Reklama

Świadectwo ucznia Chrystusa

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Przeżywane w dzisiejszą niedzielę święto Chrztu Pańskiego zwraca naszą uwagę na dar, jaki otrzymaliśmy w sakramencie chrztu, ale i na wypływające z tego daru obowiązki. Włączeni do wspólnoty Kościoła Chrystusowego, wzrastaliśmy w wierze najpierw dzięki trosce rodziców i chrzestnych, a później prowadzeni przez katechetów - kapłanów, siostry zakonne czy świeckich, i umocnieni sakramentem bierzmowania. Dziś, często po wielu latach od chwili chrztu św., swym życiem dajemy świadectwo o tym, jakimi jesteśmy uczniami Chrystusa, co uczyniliśmy z tym wielkim darem.
Być uczniem Chrystusa, być Jego świadkiem, to zadanie dla każdego z nas, zadanie do realizowania każdego dnia. Nie od święta, nie od wielkiego dzwonu, ale w szarej codzienności, podejmowane małymi kroczkami. Zadanie spełniane na każdej płaszczyźnie naszego życia.
Rok temu z początkiem stycznia pożegnaliśmy pięknego człowieka prowadzącego innych ku Bogu - naszą redakcyjną koleżankę Basię, która była wiernym uczniem i świadkiem Chrystusa w codzienności - w życiu rodzinnym i w miejscu pracy. W tym miejscu przychodzi mi również na myśl mój przyjaciel - ratownik TOPR i alpinista - zmagający się ze śmiertelną chorobą. Zawsze pełen serdeczności wobec przyjaciół i znajomych, niosący pomoc o każdej porze dnia i nocy zupełnie nieznanym, oddany z miłością rodzinie i wierny Bogu, swe obecne cierpienie ofiarował w intencji nawrócenia bliskiej osoby. Choć przykuty do łóżka nadal jest pięknym i wiernym uczniem Chrystusa, swą postawą przyciągającym innych do Boga.
Wiernymi uczniami Chrystusa są opisywani w tym numerze „Niedzieli Przemyskiej” Polacy mieszkający w Republice Południowej Afryki, którzy często muszą pokonywać duże odległości, by uczestniczyć we Mszy św. i spotkaniach wspólnotowych.
Pięknymi świadkami Chrystusa są ludzie dobrej woli, którzy pod auspicjami przemyskiej Caritas zorganizowali w Przemyślu wigilię dla ubogich a także ci, dzięki którym funkcjonuje przywoływany na jednej ze stron Dom Dziecka „Moja Rodzina” w Prałkowcach.
Niezwykłymi świadkami Chrystusa są dzielący się darem życia honorowi krwiodawcy zrzeszeni w tak licznych klubach na terenie archidiecezji przemyskiej.
Każdy z nas ma swoje miejsce w Kościele, każdy z nas zapraszany jest do wspólnot działających w jego ramach i do podejmowania różnorodnych prac na rzecz jego dobra i rozwoju czy posług wobec bliźnich. Trzeba tylko uczynić pierwszy krok, czasem bardzo mały, choć zapewne najtrudniejszy.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2009-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wakacyjny savoir vivre w Kościele

Niedziela łódzka 27/2022, str. IV

[ TEMATY ]

Kościół

wakacje

savoir vivre

Karol Porwich/Niedziela

Szlachetność i elegancja to punkt wyjścia dobrego wychowania. O ładnym stroju, który nie zawsze jest elegancki, o tym jak ubrać się w upalny dzień na Mszę św. i jak reagować na płacz dziecka podczas liturgii, z ks. dr. Jackiem Kacprzakiem rozmawia Julia Saganiak.

Julia Saganiak: Dlaczego savoir vivre jest obowiązkiem każdego katolika?

Ks. dr Jacek Kacprzak: Uczeń Jezusa Chrystusa przede wszystkim pragnie żyć z Nim w przyjaźni, dlatego słucha Jego słowa, czyni z niego praktykę swojego życia, chce naśladować swojego Mistrza. Drugim najważniejszym przykazaniem w nauczaniu Jezusa jest – zaraz po miłości Boga – miłość bliźniego. To właśnie z miłości bliźniego wypływa pragnienie, a zarazem obowiązek okazywania mu szacunku. Każda społeczność wypracowuje formy, poprzez które człowiek okazuje cześć. W różnych obszarach kulturowych mogą się one między sobą różnić, lecz ich istota pozostaje niezmienna. Stąd trudno uznać za słuszne stanowisko, że formy kulturalnego współżycia międzyludzkiego są strukturą ograniczającą indywidualność i wolność. Najczęściej też z biegiem czasu same formy ulegają modyfikacjom, np. to, co było uznawane jeszcze kilkanaście lat temu za nietaktowne, dzisiaj nikogo nie bulwersuje. Byłoby jednak wielką stratą dla życia społecznego, gdyby porzucić wszelkie formy w imię spontanicznego wyrażania siebie. Ustalone formy służą przede wszystkim temu człowiekowi, któremu chcę okazać szacunek.

CZYTAJ DALEJ

Św. Paulin z Noli

Drodzy Bracia i Siostry!

CZYTAJ DALEJ

Święcenia diakonatu w diecezji toruńskiej

2024-06-22 13:47

Renata Czerwińska

- To z waszych rodzin Pan Bóg wybiera. To one są tą żyzną glebą, z których On wybiera do posługi kapłańskiej, misyjnej, życia konsekrowanego, a także założenia rodziny – mówił bp Józef Szamocki podczas święceń diakonatu, które odbyły się 22 czerwca w toruńskiej katedrze.

Do święceń przystąpiło pięciu młodych mężczyzn, pochodzących z parafii w Grudziądzu, Toruniu, Nowym Mieście Lubawskim i Jabłonowie Pomorskim.

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję