Edytorial
Szturmujemy niebo
Lidia Dudkiewicz, Redaktor Naczelna „Niedzieli”
Trwa najważniejsza bitwa współczesnej Polski – bitwa o duszę i serce polskiego narodu, w której ostro ścierają się dobro i zło. Wyraźnie to widać po „czarnym poniedziałku” na ulicach polskich miast i „czarnym czwartku” w Sejmie RP. „Jeśli myślisz, że o losach świata decydują dyktatorzy, politycy, biznesmeni, ten film wyrwie cię z iluzji” – te słowa towarzyszyły premierze filmu „Tajemnica tajemnic. Prawdziwa historia ocalenia Polski i świata”, pokazującego zwycięstwo Maryi w Polsce zniewolonej totalitaryzmem komunistycznym. Znajdziemy w nim potwierdzenie tego, że polska dusza ma maryjne oblicze. Film ten na tle sytuacji świata i Kościoła w drugiej połowie XX wieku przybliża wydarzenia związane z powstaniem Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego. Widzimy, jak 26 sierpnia 1956 r., mimo prześladowania narodu i Kościoła przez komunistów, do Częstochowy dociera prawie milionowa rzesza Polaków, którzy stają pod murami Jasnej Góry i przyrzekają życie zgodne z prawem Bożym. A potem rozpoczyna się Wielka Nowenna, stanowiąca przygotowanie do uroczystości milenijnych, obchodzonych w 1966 r. Ta duchowa odnowa poprzedziła złożenie przez naród Aktu oddania Polski w macierzyńską niewolę Maryi. Był to najważniejszy po Chrzcie Polski duchowy akt, ponowiony kilka miesięcy temu – 3 maja 2016 r. I to właśnie jest oręż do wygrania bitwy o Polskę.
Historia potwierdza skuteczność drogi trzech wielkich polskich kardynałów: Augusta Hlonda, który mówił, że „zwycięstwo, gdy przyjdzie, będzie to zwycięstwo Maryi”, Stefana Wyszyńskiego z jego „Soli Deo per Mariam” i Karola Wojtyły, który cały oddał się Maryi – „Totus Tuus”. Modlitwa różańcowa, zwłaszcza ta publicznie odmawiana na przestrzeni dziejów, już wielokrotnie zmieniała bieg historii narodów, także narodu polskiego. O skuteczności takiej modlitwy mówią wielkie, przełomowe wydarzenia z historii. To Cud pod Lepanto z 7 października 1571 r. – kiedy decydowały się losy chrześcijańskiej Europy pod naporem muzułmanów, papież Pius V wezwał do modlitwy różańcowej w intencji zwycięstwa nad islamem. Wiktoria Wiedeńska z kolei to zwycięstwo nad Turkami, odniesione 12 września 1683 r. przez polskiego króla Jana III Sobieskiego. Walczył on orężem, ale miał wielkie zaplecze modlitewne, głównie mieszkańców Krakowa, którzy przerwali swoje codzienne zajęcia i z różańcami w dłoniach modlili się o zwycięstwo pod Wiedniem. A 3 października 1621 r. w czasie walk pod Chocimiem wyniesiono na ulice Krakowa obraz Matki Bożej Różańcowej i w procesji z różańcami znowu szło całe miasto. Wspomnijmy jeszcze wymodlony Cud nad Wisłą z sierpnia 1920 r.
Skoro poprzednie pokolenia doznały różańcowych cudów, to i my powinniśmy o nie prosić. Temu służyła Gwiaździsta Procesja Różańcowa, która 8 października 2016 r. przeszła ulicami wielu polskich miast. Dalszy ciąg mobilizacji ducha dopełnia się 15 października br. pod murami Jasnej Góry podczas Wielkiej Pokuty, tak bardzo potrzebnej szczególnie teraz, gdy trwa potężna walka cywilizacji śmierci z cywilizacją życia i naród jest podzielony. – To chwila wymagająca szybkiej i jasnej odpowiedzi każdego z nas – uważają organizatorzy Wielkiej Pokuty. Nie ustawajmy więc w modlitwie. Matka Boża powiedziała w Fatimie: „Pokolenie Niepokalanego Serca pokona pokolenie Szatana”.
„Niedziela” 42/2016