Reklama

40. rocznica rozpoczęcia Soboru Watykańskiego II

Niedziela łowicka 40/2002

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Przed 40. laty 1 października 1962 r., w dzień święta Macierzyństwa Najświętszej Maryi Panny papież Jan XXIII w bazylice św. Piotra w Rzymie dokonał uroczystego otwarcia obrad Soboru Watykańskiego II. Pod koniec inauguracji tego świętego zgromadzenia papież wygłosił przemówienie. Rozróżniając pomiędzy substancją wiary a jej historycznymi formami, wskazał drogę działania rozpoczynającego się soboru. Stwierdził, iż nie poddaje się w wątpliwość przekazanej wiary, ale chodzi o to, w jaki sposób ma być ona przepowiadana w dzisiejszym świecie. Stąd wskazał, iż zadanie soboru nie polega na powtarzaniu przebrzmiałych formuł, ale na przekazaniu ich współczesności "dzięki nowemu wysiłkowi". Stąd było to przemówienie opowiadające się za otwarciem, które nie kończy się na potępieniu błędów, ale po raz pierwszy staje wobec pytań współczesnego świata, aby mu we właściwy sposób przepowiadać Ewangelię.
W swojej przemowie Jan XXIII podał między innymi zasady, które wprawiły opinię publiczną w zadziwienie. Powiedział wówczas: "Kościół zawsze przeciwstawiał się błędom i często potępiał je z całą surowością. Teraz jednak Oblubienica Chrystusa woli zastosować medycynę miłosierdzia niż surowości. Woli wychodzić naprzeciw potrzebom dnia dzisiejszego, aby ukazać w ten sposób wartość nauczania Kościoła, zamiast ponownie potępiać". I tak było. Podczas obrad Soboru nie było słychać już ani ekskomunik, ani kolejnego wykazu błędów, którym dotychczas towarzyszyło "anathema sit" ("niech będzie wyklęty"). Już z tych słów widać było, iż sobór będzie się starał wypracować nową orientację duszpasterską, której jednak nie można było traktować jako równoczesną z ujmowaniem w nawias teologii; jak się potem okazało, w czasie obrad soborowych chodziło o wypracowanie teologii o nowej inspiracji.
Ojciec Święty Jan XXIII zadbał ściśle o duchowe przygotowanie do soboru, prosząc o modlitwy i ofiary w intencji obradujących ojców soborowych. W encyklice Poenitentiam agere z 5 lipca 1962 r. papież nawoływał do pokuty w intencji zgromadzenia.
Sobór Watykański II obradował w 4 sesjach: jesień 1962 r., jesień 1963 r. , jesień 1964 r. i jesień 1965 r. Nowością na tym soborze była obecność obserwatorów niekatolickich, których liczba przy końcu obrad ostatniej sesji doszła do 93; reprezentowali oni 28 Kościołów i wyznań.
Oficjalne zamknięcie soboru nastąpiło 8 grudnia 1965 r. W sumie sobór opublikował 16 dokumentów: 4 konstytucje, 9 dekretów i 3 deklaracje. Przypomnijmy, że konstytucja jest obszernym dokumentem, który wypowiada się w sprawach podstawowych i przedstawia je w sposób możliwie pełny. Dekret jest dokumentem zawierającym ogólne i szczegółowe wskazówki dla życia określonych kręgów osób. Natomiast deklaracja to oświadczenie Kościoła, w którym zajmuje on stanowisko wobec konkretnych spraw.
Praktycznie sobór zabrał głos na temat wszystkich spraw i trosk życia Kościoła. Jeśli wcześniejsze sobory zabierały głos zawsze tylko w odniesieniu do problemów cząstkowych, reformując, porządkując i wyjaśniając doktrynalnie zagrożone obszary, to Vaticanum II postawił sobie zadanie, przed jakim nie stanął żaden sobór. Była nim mianowicie odnowa życia, która miała się dokonywać nie na drodze regulacji prawnych, ale w oparciu o duchowo-teologiczne centrum życia Kościoła. Takich wymagań nie postawił sobie żaden wcześniejszy sobór.
W historii Kościoła i w historii soborów Vaticanum II z pewnością stanowi zupełnie inny rozdział, niż to było w przypadku Soboru Trydenckiego. Odnosi się to do sposobu, w jaki przemawiał, a ostatecznie do funkcji, jaką spełnił w Kościele. Tutaj tradycyjna rola soboru, która się kształtowała od najwcześniejszych soborów, została tu zmieniona. Była to tradycja, która widziała rolę soboru w urzędowym odcięciu się od herezji oraz w dyscyplinarnej formie na drodze regulacji prawnych. To nowe rozumienie zostało określone przy pomocy (błędnie rozumianego) pojęcia "sobór pastoralny", które ujmuje rolę soboru jako teologiczno-duchową, wypływającą ze Słowa Bożego odpowiedź na wyzwania czasu.

Udział Polaków w II Soborze Watykańskim

Udział biskupów polskich w soborze był znaczący, aczkolwiek z powodu warunków politycznych panujących w naszym kraju, mocno ograniczony. Na sesji inauguracyjnej było obecnych 20 biskupów polskich na 65, czyli jedna trzecia. Polskim audytorem świeckim soboru mianowany został Stefan Świeżawski, profesor KUL. W drugiej sesji soboru (od 29 września 1963 r.) wzięło udział 27 biskupów polskich. W III sesji otwartej 14 września 1964 r., wzięło udział 26 biskupów. W czasie IV sesji Episkopat Polski wydał między innymi Orędzie biskupów polskich do ich niemieckich Braci w Chrystusie, zapraszające do udziału w polskich uroczystościach z okazji Tysiąclecia Chrztu Polski.
Polscy przedstawiciele Episkopatu wielokrotnie przemawiali podczas dyskusji soborowych. Najczęściej nad konkretnymi problemami biskupi polscy dyskutowali między sobą, a następnie jeden z nich przedstawiał rozwiązania w imieniu Episkopatu.
Proces wdrażania w życie Kościoła w Polsce uchwał Soboru Watykańskiego II był powolny, ale planowy i systematyczny. Dzięki dużej rozwadze Episkopatu Kościół w Polsce nie doznawał szoku posoborowego, jak to miało miejsce na Zachodzie.
Ogromna praca Vaticanum II wydała i ciągle wydaje błogosławione owoce i zapewne kierunek przemian, nakreślony w dokumentach soborowych i posoborowych, długo jeszcze będzie się umacniał, aż do czasu, kiedy Kościół uzna, że czas na kolejny sobór powszechny.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2002-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kard. Ryś: czy królestwo Boże rośnie w Tobie?

2024-06-16 19:08

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Archidiecezja Łódzka

W Ksawerowie k. Łodzi, w parafii pw. MB Częstochowskiej odbyły się dziś uroczystości związane z jubileuszem 25-lecia przedszkola prowadzonego przez Siostry Karmelitanki. W dziękczynieniu, któremu przewodniczył kard. Grzegorz Ryś uczestniczyły dzieci wraz ze swoimi rodzicami, absolwenci przedszkola oraz cała ksawerowska wspólnota parafialna.

- Królestwo Boże rośnie w nas z tego, co my lekceważymy: ze Słowa Bożego, z sakramentów, z drugiego człowieka, którego uważamy za gorszego od siebie, słabego, grzesznego, który nie ma mi nic do powiedzenia, od którego nic nie przyjmę. Możesz nie przyjmować, ale to jest dowód na to, że jesteś królestwem własnym, a nie Bożym!- mówił kard Ryś.

CZYTAJ DALEJ

Panie, rozbudź we mnie nadzieję, że z Tobą mogę zmieniać siebie i świat!

2024-06-13 11:17

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

BP KEP

Człowiek nadziei króluje razem ze swoim Mistrzem. Nosi w sobie, już teraz, małe nasienie zwycięstwa. W takim człowieku wszystko zorientowane jest na przyszłość i wszystko zmierza ku zmartwychwstaniu.

Ewangelia (Mk 4, 26-34)

CZYTAJ DALEJ

Polska przegrała z Holandią 1:2 w meczu piłkarskich mistrzostw Europy

2024-06-16 16:55

[ TEMATY ]

Euro 2024

PAP/EPA/ROBERT GHEMENT

Grupa D: Polska - Holandia 1:2 (1:1).

Bramki: 1:0 Adam Buksa (16-głową), 1:1 Cody Gakpo (29), 1:2 Wout Weghorst (83).

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję