Reklama

Franciszek

Noworoczne spotkanie papieża z dyplomatami

[ TEMATY ]

dziadek

franciszkanie

Grzegorz Gałązka

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Na konieczność popierania rodziny, budowania kultury spotkania, troski o ubogich i uchodźców, poszanowanie godności każdego człowieka a także środowiska naturalnego zwrócił uwagę Franciszek spotykając się w Sala Regia Pałacu Apostolskiego na tradycyjnej audiencji dla korpusu dyplomatycznego przy Stolicy Apostolskiej. Stanowiła ona okazję do złożenia życzeń z okazji Świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku oraz przedstawienia stanowiska Stolicy Apostolskiej wobec najważniejszych problemów wspólnoty międzynarodowej. Ojcu Świętemu towarzyszył papieski jałmużnik, abp Konrad Krajewski. Mówiąc o Azji papież Franciszek nie wymieniając Chin, stwierdził, iż "Stolica Apostolska z żywą nadzieją dostrzega oznaki otwarcia płynące z krajów o wielkich tradycjach religijnych i kulturowych, z którymi pragnie współpracować w budowaniu dobra wspólnego".

Reklama

Papież przypomniał najważniejsze wydarzenia jakie miały miejsce w okresie minionego roku w relacjach Stolicy Apostolskiej z poszczególnymi państwami. Następnie wskazał, że budowanie pokoju rozpoczyna się od rodziny i zaapelował o wprowadzanie w życie działań wspierających, promujących i umacniających rodzinę. Zaapelował również o to, by nie usuwać ludzi starszym na margines, a młodzieży dopomóc w znalezieniu pracy i założeniu domu rodzinnego. Zaznaczył, że potrzebne jest "wspólne zaangażowanie wszystkich, aby sprzyjać kulturze spotkania, gdyż tylko ten, kto jest w stanie wyjść ku innym, potrafi przynosić owoce, tworzyć więzi komunii, promieniować radością, budować pokój".

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Następnie Ojciec Święty dokonał przeglądu sytuacji międzynarodowej. Mówiąc o konflikcie Syrii papież zaapelował do wspólnoty międzynarodowej o podjęcie działań na rzecz położenia kresu starciom, umożliwienia niesienia pomocy humanitarnej dla ludności cywilnej a także wsparcia dla krajów, które przyjęły uchodźców, zwłaszcza Libanu i Jordanii.

Wskazał również na problemy istniejące w innych krajach Bliskiego Wschodu: Libanie, Egipcie, a zwłaszcza w relacjach między Izraelczykami a Palestyńczykami i zaapelował o położenie kresu konfliktowi między mieszkańcami Ziemi Świętej.

Ojciec Święty podkreślił zaniepokojenie exodusem chrześcijan z Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej. Zaznaczył, że "pragną oni nadal stanowić część kompleksu społecznego, politycznego i kulturowego krajów, do których budowania się przyczynili i dążą, by wnieść swój wkład do dobra wspólnego społeczeństw, w które pragną być w pełni włączeni jako budowniczowie pokoju i pojednania". Papież przypomniał o konfliktach gnębiących inne kraje Afryki, wymieniając Nigerię, Republikę Środkowoafrykańską, Mali i Sudan Południowy.

Reklama

Mówiąc o sytuacji w Azji Ojciec Święty przypomniał, że przed 50 laty Stolica Apostolska nawiązała stosunki dyplomatyczne z Republiką Korei. Przy tej okazji "chciałbym prosić Boga o dar pojednania na półwyspie, pragnąc, aby dla dobra wszystkich Koreańczyków zainteresowane strony niestrudzenie poszukiwały punktów spotkania i możliwych rozwiązań" - stwierdził papież.

Wyraził też zaniepokojenie próbami pozbawienia chrześcijan ich swobód i narażenia na szwank współżycia obywatelskiego. "Stolica Apostolska z żywą nadzieją dostrzega natomiast oznaki otwarcia płynące z krajów o wielkich tradycjach religijnych i kulturowych, z którymi pragnie współpracować w budowaniu dobra wspólnego" - powiedział Ojciec Święty, nie wymieniając wprost Chińskiej Republiki Ludowej.

Franciszek podkreślił, że ciosem dla pokoju jest wszelkie zaprzeczenie godności osoby ludzkiej. Wymienił klęskę głodu, tym bardziej, że co dzień w wielu częściach świata marnuje się wiele żywności. Uznał to za przejaw „kultury odrzucenia”. Jednocześnie zauważył, że przedmiotem odrzucenia jest nie tylko żywność czy zbywające dobra, lecz często same istoty ludzkie, które są „odrzucane” jakby były „rzeczami niepotrzebnymi”. "Na przykład budzi przerażenie sama myśl, że są dzieci, które nigdy nie będą mogły ujrzeć światła - ofiary aborcji, lub które są wykorzystywane jako żołnierze, gwałcone lub zabijane w konfliktach zbrojnych, czy uczynione przedmiotami rynku w tej straszliwej formie nowoczesnego niewolnictwa jakim jest handel ludźmi, będący przestępstwem przeciwko ludzkości" - podkreślił Ojciec Święty.

Reklama

Papież upomniał się o uchodźców i wygnańców, a także nielegalnych imigrantów poszukujących szczęścia w USA czy Europie. Nawiązując do swej wizyty w lipcu ub. roku na Lampedusie, wyraził ubolewanie z powodu ogólnej obojętności na tragedię rozbitków ginących u brzegów Starego Kontynentu. Wspomniał też o "innym ciosie dla pokoju, wypływającym z chciwej eksploatacji zasobów środowiska" i zaapelował o "dążenie do polityki szanującej tę naszą ziemię, będącą domem każdego z nas".

Na zakończenie Ojciec Święty zapewnił, że Kościół współpracuje ze wszystkimi instytucjami, którym leży na sercu zarówno dobro poszczególnych osób jak i dobro wspólne, zaś Stolica Apostolska jest gotowa do współpracy z poszczególnymi krajami, "by sprzyjać tym więzom braterstwa, które są odblaskiem miłości Boga i podstawą zgody i pokoju".

Poniżej przedstawiamy tekst papieskiego przemówienia w tłumaczeniu na język polski:

Ekscelencje, Panie i Panowie,

Długa i utrwalona tradycja domaga się, aby na początku każdego nowego roku Papież spotykał się z korpusem dyplomatycznym akredytowanym przy Stolicy Apostolskiej, żeby przekazać życzenia i wymieniać kilka myśli, wypływających przede wszystkim z jego pasterskiego serca, wrażliwego na radości i smutki ludzkości. Stąd dzisiejsze spotkanie jest dla mnie wielką radością. Pozwala mi ono wyrazić wam osobiście, waszym rodzinom, władzom i narodom, które reprezentujecie moje najgorętsze życzenia na rok 2014, by był pełen błogosławieństwa i pokoju.

Dziękuję przede wszystkim dziekanowi, panu Jean-Claude Michelowi, który w imieniu was wszystkich wyraził miłość i szacunek łączący wasze narody ze Stolicą Apostolską. Cieszę się widząc was tutaj ponownie tak licznie, po spotkaniu z wami po raz pierwszy kilka dni po moim wyborze na Stolicę Piotrową. W międzyczasie zostali akredytowani liczni nowi ambasadorzy, których witam ponownie, zaś wśród tych, którzy nas opuścili nie mogę nie wspomnieć nieodżałowanego ambasadora Alejandro Valladares Lanzy, wieloletniego dziekana korpusu dyplomatycznego, którego przed kilkoma miesiącami Pan wezwał do siebie.

Dopiero co zakończony rok był szczególnie obfity w wydarzenia nie tylko w życiu Kościoła, ale także w dziedzinie relacji, jakie Stolica Apostolska utrzymuje z państwami i organizacjami międzynarodowymi. Chciałbym szczególnie przypomnieć nawiązanie relacji dyplomatycznych z Sudanem Południowym, podpisanie umów podstawowych lub szczegółowych z Zielonym Przylądkiem, Węgrami i Czadem oraz ratyfikację umowy podpisanej z Gwineą Równikową w roku 2012. Także na płaszczyźnie regionalnej wzrosła obecność Stolicy Apostolskiej zarówno w Ameryce Środkowej, gdzie stała się ona pozaregionalnym obserwatorem Systemu Integracji Środkowoamerykańskiej, jak i w Afryce, wraz z akredytacją pierwszego stałego obserwatora przy Wspólnocie Gospodarczej Państw Afryki Zachodniej.

2014-01-13 12:02

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Na Dzień Babci, Dziadka i nie tylko...

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 3/2006

[ TEMATY ]

babcia

dziadek

Candida.Performa-Foter-CC-BY

Dzień Babci i Dziadka może być nawet deszczowy i pochmurny. Nie pogoda atmosferyczna świadczy jednak o klimacie tych dni. To serca najcieplejszych ludzi świata sprawiają, że nie tylko dni świąteczne, ale i całe życie jest mądrzejsze, bardziej kochane, pełne ufności, bezpieczeństwa i Bożej miłości.
Do końca życia żyją w nas wspomnienia o tych, którzy dawali nam siebie, których być może już nie ma... Pozostali wspomnieniem takim jak to...

Kiedy w Kramsku nadchodziły zimowe wieczory, a zmarznięty świat otulała puchowa pierzyna ze śniegu, babcie rozpalały ogień w kuchni kaflowej, parzyły gorącą herbatę z lipy zerwanej latoś (tegoroczna) i opowiadały dzieciom najprzeróżniejsze historie. Wyjący za oknami wicher potęgował realizm powiastek, które niekiedy mroziły krew w żyłach, zwłaszcza łatwowiernych dzieci. Buzujący ogień rozgrzewał rodzinną atmosferę ciepła, bezpieczeństwa, spokoju i miłości, a jednocześnie podsycał emocje i potęgował wrażenia. W takiej oto scenerii kuchennego teatru słowa i cieni babcie siadywały na ławeczkach i snuły opowieści ciekawym świata wnuczętom. I ja siadywałam w takim teatrze kuchennym w jesienno-zimowe wieczory, wciśnięta w kąt między szafinerką (szafka kuchenna jednosegmentowa) a ryćką (mały stołeczek), czekając na czarodziejski moment opowiadań. I mimo tego, że za każdym razem opowieści były te same, na myśl o tej chwili serce stukało radośnie, wypełniając mnie całą tak zwanym w Kramsku „reisefiberem”, czyli zwyczajnym emocjonalnym pobudzeniem. Jak wszystko, czego dotknęła babcia, tak i owo celebrowanie opowiadania miało swój rytuał. Babunia siadała naprzeciwko pieca, na biało-żółtym krześle, wyściełanym miękką, ręcznie haftowaną poduszeczką. Stopy obute w laćki (laczki - obuwie domowe) kładła na małej ryćce. Na podłodze stawiała miseczkę z prutą włóczką, zakładała bryle (okulary) na nos i wziąwszy do rąk druty, śtrykowała (robiła na drutach) zimowe skarpety, opowiadając nam zdarzenia biblijne, regionalne legendy. Spod babcinych rąk wyłaniały się coraz to nowe paseczki barwnych jak bajkowy świat skarpet, a z ust wypływały równie kolorowe i niesamowite opowieści. Raz po raz, z miną doświadczonej guwernantki, babcia zerkała na nas. A było nas dwoje. W spotkaniach uczestniczył także Andrzej, kolega z klasy, syn organisty. Łączyły nas dwie sprawy: wspólna babcia (uważał babcię Apolonię za swoją, co było powodem wielu sprzeczek miedzy nami), po drugie mieliśmy w „korzeniach rodzinnych” organistów: on - tatę (Sylwester Jałoszyński), ja - dziadka (Jan Benyskiewicz). Wygodnie usadowieni, każdy w swoim ulubionym kąciku, czekaliśmy i na opowiadania, i na znajomy brzęk dzbanka, w którym babcia przechowywała landrynki. Kiedy pojawiała się przed nami, zdejmując wieczko kamionkowego, brązowo-białego dzbanka, w skupieniu, bez pośpiechu wybieraliśmy po landrynce i już byliśmy gotowi do podróży w niesamowity świat opowieści. Ssąc landrynki, które napełniały nas słodyczą i zadowoleniem, słuchaliśmy z powagą. Najwięcej emocji przeżywaliśmy, gdy babcia opowiadała legendę o „świecarach”. Według legendy nowokramskiej, widma - piękne panienki w ognistych sukniach, które palą się, ale nie mogą spłonąć, pojawiają się nad łąkami w mgliste, jesienne noce; wabią do siebie zbłąkanego człowieka słodkim głosem: „Pójdź, pójdź...”. Nie wolno jednak słuchać tego, co mówią. Ten, kto ulegnie urokowi „świecary” i pójdzie za jej głosem, wejdzie na trzęsawiska i pozostanie tam na wieki. W perspektywie mieliśmy powrót do domu, czasami późnym popołudniem. Mroczne widmo panien - światełek, wciągających ludzi do wody, budziło w umysłach kilkuletnich dzieci strach. Przecież mogło się okazać, że i nad Kaliskiem, które znajdowało się niedaleko domku babci, zabłąkała się jakaś „świecara”, żądna życia niewinnego dziecka. I co wtedy? Oprócz legend związanych z Nowym Kramskiem babcia lubiła czytać nam opowiadania religijne. Włożywszy bryle na nos, brała książeczkę do ręki, wertowała pożółkłe kartki, wykorzystując raz po raz naśliniony palec. Znalazłszy odpowiedni fragment, czytała. Od czasu do czasu spoglądała na nas spod okularów, przerywając na chwilę czytanie. Był to moment sprawdzenia naszej uwagi. Opowiadanie było zawsze to samo - o bogatym i o biednym. Morał, którego początek brzmiał w gwarze „ni śrybro, ni złoto”, rozśmieszał nas ze względu na brzmienie, ale przetrwał w sercach do dziś... Dziękuję jej za to! Był to jeden z niewielu momentów, które pozwoliły mi poznać, kim w życiu dziecka jest osoba babci.
CZYTAJ DALEJ

W Sekretariacie KEP zaprezentowano program duszpasterski Kościoła katolickiego w Polsce na rok 2024/2025

2024-11-13 16:47

[ TEMATY ]

episkopat Polski

BP KEP

Program duszpasterski skierowany jest do całego Kościoła w Polsce i w tym roku będziemy go przeżywać w jedności z Kościołem powszechnym obchodzącym Jubileusz Zwyczajny Roku 2025 – wybrzmiało podczas konferencji prasowej z prezentacją programu duszpasterskiego Kościoła katolickiego w Polsce na rok 2024/2025, która odbyła się w Sekretariacie KEP 13 listopada br.

Bp Andrzej Czaja, biskup opolski i przewodniczący Komisji Duszpasterstwa Konferencji Episkopatu Polski, zwrócił uwagę, że Komisja Duszpasterstwa KEP przygotowała program duszpasterski podejmujący papieski zamysł i projekt Roku Świętego 2025. „Nasz program nosi ten sam tytuł, co hasło Roku Jubileuszowego: +Pielgrzymi nadziei+” – podkreślił.
CZYTAJ DALEJ

Egzorcyści z całej Polski we Wrocławiu

2024-11-14 16:05

[ TEMATY ]

Wrocław

egzorcyści

Karol Porwich/Niedziela

Ogólnopolski zjazd egzorcystów odbył się w listopadzie we Wrocławiu. Księża z różnych diecezji obradowali i modlili się wspólnie na Ostrowie Tumskim. Mszę świętą odprawił dla nich abp Józef Kupny, wiceprzewodniczący Konferencji Episkopatu Polski.

Kilkudziesięciu egzorcystów przyjechało na kilka dni do stolicy Dolnego Śląska, by się spotkać, zintegrować, wymienić doświadczeniami, a także wspólnie się modlić.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję