Reklama

Formacja młodych

Aby rozpoznać i pielęgnować swoje powołanie

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Z ks. dr. Jerzym Bieleckim - rektorem Niższego Seminarium Duchownego w Częstochowie - rozmawia Anna Cichobłazińska

Anna Cichobłazińska: - W adhortacji apostolskiej „Pastores dabo vobis” Jan Paweł II pisze, że powołanie kapłańskie często po raz pierwszy objawia się pod koniec okresu dzieciństwa...

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Ks. dr Jerzy Bielecki: - Dlatego Kościół, świadomy od dawna tego zjawiska, zaleca zakładanie niższych seminariów duchownych. We wspomnianej adhortacji Jan Paweł II podkreśla, że „Kościół, działając przez instytucje niższych seminariów, pielęgnuje ziarna powołań zasiane w chłopięcych sercach, stara się je wstępnie rozpoznać i wspomagać ich rozwój”. Zasadniczym celem działania niższych seminariów duchownych jest rozpoznanie powołań kapłańskich i pomoc w ich rozwoju. Program wychowawczy niższych seminariów sprzyja właśnie takiej formacji ludzkiej, kulturowej i duchowej, dzięki której młody człowiek może wstąpić do wyższego seminarium odpowiednio przygotowany. Ten cel realizuje Niższe Seminarium Duchowne Archidiecezji Częstochowskiej, jedno z dwóch diecezjalnych seminariów w Polsce. Trzeba więc widzieć Niższe Seminarium jako instytucję wspierającą jedno z podstawowych zadań Kościoła, jakim jest troska o nowe powołania kapłańskie. Warto jednak dodać, że nie wszyscy absolwenci niższych seminariów trafiają do wyższych seminariów, niektórzy wstępują do zakonów lub zakładają rodziny.

- Dzieje tej placówki ściśle związały się z powojennymi losami naszej ojczyzny i Kościoła. Proszę przybliżyć Czytelnikom „Niedzieli” początki Niższego Seminarium Duchownego w Częstochowie.

- Początki Niższego Seminarium Duchownego sięgają wakacji 1951 r. Wtedy to bp Zdzisław Goliński, na bazie dotychczasowej bursy dla uczniów szkół średnich, istniejącej w domu zakonnym Braci Szkolnych, postanowił utworzyć Niższe Seminarium Duchowne. Na początku było wiele trudności. Brakowało odpowiedniego zaplecza materialnego, trudno też było o nauczycieli, gdyż władze komunistyczne represjonowały tych, którzy chcieli uczyć i wychowywać w Niższym Seminarium Duchownym. Świadectwo dojrzałości uzyskane podczas matury seminaryjnej nie było uznawane przez władze oświatowe. Dopiero zmiany społeczno-polityczne z lat 80. przyczyniły się do poprawy sytuacji prawnej Niższego Seminarium Duchownego (m.in. egzamin dojrzałości odbywa się w szkole przed Państwową Komisją Egzaminacyjną, a absolwenci mogą ubiegać się o przyjęcie na wszystkie kierunki studiów).

Reklama

- W 2001 r. Niższe Seminarium Duchowne obchodziło jubileusz 50-lecia istnienia. Uroczystości zgromadziły absolwentów i profesorów szkoły. Wspominano nie tylko chlubną przeszłość, ale zastanawiano się również nad teraźniejszością i przyszłością Seminarium...

- Było to znaczące i ważne wydarzenie w historii naszego Seminarium. Główne uroczystości odbyły się 29 września 2001 r. W archikatedrze częstochowskiej, podczas uroczystej Eucharystii pod przewodnictwem abp. Józefa Kowalczyka - nuncjusza apostolskiego, dziękowaliśmy Bogu za wszelkie dobro, jakie dokonało się w ciągu minionych 50 lat. Następnie w szkole odbyła się akademia, która zgromadziła wielu wybitnych gości. Największą grupę stanowili absolwenci Niższego Seminarium Duchownego - tak świeccy, jak i duchowni. Wśród tych ostatnich należy wymienić najwybitniejszych: ks. inf. Mariana Mikołajczyka - wikariusza generalnego archidiecezji częstochowskiej, kanclerza Kurii Metropolitalnej w Częstochowie, ks. inf. Ireneusza Skubisia - redaktora naczelnego Niedzieli, byłych rektorów WSD w Częstochowie: ks. prof. Zenona Uchnasta i ks. prof. Jana Związka.
Miłym akcentem był list kard. Zenona Grocholewskiego - prefekta Kongregacji Edukacji Katolickiej Stolicy Apostolskiej. Oprócz życzeń Ksiądz Kardynał wyraził nadzieję, „iż Niższe Seminarium Duchowne w Częstochowie będzie również w przyszłości miejscem uprzywilejowanym budzenia licznych i świętych powołań do kapłaństwa oraz formacji młodzieży ożywionej duchem ewangelicznym i zdolnej do podjęcia ważnych zadań w Kościele i społeczeństwie”.

- Niższe Seminarium Duchowne to dzisiaj nowoczesna, pięknie wyposażona szkoła. Do kogo kierowana jest oferta edukacyjna?

- Niższe Seminarium Duchowne wpisuje się w proces reformy szkolnictwa.
1 września 2002 r. przekształcone zostało z 4-letniego liceum w 3-letnie liceum ogólnokształcące. Cykl nauczania oparty jest na obowiązujących przepisach, dotyczących edukacji w szkołach publicznych. Do Seminarium przyjmujemy chłopców po ukończeniu gimnazjum. Zasada ta odnosi się szczególnie do tej młodzieży męskiej, która pragnie pielęgnować i rozwijać ziarno powołania kapłańskiego lub zakonnego.

- Jakie jest zadanie Niższego Seminarium Duchownego na początku XXI wieku?

- W moim przekonaniu odpowiedź jest prosta: dać uczniom podstawowe chrześcijańskie wychowanie, obejmujące formację ludzką, kulturową i duchową. Niższe Seminarium postrzegamy jako elitarną szkołę ponadgimnazjalną o charakterze humanistycznym, przygotowującą młodzież nie tylko do życia kapłańskiego, ale także zdolną do podjęcia ważnych zadań w Kościele i społeczeństwie - w charakterze katolika świeckiego. Nauczanie i wychowanie w Niższym Seminarium Duchownym ma na celu pełny rozwój osoby przygotowanej do podejmowania odpowiedzialnych wyborów życiowych opartych na rozpoznanym powołaniu.

- Dla rodziców i uczniów ważne są warunki, w jakich prowadzone są zajęcia. Proszę przedstawić bazę materialną i edukacyjną szkoły.

- W ostatnich latach podjęto wiele wysiłków zmierzających do unowocześnienia placówki. Obecnie, po modernizacji i rozbudowie budynku, Seminarium dysponuje nowoczesnymi obiektami dydaktycznymi. Nowoczesna sala komputerowa, wyposażona w 16 stanowisk z dostępem do internetu, umożliwia kształcenie w zakresie informatyki i multimediów. Nowa sala gimnastyczna stwarza możliwości nie tylko swobodnego prowadzenia zajęć z wychowania fizycznego, ale też, ze względu na 60-osobową widownię, organizowania spotkań sportowych o charakterze międzyszkolnym. Sala gimnastyczna na czas uroczystości seminaryjnych staje się także salą widowiskową, gdzie uczniowie przedstawiają swoje propozycje teatralne i muzyczne. Ważne miejsce w nauczaniu, którego jednym z celów jest przygotowanie kandydatów do Wyższego Seminarium Duchownego, zajmuje muzyka. Pracownia muzyczna stwarza warunki do nauki śpiewu, gry na instrumentach (organy, fortepian, gitara), wspólnego śpiewania w scholi seminaryjnej czy w zespole muzycznym. W szkole prowadzone są zajęcia pozalekcyjne - kółka: informatyczne, historyczne, miłośników języka francuskiego, angielskiego a także drużyna harcerska i koła sportowe.

- Niższe Seminarium Duchowne jest jedną z dwu tego typu placówek w Polsce. Czy chłopcy z innych diecezji mogą ubiegać się o przyjęcie do tej szkoły?

- Jesteśmy otwarci na absolwentów gimnazjów z innych stron Polski. Postępujemy tak zgodnie z naszą długoletnią tradycją i praktyką. Podkreślił ten fakt również abp Stanisław Nowak, gdy mówił, że „chwałą Seminarium jest to, że swoim wpływem formacyjnym ogarniało i wciąż ogarnia nie tylko młodzież pochodzącą z diecezji częstochowskiej, ale praktycznie służy całemu Kościołowi w Polsce”.

- Dziękuję za rozmowę.

Niższe Seminarium Duchowne

Niższe Seminarium Duchowne - Liceum Ogólnokształcące Archidiecezji Częstochowskiej jest szkołą trzyletnią z internatem, w której można lepiej zastanowić się nad swoim życiowym powołaniem. Dotyczy to szczególnie tych młodych chłopców, którzy myślą o wstąpieniu do Wyższego Seminarium Duchownego.

Wymagane dokumenty:
- podanie
- życiorys
- trzy zdjęcia
- świadectwo ukończenia gimnazjum
- świadectwo chrztu i bierzmowania
- pisemna zgoda rodziców
- odpis aktu urodzenia
- świadectwo od księdza proboszcza
- opinia katechety
- karta zdrowia

ADRES:
Niższe Seminarium Duchowne
Liceum Ogólnokształcące
ul. Piotrkowska 17
42-200 Częstochowa
tel. (0-34) 324-11-09
fax (0-34) 324-55-94
e-mail: nsd@niedziela.pl
Więcej informacji na stronie internetowej: www.nsd.niedziela.pl

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Rita z Cascii, żona, matka i zakonnica

Niedziela Ogólnopolska 35/2008, str. 4

[ TEMATY ]

św. Rita

Arkadiusz Bednarczyk

Obraz św. Rity znajdziemy m.in. w kościele w Ropczycach

Obraz św. Rity znajdziemy m.in. w kościele w Ropczycach

Tysiące wiernych i tysiące czerwonych róż. Tak co roku wierni obchodzą w Cascii (ok. 150 km na północ od Rzymu) rocznicę śmierci jednej z najbardziej popularnych włoskich świętych - Rity, patronki od spraw po ludzku beznadziejnych.
Chociaż żyła dawno, bo prawie sześć wieków temu, ludzie XX i XXI wieku wydają się na nowo odkrywać tę Świętą.
- Polecają się jej tak licznie, ponieważ sama przeżyła bardzo wiele i jest patronką wszystkich stanów: była przecież żoną, matką, wdową i zakonnicą - wyjaśnia przełożona Sióstr Augustianek z Cascii. - Przeżyła ból utraty zamordowanego przez wrogów męża i śmierć dwojga dzieci. Doświadczyła wiele goryczy - gdy początkowo odmówiono jej przyjęcia do zakonu i gdy doprowadzała do pojednania dwa skłócone ze sobą rody.
Jednak to, co po ludzku wydawało się niemożliwe, w jej życiu - dzięki wierze i poddaniu się woli Bożej - okazywało się wykonalne. 22 maja to dzień świąteczny w Cascii - mieście, w którym św. Rita została ochrzczona i przez 40 lat żyła jako augustianka. Wierni przygotowują się do tego dnia podczas nowenny i licznych nabożeństw. Świętu towarzyszą związane od wieków ze św. Ritą symbole, przede wszystkim róża. Uczestnicy uroczystości przynoszą te kwiaty na pamiątkę przekazywanego przez tradycję wydarzenia. Otóż św. Rita kilka miesięcy przed śmiercią, złożona ciężką chorobą, miała poprosić jedną z sióstr o przyniesienie z rodzinnego ogrodu róży. Był styczeń, więc zakonnicy to polecenie wydawało się niewykonalne. Jednak gdy przechodziła obok ogrodu, ze zdumieniem zauważyła świeżą kwitnącą różę, którą przyniosła umierającej.
Pierwsza biografia podkreśla, że ciało Świętej po śmierci - podobnie jak w przypadku innych stygmatyków - zaczęło wydawać woń róż.

CZYTAJ DALEJ

Katedra gnieźnieńska: konserwacja i renowacja konfesji św. Wojciecha

2024-05-22 18:49

[ TEMATY ]

relikwie

św. Wojciech

Artur Stelmasiak

W katedrze gnieźnieńskiej rozpoczęły się prace związane z konserwacją i restauracją jednego z najcenniejszych zabytków - konfesji św. Wojciecha, relikwiarza oraz klęczących postaci podtrzymujących relikwiarz. Publikujemy komunikat Kurii Metropolitalnej w Gnieźnie.

W katedrze gnieźnieńskiej rozpoczęły się prace związane z konserwacją i restauracją jednego z najcenniejszych zabytków - konfesji św. Wojciecha, relikwiarza oraz klęczących postaci podtrzymujących relikwiarz. Projekt zostanie zrealizowany dzięki środkom z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego i wkładowi własnemu archidiecezji. Przewiduje się, że prace potrwają do końca października br. Nie przeszkodzą one w sprawowaniu liturgii i zwiedzaniu Bazyliki Prymasowskiej. Konserwacja i restauracja konfesji i relikwiarza św. Wojciecha wpisuje się w przygotowania do ważnych przyszłorocznych wydarzeń: Roku Świętego 2025, 1000. rocznicy pierwszych koronacji królewskich w katedrze gnieźnieńskiej, 1025. rocznicy powstania metropolii gnieźnieńskiej. W czasie prowadzonych prac pielgrzymi przybywający do grobu Patrona Polski będą mogli modlić się również przy jego relikwiach. W kaplicy św. Stanisława, w nawie południowej archikatedry, został wystawiony relikwiarz św. Wojciecha - trumienka, która współcześnie m.in. używana jest w procesjach w czasie uroczystości świętowojciechowych.

CZYTAJ DALEJ

List Biskupa legnickiego do kapłanów

2024-05-23 07:03

ks. Waldemar Wesołowski

Drodzy Bracia Kapłani!

Z okazji tegorocznego święta Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana, pragnę przesłać Wam najserdeczniejsze wyrazy życzliwości oraz wdzięczności za Waszą duszpasterską posługę. Jest to dla mnie okazja, by podziękować za Waszą codzienną pracę w uświęcaniu Ludu Bożego: w ciszy konfesjonałów, w których towarzyszycie ludzkim dramatom oraz mierzycie się z coraz trudniejszymi sytuacjami; przy ołtarzu Pańskim, na którym spotykamy żywego Boga, a jednocześnie dostrzegamy coraz mniejszą liczbę gromadzących się wokół Niego osób; oraz na ambonie, która dzisiaj jest ogromnym wyzwaniem głoszenia Prawdy oraz i zwracania się do osób o różnych poglądach, wrażliwości oraz życiowym doświadczeniu. Dziękuję za Waszą codzienną pracę: w szkołach, w kancelariach parafialnych, w szpitalach, domach osób chorych, we wspólnotach i grupach parafialnych, w zaangażowaniu w sprawy gospodarcze oraz we wszystkich miejscach, do których docieracie z Ewangelią, a których nie sposób wymienić w jednym liście. Doceniając wszystko co robicie, mam świadomość, że kapłańska praca owocuje powoli i często nawet po podjętym wysiłku nie widzimy od razu efektów naszych działań.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję