Reklama

Nauka

RPA/ Poszukiwacze zaginionych gatunków znaleźli skrytokreta, niewidzianego od 86 lat

Pies rasy border collie o imieniu Jessy pomógł poszukiwaczom odnaleźć w RPA „pływającego w piasku” skrytokreta z gatunku uznawanego przez wielu za wymarły – podał w czwartek dziennik „Guardian”. Po raz ostatni te małe afrykańskie ssaki widziano w 1937 roku.

[ TEMATY ]

RPA

krety

Wikipedia/autor: Chiswick Chap na licencji Creative Commons

Złotokret - przedstawiciel gatunku

Złotokret - przedstawiciel gatunku

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Skrytokret De Wintona (Cryptochloris wintoni) należy do rodziny złotokretowatych. Zwierzęta te zawdzięczają swoją nazwę porastającemu je błyszczącemu futru, pokrytemu wydzieliną, która zmniejsza tarcie i pozwala im „pływać w piasku”. Nie ryją natomiast tuneli, co utrudnia ich wykrycie.

Skrytokret De Wintona figurował na liście 25 „najbardziej poszukiwanych” gatunków świata według organizacji ochrony przyrody Re:wild.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Badacze odnaleźli go wśród południowoafrykańskich wydm po dwóch latach starań, w których brał udział pies rasy border collie wyszkolony do poszukiwania złotokretów. Wyniki swojej pracy przedstawili w piśmie „Biodiversity and Conservastion”.

Reklama

„Praca w zespole poszukującym zaginionych gatunków jest bardzo ekscytująca. Wisienką na torcie jest znalezienie jednego z nich” – powiedziała Esther Matthew z organizacji Endangered Wildlife Trust (EWT).

Badacze z EWT i Uniwersytetu w Pretorii wspólnie prowadzili poszukiwania z udziałem Jessie, która dawała im znać, że wyczuła zapach złotokreta, kładąc się na ziemi. W zamian pozwalano jej się pobawić piłką tenisową – relacjonuje „Guardian”.

Za każdym razem, gdy Jessie się zatrzymywała, naukowcy pobierali próbki piasku, które następnie przebadano na obecność DNA zwierząt. Ostatecznie po sprawdzeniu około 100 próbek stwierdzono obecność dwóch skrytokretów.

Prace w terenie prowadzono w 2021 roku, ale dopiero badania DNA potwierdziły przypuszczenia naukowców, że znaleźli skrytokrety De Wintona, ponieważ są one bardzo podobne do innych gatunków złotokretów.

Stacja CNN podkreśla, że skrytokret De Wintona to zaledwie jeden z wielu niewidzianych od dawna gatunków. Na liście Re:wild jest obecnie ponad 2 tys. gatunków zwierząt, roślin i grzybów na całym świecie.

Od publikacji listy badaczom udało się „ponownie odkryć” osiem z 25 „najbardziej poszukiwanych”, w tym największą na świecie pszczołę, żółwie z wyspy Fernandina w archipelagu Galapagos i niewidziane od XVIII wieku tęczowe kraby z Sierra Leone.(PAP)

anb/ mms/

2023-11-30 18:50

Ocena: +3 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

RPA: tysiące potrzebujących wykluczonych z pomocy państwa

[ TEMATY ]

RPA

koronawirus

Władze Republiki Południowej Afryki wykluczyły z pomocy tysiące migrantów przebywających w tym kraju. Jedyne wsparcie otrzymują oni od Kościoła, któremu zaczyna brakować środków. „Przed naszym punktem charytatywnym codziennie stoją niekończące się kolejki zdesperowanych kobiet proszących, by ratować ich rodziny przed głodem” – powiedział Radiu Watykańskiemu pracujący na peryferiach Johannesburga ks. Pablo Velasquez.

„Kiedy odprawiamy poranną Mszę – zgodnie z obostrzeniami bez wiernych, za zamkniętymi drzwiami – słyszymy płacz głodnych dzieci czekających na pomoc. Sytuacja z każdym dniem jest coraz bardziej tragiczna. Ludzie w kolejce oczywiście nie zachowują zasad ochrony, ponieważ ich zwyczajnie nie stać na kupno maseczki, a mydło w płynie czy żel są dla nich nieosiągalnym skarbem, jak więc można mówić o utrzymaniu zasad higieny. Z każdym dniem rośnie liczba potrzebujących proszących nas o pomoc, a nasze środki zależą od dobrodziejów, państwo nas w żadnej mierze nie wspiera w tym działaniu, jakby ci ludzie zwyczajnie nie istnieli. Wiele osób stojących w kolejce po wsparcie mówi mi: wolimy umrzeć od koronawirusa niż z głodu“ – powiedział papieskiej rozgłośni ks. Velasquez.

CZYTAJ DALEJ

Kościół czci patronkę Europy - św. Katarzynę ze Sieny

[ TEMATY ]

św. Katarzyna

pl.wikipedia.org

Kościół katolicki wspomina dziś św. Katarzynę ze Sieny (1347-80), mistyczkę i stygmatyczkę, doktora Kościoła i patronkę Europy. Choć była niepiśmienna, utrzymywała kontakty z najwybitniejszymi ludźmi swojej epoki. Przyczyniła się znacząco do odnowy moralnej XIV-wiecznej Europy i odbudowania autorytetu Kościoła.

Katarzyna Benincasa urodziła się w 1347 r. w Sienie jako najmłodsze, 24. dziecko w pobożnej, średnio zamożnej rodzinie farbiarza. Była ulubienicą rodziny, a równocześnie od najmłodszych lat prowadziła bardzo świątobliwe życie, pełne umartwień i wyrzeczeń. Gdy miała 12 lat doszło do ostrego konfliktu między Katarzyną a jej matką. Matka chciała ją dobrze wydać za mąż, podczas gdy Katarzyna marzyła o życiu zakonnym. Obcięła nawet włosy i próbowała założyć pustelnię we własnym domu. W efekcie popadła w niełaskę rodziny i odtąd była traktowana jak służąca. Do zakonu nie udało jej się wstąpić, ale mając 16 lat została tercjarką dominikańską przyjmując regułę tzw. Zakonu Pokutniczego. Wkrótce zasłynęła tam ze szczególnych umartwień, a zarazem radosnego usługiwania najuboższym i chorym. Wcześnie też zaczęła doznawać objawień i ekstaz, co zresztą, co zresztą sprawiło, że otoczenie patrzyło na nią podejrzliwie.
W 1367 r. w czasie nocnej modlitwy doznała mistycznych zaślubin z Chrystusem, a na jej palcu w niewyjaśniony sposób pojawiła się obrączka. Od tego czasu święta stała się wysłanniczką Chrystusa, w którego imieniu przemawiała i korespondowała z najwybitniejszymi osobistościami ówczesnej Europy, łącznie z najwyższymi przedstawicielami Kościoła - papieżami i biskupami.
W samej Sienie skupiła wokół siebie elitę miasta, dla wielu osób stała się mistrzynią życia duchowego. Spowodowało to jednak szereg podejrzeń i oskarżeń, oskarżono ją nawet o czary i konszachty z diabłem. Na podstawie tych oskarżeń w 1374 r. wytoczono jej proces. Po starannym zbadaniu sprawy sąd inkwizycyjny uwolnił Katarzynę od wszelkich podejrzeń.
Św. Katarzyna odznaczała się szczególnym nabożeństwem do Bożej Opatrzności i do Męki Chrystusa. 1 kwietnia 1375 r. otrzymała stygmaty - na jej ciele pojawiły się rany w tych miejscach, gdzie miał je ukrzyżowany Jezus.
Jednym z najboleśniejszych doświadczeń dla Katarzyny była awiniońska niewola papieży, dlatego też usilnie zabiegała o ich ostateczny powrót do Rzymu. W tej sprawie osobiście udała się do Awinionu. W znacznym stopniu to właśnie dzięki jej staraniom Następca św. Piotra powrócił do Stolicy Apostolskiej.
Kanonizacji wielkiej mistyczki dokonał w 1461 r. Pius II. Od 1866 r. jest drugą, obok św. Franciszka z Asyżu, patronką Włoch, a 4 października 1970 r. Paweł VI ogłosił ją, jako drugą kobietę (po św. Teresie z Avili) doktorem Kościoła. W dniu rozpoczęcia Synodu Biskupów Europy 1 października 1999 r. Jan Paweł II ogłosił ją wraz ze św. Brygidą Szwedzką i św. Edytą Stein współpatronkami Europy. Do tego czasu patronami byli tylko święci mężczyźni: św. Benedykt oraz święci Cyryl i Metody.
Papież Benedykt XVI 24 listopada 2010 r. poświęcił jej specjalną katechezę w ramach cyklu o wielkich kobietach w Kościele średniowiecznym. Podkreślił w niej m.in. iż św. Katarzyna ze Sieny, „w miarę jak rozpowszechniała się sława jej świętości, stała się główną postacią intensywnej działalności poradnictwa duchowego w odniesieniu do każdej kategorii osób: arystokracji i polityków, artystów i prostych ludzi, osób konsekrowanych, duchownych, łącznie z papieżem Grzegorzem IX, który w owym czasie rezydował w Awinionie i którego Katarzyna namawiała energicznie i skutecznie by powrócił do Rzymu”. „Dużo podróżowała – mówił papież - aby zachęcać do wewnętrznej reformy Kościoła i by krzewić pokój między państwami”, dlatego Jan Paweł II ogłosił ją współpatronką Europy.

CZYTAJ DALEJ

Francja: siedmiu biskupów pielgrzymuje w intencji powołań

2024-04-29 17:49

[ TEMATY ]

episkopat

Francja

Episkopat Flickr

Biskupi siedmiu francuskich diecezji należących do metropolii Reims rozpoczęli dziś pięciodniową pieszą pielgrzymkę w intencji powołań. Każdy z nich przemierzy terytorium własnej diecezji. W sobotę wszyscy spotkają się w Reims na metropolitalnym dniu powołań.

Biskupi wyszli z różnych miejsc. Abp Éric de Moulins-Beaufort, który jest metropolitą Reims a zarazem przewodniczącym Episkopatu Francji, rozpoczął pielgrzymowanie na granicy z Belgią. Po drodze zatrzyma się u klarysek i karmelitanek, a także w sanktuarium maryjnym w Neuvizy. Liczy, że na trasie pielgrzymki dołączą do niego wierni z poszczególnych parafii. W ten sposób pielgrzymka będzie też okazją dla biskupów, aby spotkać się z mieszkańcami ich diecezji - tłumaczy Bénédicte Cousin, rzecznik archidiecezji Reims. Jednakże głównym celem tej bezprecedensowej inicjatywy jest uwrażliwienie wszystkich wiernych na modlitwę o nowych kapłanów.

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję