nad łóżkiem zmarłej matki
wisi pusty krzyż

portret który spadł ze ściany
w albumie

pod nim stolik
osiemnaście lat
na jednej nodze

z lękiem odkurzam
kąty pamięci

z wypalonej świecy
jeszcze zwisa wosk

z otwartego pióra pół słowa
pół mnie

coraz ciszej
myślimy
o sobie