Matko Pocieszenia, życia strzeż i zdrowia,
Od powietrza, wojny, ognia i przednowia,
O przeżegnaj, jak kraj długi,
Nasze prace, nasze pługi;
Ustrzeż bytu i imienia,
Święta Matko Pocieszenia, nie opuszczaj nas.

12 października

Pocieszycielka i Pani Ziemi Wieluńskiej

Dwunasty dzień naszej wędrówki i zawierzenia Matce Bożej przyprowadza nas do bogatego w historię Wielunia, leżącego na terenie Archidiecezji Częstochowskiej. To miasto położone na krańcu Wyżyny Wieluńskiej jest miejscem kultu obrazu Matki Bożej Pocieszenia, który znajduje się w kaplicy po prawej stronie ołtarza głównego tutejszej kolegiaty.

Historia obrazu jest tylko częściowo znana. Pod wizerunkiem Madonny namalowana jest postać klęczącego fundatora którym był przeor augustianów z Krakowa ojciec Stanisław Starowski, który w 1640 roku ofiarował ten właśnie wizerunek Bogarodzicy klasztorowi wieluńskich augustianów. Kto jest autorem dzieła trudno ustalić. Na odwrocie obrazu znajduje się napis wskazujący, że wizerunek powstał w 1640 r. prawdopodobnie w Krakowie.

Obraz jest namalowany farbami olejnymi na luźno tkanym płótnie naklejonym na deskę lipową i przedstawia Maryję trzymającą na kolanach Dzieciątko Jezus. Maryja ubrana jest w suknię koloru jasnej czerwieni i granatowy płaszcz, na którym, w części opadającej przez lewe ramię, widnieje napis: „Monstra Te esse Matrem” (Okaż się nam Matką) i klęcząca postać fundatora obrazu. W prawej ręce Maryja trzyma białą stylizowaną różę. Dzieciątko ubrane w sukienkę z tiulu spoczywa na zielonej tkaninie. Pod głową ma poduszkę. Tego typu kompozycja obrazu Maryi z Dzieciątkiem Jezus jest bardzo rzadka. Obraz pokrywa srebrna, bogato ornamentowana sukienka o znacznej wartości artystycznej. Tego samego typu co sukienka są korony.

Wiemy, że od początku obecności w Wieluniu uważano go za słynący łaskami. W 1685 r. powstało Bractwo Matki Bożej Pocieszenia szerzące kult maryjny. Wierni czynili zapisy na rozbudowę kaplicy a z wdzięczności za otrzymane łaski ofiarowywali liczne wota. Powstał również z czasem zwyczaj, który był szczególnym objawem czci i ufności, z jaką zwracano się do Wieluńskiej Bogarodzicy, że matki oddawały swoje dzieci pod jej szczególną opiekę.

Nawiedzanie przez pielgrzymów cudownego wizerunku Pani Wieluńskiej osłabło jedynie w okresie okupacji hitlerowskiej a trwający od ponad 300 lat kult sprawił, że podjęto starania o zgodę Stolicy Apostolskiej na koronację wizerunku. Aktu nałożenia koron papieskich dokonał kardynał Stefan Wyszyński 5 września 1971 roku przy współudziale metropolity krakowskiego kardynała Karola Wojtyły, biskupa częstochowskiego Stefana Bareły oraz niemal wszystkich polskich biskupów.

Ksiądz Prymas w kazaniu wypowiedział m.in. takie słowa: „ Z Jasnej Góry - duchowej stolicy Polski - przybywamy tutaj do Wielunia. (…) Przyglądając się temu Obrazowi, jak na kolanach Świętej Bożej Rodzicielki spoczywa Dziecię Jezus, w pozycji właściwej tylko w gronie rodzinnym, przypominacie sobie z pewnością i waszą radość macierzyństwa, gdy z woli Boga wydałyście na świat nowe życie, nowego człowieka. Jakże taką radością mogłyście się nie podzielić z Najlepszą Matką! Przybiegłyście więc tutaj, aby dziękować Maryi za każde dziecko (…). Zeszliśmy z Jasnej Góry do „kołyski” stojącej na wieluńskim bruku, na którym czuwa Matka, Rodzicielka i Opiekunka wszystkich rodzących. Wołamy do Niej: Okaż się Matką dla całej Polski! Okaż się Pocieszeniem dla każdej rodziny!”.

Pocieszycielko i Pani Ziemi Wieluńskiej – okaż się Matką dla całej Polski!