całej Odnowy w Duchu Świętym.

CZYTAJ DALEJ

Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować

2024-03-29 06:20

[ TEMATY ]

Wielki Piątek

rozważanie

Adobe. Stock

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Dzisiaj nie ma Mszy św. w kościele, ale adorując krzyż, rozważamy miłość Boga posuniętą do ofiary Bożego Syna. Izajasz opisuje Jego cierpienie i nagrodę za podjęcie go (Iz 52, 13 – 53, 12). To cierpienie, poczynając od krwi ogrodu Oliwnego do śmierci na krzyżu, miało swoich świadków, choć żaden z nich nie miał pojęcia, że w tym momencie dzieją się rzeczy większe niż to, co widzą. „Podobnie, jak wielu patrzyło na niego ze zgrozą – tak zniekształcony, niepodobny do człowieka był jego wygląd i jego postać niepodobna do ludzi – tak też wprawi w zdumienie wiele narodów. Królowie zamkną przed nim swoje usta, bo ujrzą coś, o czym im nie mówiono, i zrozumieją coś, o czym nigdy nie słyszeli” (Iz 52, 14n). Krew Jezusa płynie jeszcze po Jego śmierci – z przebitego boku wylewa się zdrój miłosierdzia na cały świat. Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować.

CZYTAJ DALEJ

O niemieckiej zbrodni

2024-03-29 15:23

Instytut Pamięci Narodowej Delegatura w Kielcach zaprasza do udziału w panelu dyskusyjnym pt. „Wokół niemieckiej zbrodni na rodzinie Ulmów z Markowej oraz pomocy Żydom przez Polaków. Spojrzenie różnych perspektyw”. Spotkanie odbędzie się w 25 marca o godz. 17 w Centrum Edukacyjnym Instytutu Pamięci Narodowej „Przystanek Historia” ul. Warszawska 5 w Kielcach. 24 marca 1944 roku niemieckie formacje policyjne złożone z żandarmów i policji granatowej z Łańcuta przybyły do zabudowań rodziny Józefa i Wiktorii Ulmów zamieszkujących Markową w dystrykcie krakowskim. Rodzina ta ukrywała ośmioro Żydów: Saula Goldmana z Łańcuta wraz z czterema synami: Baruch, Joachim, Mechel i Mojżesz oraz dwóch ich krewnych z domu Goldman – Gołdy Grünfeld i jej siostry Lei Didner z córką Reszlą. W myśl niemieckiego prawa okupacyjnego małżeństwo

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję