Górskie sanktuarium dedyko wane bł. Janowi Pawłowi II
Włodzimierz Rędzioch
Kościół San Pietro della Ienca znajduje się w małej wiosce. Składa się z dwóch połączonych ze sobą budynków z kamienia. Jego jedyną zewnętrzną ozdobą jest portal i mała dzwonnica. To bardzo stary kościół, o czym świadczą zachowane w nim fragmenty fresku z XIII wieku, przedstawiającego św. Krzysztofa. Proste, prostokątne wnętrze przykryte jest beczkowym sklepieniem. Niedawno obok ołtarza umieszczono popiersie Jana Pawła II. Przy kościele odbudowano tradycyjną wiejską fontannę, która kiedyś służyła nie tylko jako źródło wody dla mieszkańców, lecz również jako wodopój dla owiec i krów.
Kilka dni po Bożym Narodzeniu 1995 r. – dokładnie 29 grudnia – Jan Paweł II wyjechał na prywatną wycieczkę w góry Abruzji. Zatrzymał się m.in. w opustoszałej wiosce San Pietro della Ienca, przy kościółku dedykowanym Piotrowi Apostołowi. Niestety, kościół był zamknięty, dlatego Ojciec Święty zaczął się modlić na zewnątrz. Następnie Papież wraz z towarzyszącymi mu osobami spożył suchy prowiant, po czym rozpalono ognisko, by rozgrzać się nieco (wioska leży na wysokości 1166 m n.p.m., dlatego zimowe dni są tu szczególnie chłodne). Po tej pierwszej wizycie w San Pietro della Ienca Jan Paweł II odwiedził jeszcze kilka razy tę górską świątynię. Polubił to miejsce, gdyż roztaczał się stąd ładny widok, a kościółek stanowił także ochronę przed wiatrami. Jechano tam również wtedy, gdy śnieżne zamiecie uniemożliwiały wyjazd w wysokie góry. W międzyczasie kustosz kościółka przesłał do Watykanu klucz od świątyni – tak na wszelki wypadek.
Dziesięć lat później, 18 maja 2005 r., w dzień urodzin zmarłego Papieża, w czasie podniosłej uroczystości skalistemu szczytowi, który wznosi się nad San Pietro della Ienca, nadano nazwę „Góra Jana Pawła II”. Na szczycie, na wysokości 2424 m n.p.m. umieszczono wykonany ze stali krzyż, ozdobiony pięcioma płytkami – jedna z nich przedstawia Papieża i jego herb, pozostałe cztery – świętych patronów miasta L’Aquila, stolicy Abruzji.
Oprócz władz państwowych w uroczystości uczestniczył także kard. José Saraiva Martins, prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, który odprawił Mszę św. W homilii powiedział m.in.: „Tak jak szczyt górski zmusza nas zawsze, byśmy wznieśli wzrok ku górze, tak całe życie i nauczanie Jana Pawła II pozostaje jakby palcem wskazującym nam niebo oraz bezgraniczny majestat i Boską transcendencję Chrystusa, wznoszącym się ponad jakże często mierny i płaski horyzont naszego życia. To, co Jan Paweł II uczynił i powiedział poprzez swoją obecność w tych górach, będzie kontynuowane również dzięki obecności tego szczytu, który nosi jego imię”.
San Pietro della Ienca niejednokrotnie odwiedzał też abp Stanisław Dziwisz. Dawny papieski sekretarz w czasie jednej z wizyt pozostawił następujący wpis w księdze pamiątkowej kościółka: „Jesteśmy głęboko wdzięczni tym wszystkim, którzy chcieli w tym miejscu uczcić Ojca Świętego Jana Pawła II, który bardzo kochał góry i wielokrotnie przyjeżdżał tutaj, by kontemplować Boga we wspaniałej przyrodzie Abruzji. Potwierdzam. Dawny sekretarz”.
Włoski Klub Alpejski (Club Alpino Italiano) wyznaczył również „Szlak Jana Pawła II”, który prowadzi na papieski szczyt z San Pietro della Ienca. Ponieważ dolina biegnąca u podnóża gór jest bardzo głęboka, różnica poziomów między szczytem a punktem wyjścia sięga prawie 1300 m. Toteż wspinaczka, szczególnie na odcinku stromego podejścia, jest bardzo męcząca i wymaga odpowiedniej kondycji fizycznej. Czas wspinaczki ocenia się na 5 godzin.
18 maja 2011 r., tzn. w 91. rocznicę urodzin Karola Wojtyły, w San Pietro della Ienca miała miejsce nowa, podniosła ceremonia – arcybiskup L’Aquili Giuseppe Molinari proklamował miejscowy kościół diecezjalnym sanktuarium bł. Jana Pawła II. Mszę św. koncelebrował biskup pomocniczy Giovanni D’Ercole, który przez wiele lat pracował w watykańskim Sekretariacie Stanu i był bliskim współpracownikiem błogosławionego Papieża. W ten sposób „polski” Papież będzie czczony w górach Abruzji, w miejscu, które szczególnie sobie upodobał. Abp Molinari mianował pierwszym rektorem sanktuarium polskiego kapłana – ks. Marcina Roberta Gajdę, proboszcza w sąsiedniej miejscowości.
"Niedziela" 34/2011